Never Again (Future!SMS AU)

49 7 2
                                    

Edward Dace
Germaine Residence
7AM

"Ed! Malelate ka sa trabaho mo! Gising na!"

Tumingin ako sa anghel na nagsasalita. Kahit sampung taon na ang lumipas mula sa araw na nakasal kami ni Macey, siya pa rin ang pinakamagandang babae sa buong mundo para sa akin.

... Perkele... Nahawa yata ako sa kakornihan ni Zwei...

After doing the usual morning routine, hinatid ko si Macey sa pinagtatrabuhan niya. Pagkatapos, hinatid ko yung anak namin.

"Babye, Papa! Ingat sa trabaho!" sigaw niya habang kumakaway sa akin.

"Ingat din, anak." Pagkatapos no'n, pumasok na siya at dumiresto ako sa estasyon.

"You're late."

Hay, kahit ilang taong lumipas simula noong nakilala ko ang drama queen na ito, nakakairita pa rin siya minsan.

"Pasensya ka na, mahal na reyna." I say with a little bow which pisses Joyeuse off even more.

"Sige na. Wag na kayong mag-away." Wika ni Fu "May oras pa naman. Wala pa sila Lae."

"What does he do in the morning, anyway? His house isn't that far from the station."

"Jule, naman. Busy din yun dahil hinahatid pa niya si Maria sa paaralan. Alam mo naman na nasa labas ng bansa si Sir Arthur para makuha niya yung PhD niya kasama si Sir Lance, diba?"

Ayan na naman sila. Laging nagtatalo. You'd think that they don't love each other but, as far as everyone we know is concerned, those two love each other a whole lot more than anyone could believe.

"Woof!"

I snap back to reality and find Fenrir giving me his canine smile. I smile back and pat his head. Not far behind him was Lae who looked at the bickering couple with a bored face.

Napangiti ako sa sarili ko.

Kahit ang daming nangyari sa amin, andito pa rin kami. Magkaibigan pa rin kaming lahat. Buhay pa kaming lahat.

"Edward. Stop spacing out. We have a case to solve."

Tumingin ako sa kanilang tatlo. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko pero niyakap ko silang tatlo.

As expected, Fu hugs back first, then Lae, and finally drama queen... After a bit of convincing from Madam Rosa, of course.

"... Salamat... Salamat na nagiging kaibigan tayong lahat..."

They don't respond but I can tell that they feel the same.

We're SMS and nothing will ever separate us.

Never again.

Stories from 372A HighstreetWhere stories live. Discover now