Wanna be yours

Κεφαλαιο 13ο

Μόλις φτάνουμε, μας λένε να περιμένουμε στην αίθουσα αναμονής. Δεν αντέχω άλλο θέλω ΤΩΡΑ να την δω. Η αλήθεια είναι πως έχω κακο προαίσθημα.

Κοιτούσα τριγύρω και ξαφνικά βλέπω την Άλεξ να τρέχει προς το μέρος μου. Τι φαση;

Έρχεται και με αγκαλιάζει σφιχτά χωρίς να πει λέξη. Αμέσως ένα αίσθημα ηρεμίας και γαλήνης διαπερνάει το σώμα μου. Είχα τόσο καιρό να την νιώσω κοντά μου.

"Είδα το ασθενοφόρο" λέει με βουρκωμένα μάτια.

Δεν απαντάω. Απλά την κοιτάω. Μόνο αυτό μου έφτανε. Δεν μου κάνει εντύπωση που ήρθε, ήξερα πως νοιάζεται για μένα.

"Ξέρετε τίποτα για την κατάσταση της;"

"Όχι ακομα".

"Θέλετε να σας φέρω κάτι να φάτε η να πιείτε;"

"Νικολάκη θες κάτι;" τον ρωτάω.

"Όχι ευχαριστώ".

"Σίγουρα;"

"Ναι".

Γυρνάει προς το μέρος μου.

"Εσύ δεν θες τιποτα;"

"Δεν κατεβαίνει μπουκιά τωρα". Το στομάχι μου εχει δεθεί κόμπος.

"Να ξέρετε πως όλα θα πάνε καλα. Ειμαι σίγουρη για αυτο". Προσπαθεί να μας καθυσηχασει. Πόσο την λατρεύω.

Έπειτα κάθεται μαζί μας μέχρι να έχουμε νέα. Δεν λέμε κάτι αλλά δεν με πειράζει καθόλου. Και που είναι δίπλα μου είναι υπέρ αρκετό.

Ξαφνικά εμφανίζεται ο γιατρός μπροστα μας. Τον βλέπω κάπως ανήσυχο η μου φαίνεται;

"Τι συμβαίνει γιατρε;" τον ρωτάω. Νιώθω ότι θα λιποθύμησω από το άγχος. Κοιτάω τον Νικολάκη και αρχίσει και δακρύζει.

"Σχεδόν την είχαμε χάσει. Την επαναφεραμε όμως και είναι ζωντανη".

ΘΕΕ ΜΟΥ. Μια τσιριδα χαράς μου βγήκε και αγκαλιαστηκαμε με τον αδελφό μου. Σε ευχαριστώ θεέ μου σε ευχαριστώ. Με αγκαλιαζει και η Άλεξ.

"Νόμιζα ότι δεν ανεπνεε αλλο."

"Στο παρατσακ την προλαβαμε. Λίγο ακόμα και θα ήταν νεκρή".

"Ποτέ μπορούμε να τη δουμε;" ρωταει ο Νικολάκης.

"Μπορείτε και τώρα. Απλά να σας ενημερώσω ότι δεν είναι καλά στην υγεία της. Κατανάλωσε υπερβολική ποσότητα αλκοόλ και προκάλεσε μεγάλη ζημιά στην υγεία της".