"မငိုနဲ႔ေလ...ေမာင္ကမေခ်ာ့တတ္ဘူး ...အလင္းရဲ႕...အဲ့တာေၾကာင့္ မငိုရဘူးေနာ္.."
အလင္းသာက ေမာင့္ခါးေတြကို ပိုတိုးလို႔ ဖတ္ထားလိုက္ ရင္း မ်က္လံုးေတြကို မွိတ္ထားလိုက္ေလသည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေမာင္ရယ္...ေနာက္တစ္ခါအဲ့လိုေတြထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့..."
"......."
ေမာင္က ဝန္ခံကတိေပးသည္လည္းမဟုတ္ ဆိတ္ဆိတ္ေနဆဲေနၿမဲပင္ျဖစ္္သည္။သူ႔ေခါင္းေလးအားေမာင္ကလက္ျဖင့္ပုတ္ေပးေနေလသည္။ေမာင့္ရင္ခြင္ႀကီးကိုမ်က္နွာ အပ္ထားလိုက္ရင္း သူၿငိမ္သက္စြာေနေနမိသည္။
"ေမာင္"
သူကေမာင့္မ်က္နွာအားေမာ့ၾကည့္ကာခပ္တိုးတိုးေလးေခၚလိုက္ေလသည္။ေမာင္ကသူ႔ပါးနွစ္ဖက္ေပၚမွ မ်က္ရည္တို႔အားျငင္သာစြာသုတ္ေပးေနေလသည္။
"ေတာ္ၿပီ...ထပ္မငိုနဲ႔ေတာ့..မ်က္လံုးေတြနာမယ္...ေမာင့္ကိုအက်ိႌဝတ္ေပးလို႔ရမလား..."
"ရတာေပါ့ေမာင္..ကြၽန္ေတာ္ဝတ္ေပးမယ္ေလ.."
ေမာင္ကၿပံဳးလိုက္ကာသူ႔လက္အားဆြဲထူေပးေလသည္။တစ္ဆိတ္ ကြၽန္ေတာ့္ေမာင္က အခုၿပံဳးလိုက္တာလား။သူေမာင့္ကိုေၾကာင္ေငးကာၾကည့္ေနမိသည္...တစ္ခ်ိန္လံုးသူစိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္ခဲ့ဖူးတုန္းကလိုပဲ ေမာင္ၿပံဳးရင္သိပ္ကိုေခ်ာတာ...။ေမာင့္မွာပါးၿခိဳက္ နက္နက္ကေလးရွိတယ္ဆိုတာသူအခုမွေတြ႕ရေလသည္။
"ေမာင္ကၿပံဳးရင္သိပ္ေခ်ာတာပဲ.."
"အရူးေလး.."
ေမာင္ကသူ႔ေခါင္းမွဆံပင္ေတြအားဆြဲဖြလိုက္ရင္းေျပာလိုက္ေလသည္။ယခုတစ္ခါမွာေတာ့ေမာင္ကမၿပံဳးေတာ့ဘဲသာမန္ပံုစံအတိုင္းျပန္ျဖစ္သြားသည္။ေမာင္ၿပံဳးလိုက္တဲ့ အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ေလးကိုသူတကယ္ ကိုသိမ္းထားခ်င္မိသည္။ေမာင့္ကိုသိခဲ့သည့္တစ္ေလ်ွာက္လံုးတြင္ေမာင္ၿပံဳးတာ ဒါပထမဦးဆံုးပဲ။
မင္းေယာက်ာ္းက သူ႔ေရွ႕တြင္အက်ိႌအားၾကယ္သီးတပ္ေပးေနသည့္ အလင္းသာကို ၾကည့္ေနမိသည္။နဖူးေပၚခပ္အုပ္အုပ္ဝဲက်ေနသည့္ဆံပင္ေတြအားသူ႔လက္ျဖင့္ လွန္တင္လိုက္ကာ နဖူးေလးအားသူ႔နႈတ္ခမ္းျဖင့္ထိကပ္နမ္းလိုက္မိေလသည္။
YOU ARE READING
ေမာင္လူဆိုးေလး(Complete)
Romanceတစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုဂရုစိုက္ေပးခ်င္တာက ခ်စ္တယ္လို႔ဆိုလိုတာမဟုက္လား.. ဒါဆိုငါမင္းကိုဂရုစိုက္ေပးမယ္
part11
Start from the beginning
