**
Jhared's Pov.
Bigla nalang sya nagsalita nang....
"Alam ko namang may tao kong kasama dito e. Wala naman akong hiniling na may sumunod sakin"
Ano daw?
Di ko naintindihan.
Di pa din ako sumagot. Malay mo hangin lang pala yung kausap, edi awkward pa ko diba?
"Ewan ko ba.*Chuckles* Napaka gala ng paa ko at naidala nya ko dito sa lugar na matagal ko ng hindi ko ulit napuntahan, yung lugar na puro o lagi sa bahay lang." Sa pagkakataon na to, nararamdaman ko natutuwa o para bang naaaliw pa siya.
"Simula nung iwan nya ko, marami na kong bagay na hindi ko na nagagawa, yung bagay na nilimot ko na. Katulad sa pag alis ko, nilimot ko na lahat ng sakit, lahat ng lungkot. Pero bakit ganun? Bakit bumalik lahat ng pagbalik ko ulit dito?" Hindi ko alam, hindi ko makita kung umiiyak na sya. Pero sa tono ng pagsasalita nya, alam kong nalulungkot sya.
Sino ba yung sinasabe nya? Bakit naman gagawin sakanya yun?
"Sa araw-araw, sa lahat ng hinihiling ko, bakit puro sakit nalang *sob* wala naman akong ginawa na hindi nya gusto nun, pero iniwan nya ko basta *sob*" ayan! Umiiyak na nga.
Bakit ba nya kinu-kwento yan.
"Pati si mom, ayaw nya samin. Pero bakit? Diba dapat minamahal?" Salita nya ulit.
Pang MMK o kaya Magpakailanman pala drama nito sa buhay e.
"Tsk. Lumaki ng walang ibang iniiyakan, puro nalang si Gab! Gab naman kase! Ano bang dahilan mo! Bat mo naman ako iniwan basta! Dun pa mismo sa lugar na unang nagkakilala tayo! Nakaka asar ka! Kung kailan sasabihin ko sayong crush kita, saka ka naman nawala! Gabriel! Kung nasan ka... diba sabi mo dapat andun din ako." Pagsasalita nya na parang maririnig naman sya ng Gab.
Sige.
"Alam mo bang, may lalaking naka alam basta ng pag malungkot ako, chocolates lang ayos na ko? Diba, sayo ko na spoilled nun? Gab, kung pwede lang. Wag ka na magpapakita sakin. Kung makita mo man ako, pwede wag ka nang magpapakilala sakin. Alam mo bang hanggang ngayon kinakalimutan pa din kita, pinipilit ko parin naman e. Kaya siguro, kung babalik ka man, sasapakin na kita. Para malaman mo mas higit pa yung sakit na iniwan mo sakin. Hindi lang pala yun, lahat ng masasaktan ka gagawin ko sayo. Kaya wag kang magpapakilala sakin. Sige ka! " pagbabanta nya.
Pwede ko na bang idala sa mental to? Di ko naman kung sino kinakausap e.
"Hahahaha. Pero kung sakali man naaalala mo din ako, dont worry. Nakikipag kaibigan na ulit ako kaya wala ng makakapag away sakin. Baka ikaw, marami ka nang girls ? HAhahaha. Kidding inside" halatang natatawa na ulit sya.
"Kaya kung nandito ka lang sa paligid ko, gusto ko malaman kung kumakanta ka pa din :D pero alam ko namang mas magaling talaga ko e :D Hahahaaha." Hala? Abnormal na nga?
She talks more about.
**
Emery's Pov.
"Haaaaaaay!" Buntong hinga ko.
Gumaan na pakiramdam ko.
Kaya pala dito ko dinala ng paa ko.
Naupo na ko sa bench dun at tumitig lang sa araw.
Palubog na din....
Si Gaaab... bakit di pa din kita malimutan...
May plano pa ba satin si tadhana?
"You look not pissed :)" bigla nalang may nag salita sa likod ko pero di ko na yun nilingon.
Kilala ko naman na e.
"Not at all...." sagot ko.
"But you talks about your feelings or I should I say your emotion" salita nya ulit.
Ayus lang. Nasabi ko na ang kailangan kong sabihin.
"Gusto kong i-relax yung utak ko. Alam ko namang sasabak ulit ako sa labanan diba?" Pagkasabi ko nyan, binigyan ko sya ng isang matamis na ngiti.
Ewan ko lang kung natatablan sya. Alam ko naman ugali nyan.
"Fine. But you choose the right one at yourself :)" he said.
At sa time na yun. Yung masungit na kilala ko, natutunan nya rin akong ngitian.
Di naman kase imposible ang lahat diba?
"Kung gugustuhin mo, kaya mo malagpasan lahat. Kahit masakit matututunan mo din yun tanggapin." Hindi ko alam kung bakit nya yun sinabi, pero alam kong gusto nya lang ako tulungan.
Tumayo sya at tumalikod na paalis.
"Kung iniisip mo tinutulungan kita sa problema mo. My answer is 'NO' sa panahon na wala kang makakapitan. Tandaan mo, sarili mo lang ang magiging sandalan mo, kahit sabihin mo pang di mo kaya, atleast mapapatunayan mong nag effort ka diba." Pagkasabi nya nyan lumakad na nga sya paalis.
Sa pakiramdam ko ngayon. Nakalimutan ko na nga na nalulungkot ako.
Bakit nya nasabi yun?
Bakit nasabi ng isang Jhared Lee lahat ng yun? May naghihiwaga na ba?
Madami na nga nagagawang bago sa panahon ngayon.
---
Sa palagay nyo? Bakit nasabi yun ni Jhared. May hiwaga na bang nagaganap?
Thank you guys sa pagbabasa nito^____^
Any VOTES Pleaseee :*
BINABASA MO ANG
The Last Chance: Wishing Side (HIATUS)
Teen FictionThere's something hard to tell. But in terms, I need to accept. I need to accept the everything. Trying Hard? Kahit ilang beses man sabihin yan. Hindi mo maitatanggi, umiyak ka, lumimot ka, nagmahal ka, tumanggap at ngayon... You need to accept, t...
