vade mecum | Üç'te Birlik Dilim Bizim!

bir kitap önerisi/yorumu - açlık

Bu sayımızda size tanıtmak istediğimiz kitap belki de çoğu kişinin ismini bile duymadığı ya da sadece kitaplığınızda öylesine bir kitap olarak duran Knut Hamsun'un Açlık isimli kitabıdır.

Kitabın ilk sayfalarında yazar hakkında bilgi verilmiş. O zaman biz de kısa bir bilgi vermeden geçmeyelim.

Knut Hamsun daha önceki ismiyle Knut Pedersen Norveç'in kuzeyinde Gudbrandsdal sınırları içinde Vågå kasabasında kalabalık bir aileye doğmuştur. Daha sonra bir terzi olan babası ailesini de alarak daha kuzeye, Hamaröy kasabasına göç etmiştir. Terzilik işiyle uğraşan babası ailesini zar zor geçindirmiştir. Hiçbir şekilde resmi olan bir eğitim görmemiş. Bodo'da bir ayakkabıcının yanında çıraklık yaparken yazmaya başlamış.19 yaşına kadar sürekli farklı işlerde çalışmak zorunda kalmış. İlk romanı olan Açlık için büyük bir başarı kazanması ona yaşantısını sadece yazarlık yapmaya yönlendirmiştir. II. Dünya Savaşı'nda Almanları desteklemiş ve savaştan sonra tutuklanmış ancak yaşlı olduğu için cezası para cezasına çevrilmiştir. Hamsun yazılarını oldukça yalın ve çocuksu bir dille yazmıştır. Yazarın eserlerine olan ilgi ölümünden sonra yoğunlaşmıştır.

~

"Bu sıralar hiç iyi bir hâlde değilim ki, hayatta bulunabilmek bana çok ıstırap veriyor."

Şimdi Knut Hamsun'un Nobel Ödülü almış olan Açlık kitabını konuşalım.

Eseri okumadan önce yazarın hayatına dair kısa bir araştırma yapılırsa yarı otobiyografik bir roman olduğu anlaşılabilir.

Açlık, tanınan bir yazar olmak isteyen bir gencin açlıkla savaştığı yaşam hikayesini anlatıyor. Yazmak uğruna eline geçen para ile kendisine ekmek almak yerine geceleri de yazmak için mum almayı tercih ediyor. Kendisi daha kötü durumda olsa bile başkalarına yardım etmeyi düşünüyor, ediyor. Ve asla kendi karakterinden taviz vermiyor.

Kitap okurken size açlık hissini ne kadar iyi hissettirilebilirse hissettiriyor. Yazılan karakter o kadar gururlu ve naif ki, bir insanın bu kadar gururlu olması ne kadar doğru bilmiyorum. Çünkü eserde yazılmış olan karakter bu kadar gururlu olmasından dolayı gerçekten kendini çok kötü hallerde buluyor.

Monolog şeklinde yazılmış olan kitap okurken sizi asla sıkmıyor, sadece derin düşüncelere dalmanıza sebep olabilir, okunması kolay bir dili var. Dünyadaki çoğu insan bu eseri okumuş olsaydı etrafımızda bu kadar kötü insanlar, olaylar olmazdı belki de. Çünkü gerçekten kötülük yapmak istese de yapamayan bir insan anlatılıyor eserde.

Çok uzatmadan okumayan kişi sayısının en aza düşürülmesi gereken; insanlara, insanlığa dair çok önemli bir duyguya (fazlası zarar verebilecek olsa da) değinen bu eseri umarım sizler de merak eder ve okuyanlar arasına katılırsınız.

"Hem ben hayvanları kafeste görmekten hiç hoşlanmam. Kendilerine bakıldığını bilir bu hayvanlar; onlara bakan yüzlerce gözü hisseder bu hayvanlar; dokunur bu onlara. Ben gözetlendiklerini bilmeyen hayvanlar isterim. Kendi inlerinde gezinen, uykulu yeşil gözlerle uzanıp pençelerini yalayan, düşünen ürkek hayvanlar."

"Uyumak üzere tekrar yattım; ama aslında, yeniden karanlıklara boğulmak içindi bu yatışım..."