NA 31: Déjà Vu

1.7K 111 2
                                    

Expect typos and wrong grammars.

Keesha's POV...

I woke up early in the morning. Dinilat ko ang mata ko, hoping na my makita na ko pero I'm just dissapointing myself.

Sabi ng doktor. Eye donor nalang daw ang pag-asa. Tanging ang elemental guardian lang ang makakapagbigay ng bagong paningin, sadly, ako lang daw ang makakagawa non.

Wala akong maalala, kaya wala din akong magawa. Kaya sa ngayon nagtitiis ako na sana bumalik na ang ala ala ko.

"Keesha gising ka na pala. Tara breakfast."inalalayan ako ni Seah papunta sa CR.

Nagpa-iwan nalang ako sakanya saka nagsimulang magsipilyo at maghilamos. Inayos ko na din ang buhok ko.

Naglakad na ko pababa mag-isa dahil pinauna ko na si Seah. Lahat sila ay nasa dining area na, ako nalang ang hinihintay.

"Kee dito ka sa tabi ko!"maligalig na wika ni Seah.

"No, sit here."Kuya Frost.

"Tanga neto, sa gitna si Keesha malamang katabi mo den tsk!"I felt Seah rolled her eyes kaya natawa nalang ako.

Actually di naman naging pabigat sa araw araw na buhay ko ang pagiging bulag ko. Kung para sa normal na tao, mahirap pero sabi nila di daw ako pangkaraniwang babae, sabi sa kwento ni Eric.

Di ko ba sya pwede makausap habang nandine ako sa CAHQ? Pwede ba sya dito? Tatanungin ko nalang sila.

"Ahh Kuya."nahihiyang tawag ko.

I felt Kuya Frost stiffened a bit before talking. "Why?"

"I was just wondering if. Eric could join us here?"I asked shyly.

"No."deretsong sabi nya.

"But why?"I asked again.

"This house is only exclusive to Club A members Keesha."he said like it was so obvious.

Di nalang ako nagsalita. Nagpatuloy nalang ako sa pagkain pero muling nagsalita si Kuya.

"Why do you want him here? Is he your boyfriend?"he asked.

"What? No! He's just my friend!"I denied.

Natahimik na ulit kami. No one dared to talk hanggang sa matapos kaming mag-umagahan.

We all took a shower since we're going somewhere daw. I don't have an idea where and I'm not in the mood.

The door opens. "I'm not in thr mood to go. Can I just stay here?"I asked Bleu. He's the one who opened the door. Sinusundo na siguro ako.

"No, this is especially for you only. This will you and your memories."he said then he went closer to me.

"I feel like I'm a burden to you all. No one said that you could help me. If you're just pitying me, then stop, I don't need it."I said using my monotone voice.

As wind swift by, I stiffened. All I knew is now, Bleu is hugging me from the back. His chin rested on my head.

My heart suddenly beats so fast. And some memories came flashing by.

Night Academy [COMPLETED]Where stories live. Discover now