🔴
╰┈➤ Dziewczyna o rozwiniętych umiejętnościach trafia do Wioski Liścia, w której zaczyna swoje życie od początku - bynajmniej według Hokage. Powoli zyskuje zaufanie mieszkańców oraz wielu przyjaciół, dzięki którym zaczyna odzyskiwać utracone czło...
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
━━━━━━━━━━━━
|𝐘/𝐍|
"Zatrzymałam się w tej wiosce, by opowiedzieć wam o życiu poza wioską." przemówiłam na forum zdziwionej klasy. Nauczycielem owej klasy był Iruka, który przedstawił mnie i pozwolił mi zabrać głos - po jego zachowaniu mogłam wywnioskować, że świetnie sprawdzał się w roli nauczyciela. "Wyruszyłam w podróż, gdy miałam siedem lat i nie żałuję swojej decyzji. Jednak czasami życie bez stałego miejsca zamieszkania było niebezpieczne."
Podniosłam palca wskazującego w górę i uśmiechnęłam się. Dostrzegłam ekscytacje w oczach rówieśników, więc kontynuowałam.
"Bywały momenty, gdzie świat pokazywał mi jak bezduszni potrafią być ludzie. Byłam ofiarą wielu ataków - żądni pieniędzy złodzieje, zbiegli ninja, czy też zwykli mordercy. Na szczęście z każdej sytuacji udało mi się wyjść z życiem."
"Jak udało ci się przeżyć atak zbiegłego ninjy?" spytała zaciekawiona różowłosa, która z dokładnością przyjrzała się moim chłodnym oczom. "Potrafisz walczyć?"
"Walczyć?" powtórzyłam i oplotłam dłonie za plecami, odpływając wzrokiem w świat za oknem. "Oczywiście, bez żadnych umiejętności nie byłoby mnie tutaj. Nie jestem może najsilniejsza, ale najsłabsza również nie jestem. Brałam lekcje u różnych nauczycieli, których po drodze spotkałam."
"Niesamowite!" wykrzyknął zafascynowany Naruto, podnosząc się ze swojego siedzenia. "Mówiłem wam, że Y/N jest niesamowita!"
"Usiądź, Naruto." wtrącił Iruka i złapał się za czoło. "Przepraszam za niego, mów dalej."
"Czy chcielibyście jeszcze czegoś się dowiedzieć?" spytałam, a uczniowie zaczęli chętnie podnosić swoje ręce w górę. Spojrzałam na blondwłosą dziewczynę o niebieskich oczach - jej wzrok wydawał się dość podły, choć to mogło być tylko złudzenie.
"Masz chłopaka?" zagabnęła i odwróciła wzrok z zakłopotaniem. Byłam lekko zdziwiona, w końcu przyszłam tutaj tylko, by opowiedzieć im o swoich podróżach.
"Chodziło mi o pytania dotyczące moich podróży." wtrąciłam i uśmiechnęłam się, kiedy połowa klasy opuściła swoje dłonie.
"Nie wierzę, byś przetrwała chociaż jeden dzień poza bramą." głos czarnowłosego chłopca uciszył klasę. Czyżby patrzył na mnie z góry? Choć jego oczy wydawały się niczego nie pokazywać, jego postawa przedstawiała jakim typem jest naprawdę. "Musisz mieć jakieś specjalne umiejętności."
