BEKLENTİ

1. Bölüm ANAHTAR

R.E.M- Losing my religion

Kalemimin ucunu okuduğum kitaptaki bir sözün altını çizmek için bastırırken, etrafıma baktım. Herkes çıkardığım sesten rahatsız olmuşa benziyordu. Sonuçta kütüphanedeydik değil mi?

"Kusura bakmayın." yanımdaki insanlardan çekinerek özür dilerken boş boş harcadığım zamanı öğrenmek için telefonumu masanın altından gizlice çıkradım.

12.45

Daha zaman istediğim saate gelmemişti. Oturduğum sandalyede pozisyon değiştirerek, bacak bacak üstüne attım. Şu an zamanın hemen geçmesi için yanımdaki gözlüklü çocukla bir muhabbet açabilirdim. Ama hemen fikrimi değiştirip, önümdeki bilmem kaçıncı defa seçip, yalnızca bir sayfasını okuduğum kitaba baktım.

"Uyuyun! zaman en çok uyuyunca akar."

Kişisel gelişim kitabıydı. Ve kesinlikle doğru söylüyordu, uykumdan kaldırıldığım için Uyumak belki fayda sağlayabilirdi. Ses çıkarmamak için yavaş hareketlerle eşyalarımı çantama tıkıştırdım. Kimsenin olmadığı, sessiz bir yer bulmaya çalıştım. Yürüdüm yürüdüm ve yürüdüm kütüphane gerçekten çok büyüktü. Koridorun uzun duvarlarından birinde demir bir kapı görüp, hedefimi aldım. Kimsenin olmadığı bir yer bulmakta zor olmuştu artık.

Kapının üstünde sadece bir anahtar boşluğu ve demirden uzun bir kol vardı. Ancak anahtarla açıldığı için vazgeçtim. Ama yanındaki yangın söndürme dolabında bir iple asılmış anahtar gördüğümde, anahtarı aldım ve geri dönüp kapının kilidine yerleştirip, kolu dışarıya doğru ittirdim.