မောင်ထူးနဲ့ပေါင်းပြီး ကျွန်တော်ပါထူးသွားတယ် ( Completed)

ဇာတ္သိမ္း

မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွဆုံးအခ်ိန္က မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးကာစ အခ်ိန္ဆိုရင္၊ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈအရွိဆုံး အခ်ိန္ကေတာ့ ခုတင္ေပၚကကိစၥလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ပဲ။ တျခားေယာက္်ားေလးေတြေတာ့ မသိေပမယ့္ ေမာင္ထူးက အိပ္ရာထဲမွာဆို တအားဆြဲေဆာင္မႈရွိတာ။ ဒီတိုင္းေနရင္လည္း ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိပါတယ္။ အိပ္ရာထဲမွာေတာ့ ပိုတာေပါ့။ သူ႕ရဲ႕အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းက စိတ္ကိုပိုၿပီးႂကြေစတယ္။ အားထုတ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္ကေလးေတြက သူ႕မ်က္ႏွာထက္မွာ တြဲလဲခိုလို႔။ တစ္ခါတစ္ခါဆို အသက္ကိုပါးစပ္နဲ႕ရႉၿပီး မ်က္လုံးမွိတ္၊ေခါင္းေမာ့လိုက္တဲ့ပုံက ဆက္စီအရမ္းက်လြန္းတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ေႂကြတာအရမ္းပါပဲ။ အဲ့လိုအခ်ိန္မ်ိဳးဆို စည္းခ်က္တက်လႈပ္ရွားေနတဲ့ သူ႕ရင္ဘက္က ရင္အုံႏွစ္ခုကို ေျပးေျပးၿပီး ကိုက္ပစ္ခ်င္တာ ဘယ္လိုမွထိန္းမရဘူး။ အၿမဲတမ္းလည္း သူ႕ကို ကြၽန္ေတာ္အေပၚဆြဲခ်ၿပီး ကိုက္မိတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကိုက္လိုက္တိုင္းလည္း ကြၽန္ေတာ့္အတြင္းထဲကပိုၿပီး ႀကီးမားတင္းက်ပ္လာၿမဲ။ အဲ့တာေၾကာင့္လည္း အၿမဲကိုက္တာ။

ကြၽန္ေတာ္မိန္းကေလး မဟုတ္တာ ေတာ္ေသးတယ္လို႔ေျပာရမယ္။ မိန္းကေလးမဟုတ္ေတာ့ ကေလးမရဘူး။ ကေလးသာရလို႔ကေတာ့ ကေလးနာမည္ကို ထန္ထန္ထူးလို႔ ေပးရမယ္ထင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေမာင္ထူးကိုျမင္တိုင္း ထန္ေနလို႔။ သူ႕ကိုျမင္တိုင္း အိပ္ရာထဲဆြဲေခၚၿပီး မဟုတ္တာဘဲ လုပ္ခ်င္ေနတယ္။ အဲ့တာလည္း ေမာင္ထူးအျပစ္ပဲ။ သူဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ စြမ္းနိုင္ရတာလဲေလ။ ကြၽန္ေတာ္က အစကတည္းက အစြဲအလန္းႀကီးေတာ့ စြဲၿပီးေပါ့။ တကယ္လည္း ေကာင္းတာကိုး။ ေတြးရင္းနဲ႕ေတာင္ စိတ္ပါလာၿပီ။ မျဖစ္။ မျဖစ္။ ၾကာရင္ဖင္က အီးတစက္စက္က်ေတာ့မယ္။

ေမာင့္ထူးေမြးေန႕မွာ ရွလူးၿပီးေနာက္ပိုင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ထပ္ၿပီး မရွလူးခဲ့ၾကဘူး။ ေမာင္ထူးက ကြၽန္ေတာ့္ကို သနားလို႔တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မလုပ္ခ်င္တာနဲ႕ အေတာ္ျဖစ္သြားတယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္ ဒီတိုင္းပဲေနခဲ့တာ။