𝐦𝐞𝐧𝐚𝐜𝐢𝐧𝐠 - 𝙼𝚒𝚕𝚎𝚜 𝙵𝚊𝚒𝚛𝚌𝚑𝚒𝚕𝚍 [𝑡𝑟𝑎𝑛𝑠𝑙𝑎𝑡𝑒 𝑃𝐿]

7. 𝐏𝐢𝐚𝐧𝐨

(powyższa piosenka to sposób, w jaki Miles gra piosenkę Heather. Zdecydowałam się umieścić piosenkę w wykonaniu „Egg” zamiast oryginalnej piosenki, ponieważ pasuje to do Milesa. :) )

trzecia osoba

"tu na dole." powiedziała, przeciągając miękkimi palcami po drewnianej poręczy.

dziewczyna zaprowadziła go do piwnicy, stukając stopami po schodach wyłożonych wykładziną.

słyszała jego ostrożne kroki tuż za nią.

kiedy dotarli do piwnicy, oczy Milesa rozszerzyły się, patrząc na wielki fortepian stojący na środku salonu.

"pójdę do łazienki. możesz się rozejrzeć." uśmiechnęła się i poszła jasnym korytarzem do łazienki.

"tak…" mruknął, wodząc palcami po lekko zakurzonych klawiszach fortepianu.

z podziwem przyglądał się Instrumencie, gdy usiadł na czarnym drewnianym siedzeniu.

kocha fortepiany, ale nigdy nie miał własnego.

Miles brał lekcje jako dziecko, ale przestał, gdy był starszy.

"zastanawiam się, czy pamiętam jakieś piosenki…" powiedział.

przekopał się przez swój umysł, aby znaleźć jakiekolwiek wspomnienia. I wspomnienia wróciły.

(możecie tego posłuchać, jeśli chcecie wiedzieć, jak ta piosenka brzmiałaby.)

palce Milesa powoli, ale pewnie nacisnęły klawisze i zaczęły grać „are you bored yet?” Wallows.

w międzyczasie y/n skończyła korzystać z łazienki i w milczeniu patrzyła, jak Miles doskonale gra na pianinie.

zagrał ostatnią nutę i westchnął, a na jego twarzy pojawił się mały uśmiech

zaśmiał się trochę i to prawie jak chichot.

y/n podeszła do niego i usiadła obok niego na siedzeniu.

odwrócił głowę i spojrzał na dziewczynę, uśmiechając się nieśmiało i spoglądając z powrotem na klawisze.

"czy pamiętasz jakieś inne piosenki? grasz pięknie." lekko trąciła jego ramię, uśmiechając się.

"no tak, podaj mi piosenkę" powiedział.

"Heather autorstwa Conan'a Gray'a?" smuciła się z nadzieją.

"tak, uwielbiam tę piosenkę" powiedział Miles, przerywając myślenie o nutach.

wziął głęboki oddech i zaczął grać.

kilka pierwszych zagranych nut i była kolejka y/n do śpiewania.

"I still remember, third of december…" zaśpiewała cicho i rozglądała się wszędzie, tylko żeby nie spojrzeć na Milesa.

przestał grać, a ona spojrzała na niego zaniepokojona.

wziął ją za rękę i lekko ścisnął.

"nie wstydź się, to tylko ja," uśmiechnął się.

odwzajemniła uśmiech i wzięła głęboki oddech.

Miles ponownie zagrał nuty i dziewczyna śpiewała z dużo większą pewnością siebie.

nuty intensywnie rozbrzmiewały w całym pokoju.

"why would you ever kiss me? I'm not even half as pretty. you gave her your sweater, it's just polyester, but you like her better. wish I were..." y/n spojrzała w dół i uśmiechnęła się, gdy Miles grał ostatnią nutę.

"to było niesamowite, y/n" powiedział Miles.

uśmiechnęła się do niego.

drzwi do piwnicy otworzyły się powoli, ukazując matkę y/n z talerzem ciastek z kawałkami czekolady i dwiema szklankami mleka.

"tu jesteście" uśmiechnęła się, kładąc jedzenie i napoje na małym bocznym stoliku.

pocałowała y/n w głowę i szepnęła jej do ucha.

"wasza dwójka brzmiała cudownie," uśmiechnęła się ponownie, a y/n zarumienił się ze wstydu.

"dziękuję, mamo" wymamrotała, patrząc na swoje dłonie, a jej palec wskazujący cicho stukał w nogę.

"nawiasem mówiąc, Kate chce, żeby Miles wkrótce wrócił do domu. proszę go niedługo odprowadzić." matka y/n wyszła i zamknęła drzwi do piwnicy, część światła przygasła.

"tak," powiedziała y/n.

spojrzała na talerz z ciastkami i wzięła jedno do ręki.

spojrzała na Milesa i powoli przyłożyła mu ciastko do ust.

spojrzał na nią zmieszany, a jego oczy rozszerzyły się, gdy do ust wepchnięto mu ciastko.

okruchy spadły na jego ciemne dżinsy, gdy y/n śmiała się z jego miny.

"cóż, musimy je zjeść, zanim wyjdziesz," uśmiechnęła się, a jej śmiech stał się łagodniejszy.

odwzajemnił uśmiech i oboje dokończyli ciastka i mleko, śmiejąc się.

kiedy Miles wyszedł, siedziała w swoim pokoju, myśląc o dzisiejszym dniu.

westchnęła radośnie, kładąc się na łóżku i zasypiając.

—————————
Dziękuję za 300 wyświetleń! ❤️
Może dzisiaj będzie jeszcze jeden imagine.
Jak mi się uda oczywiście, bo jutro szkoła I muszę zadania porobić.
Czy tylko ja zostawiam wszytko na ostatnią chwilę?
—————————