Waardeloze liefde, perfecte levensles

Hoofdstuk 5 - goed gevoel, domme keuzes

Er waren geen 10 minuten voorbij en ik kreeg al een appje. 'Hey, wat ben je aan het doen?'. Ik twijfelde of ik gelijk moest reageren maar ik heb het toch gedaan. Ik weet niet wat er was, maar iets aan die jongen trok mij volledig naar hem toe. Dagen streken voorbij, gesprekken bleven doorgaan. Niet kort erna hebben we afgesproken.

Ik wilde niet zo snel afspreken, maar deze jongen had mij volledig in zijn macht. Ik werd helemaal gek op hem in zo'n korte periode. Het was weekend, ik was onderweg naar hem toe. We waren gezellig aan het praten in de auto en hij liet me steeds lachen. Heb ik nou echt eindelijk een persoon gevonden waar ik helemaal gek op ben? vroeg ik mezelf af.

Toen hij naar huis ging gaf hij mij nog een knuffel en fluisterde in mijn oor: 'Ik wil je snel weer zien prinses, Whatsapp mij als je thuis bent'. Wacht? Prinses? Zo heeft niemand mij ooit genoemd. De vlinders in mijn buik stonden op springen.

We bleven contact houden en 3 dagen later vroeg hij aan me of ik naar hem toe wilde komen. 'Luister prinses, ik ben vandaag alleen thuis en ik wil je echt zien. Zou je naar mij toe willen komen? We maken er een leuke avond van.' Whatsappte hij me.

OMG! Wat ga ik doen? Naar zijn huis? Ik ben nog nooit naar een jongen zijn huis gegaan! Iets in mij zei dat het niet verstandig was, maar ik vertrouwde zo erg in Mourad dat ik ben gegaan.

Hij kwam mij ophalen. Onderweg stopte hij bij een slijterij en liep naar binnen. Ik bleef wachten in de auto. Hij kwam terug met een grote fles Vodka. Ik heb nooit in mijn leven een slok alcohol gehad.

'Wil je drinken vanavond?' vroeg ik hem. 'Nee prinses, we drinken samen' zei hij terwijl hij al een glas aan het inschenken was tijdens het rijden. Ik kon hem gewoon niet vertellen dat ik niet zo'n type ben, dat ik nooit gedronken had. Maar toch.. Die avond was ik alles behalve mezelf. Ik dronk mijn glas binnen no-time leeg. 'So hé! Die fles killt jou niet maar jij killt die fles' riep hij lachend. Haha. Wat dacht ik nou eigenlijk? Dit is niet goed, dat was wat er continue in mijn hoofd bleef rondspoken in de auto onderweg naar zijn huis.