Waardeloze liefde, perfecte levensles

Hoofdstuk 3 - het voldaan gevoel door gelukkig te zijn

Mijn gala was in zicht, 6,5 maanden verder en ik was op mijn streefgewicht. Nouja, streefgewicht? Ik was zelfs te licht geworden! In de tussentijd heb ik al mijn punten op school verbeterd, ook mijn gedrag. De leraren waren super trots op me. 'Deed je dit maar eerder! Dan had ik je examen laten doen op kader niveau. Ik ben zo trots op je!' zei mijn favoriete lerares tegen me. Ik grinnikte.

De dag van onze gala..
Leila en ik hadden onze jurken al klaarliggen en zijn onderweg naar de kapper om ons als een prinses te voelen voor onze gala. Ik keek in de spiegel, zag mijn gezicht die is gehalveerd is door het afvallen en moest lachen. 'Ik heb het eindelijk voor elkaar gekregen' zei ik fluisterend tegen mezelf.

Eenmaal aangekomen op onze plaats van bestemming waren we klaar om te feesten. En als kers op de taart werd ik ook nog verkozen als prinses van het galabal! Wat een topavond. Ik voelde me voor het eerst mooi. Ik voelde eindelijk dat ik er ook mocht zijn.

Ik kan eindelijk zeggen dat ik trots op mezelf ben. Ik was helemaal klaar voor het MBO en stond zeker in mijn schoenen. Laat de toekomst maar komen! Mama lacht weer, het begint de betere richting op te gaan. Dacht ik.. totdat ik hem leerde kennen.