Samet her öğle yemeği sonrası sigara içmek için kafeteryaya gelirdi. Ben bazen saatler öncesinden baslardim onu kafeteryada beklemeye. Bazen yarım saat bazen 10 dakika bazen 5 dakika görebilmek için ...
Işte geldiii ....
Her zaman ki gibi benim yanımda Sibel Esin Nida ve Busra vardı. Samet ın yanında ise Furkan . Ben tam Samet ın karşısında oturuyordum. Ama ona bakmaya cesaret bulamıyordum. Sibel izlerdi Samet ın bakışlarını.
- Sanırım Özleme soyledigimiz yalan gerçek oluyor Zeynep.
Ahh Sibel ahh. Bunu ne kadar çok isterim bir bilsen demek geldi içimden...
Artık ikimizde farkındaydık. Tanışmaliydik ama nasıl...
Günlerden Samet
Okuldan eve döndüm. Üzerimi bile degistirmeden bilgisayarı açtım.
Sameti Facebook ta buldum. Profiline uzun uzun bakmaya başladım. Bilgisayarın karşısında kaç saatimi böyle geçirdim bilmiyorum. Kapı çalmış, Nida ve Sibel gelmis haberim bile yok.
Odamın kapısı açılınca
- Samet' i buldum Sibel !
- Ee istek gondersene
- Yoook yapamam.
Yapamam ben öyle bakiyorum sadece yok yok yapamam. Delimisiniz . Birdaha staja nasıl giderim. Nasıl yüzüne bakarim. Olmaz. Yok. Yooookkk...
Bunlari söylerken kendimi birden bilgisayar masasinin altında buldum.
Utançtan yere cokmustum resmen.
Derken Sibel istek butonuna tıkladi !!!
Ne zaman birşey yaparken bana sordu ki bu kız.
Hep her işime burnunu soktu zaten !
Gözlerimi simsıkı kapattım önce. Sonra yavaşça bilgisayar ekranına baktım. Hayatımın en uzun en ürkütücü saatlerini gönderdigim isteğe gelen cevabı beklemekle geçirdim sanırım.
Kızlar evlerine gitti ben hala boş boş ekrana bakiyorum...
Tırnaklarımı yemeye başladım...
Hadi Samet hadi. Zaten çok utanıyorum !
KABUL ETTİ
Ohh. Uzerimde oturan fil kalkti gitti birden.
Peki ya şimdi ne yapmalıyım ?
Ya peşimi bırak derse.
Ya beni unut sen daha çocuksun derse aman Allah immm.
Ben kafayı yerken bayan disiplin bana seslendi.
- Haydi yemeğeee
