DERS NOTU 'yarı texting -TAMAMLANDI-

Bölüm 30 🌻

Ben bölümü yanlışlıkla yayımlamışım, lütfen tekrar atmamışım gibi okuyun... Çok utanıyorum...

Bölüm Şarkıları :

Pinhani - Dünyadan Uzak
Sena Şener - Sevmemeliyiz
Tuğkan - Kusura Bakma

Multimedya : Pars Akyüz

Dudaklarıma henüz yeni dokunan dudaklar yavaşça uzaklaşırken gözlerimi daha sıkı kapattım.

Soğuk parmakları çenemi kavradığında istemsizce başımı yukarı kaldırdım ve gözlerim açıldı.

Mavi ve kırmızı ışığın altında siyaha dönen göz rengi bana nefes almayı unuttursada dikkatimi başka bir yere çekmeyi çabuk başarmıştı.

"Gel benimle." El ele arka kapıdan çıktığımızda kanımda gezinen alkol bir yana şu an cidden uçuyor gibi hissediyordum.

insanların arasından geçerken birbirine takılan bacaklarım ikimizi de yavaşlatırken Pars dayanamıyormuş arkasını döndü ve bacaklarımdan tutarak beni aniden kucağına aldı.

"Manyak herif ne yapıyorsun !" diye bağırdığımda parmakları kısaca bacağımın içi kısmında gezindi ve size yemin ederim ben bu sefer cidden nefes almayı unuttum.

"Çok yavaş hareket ediyorsun. Kaç bardak içtin ?" Sorusunu yok sayarak gözlerimi hemen yüzümün önündeki kalçasına çevirdim.

Ne squat basmıştır bu kalçalara be !

Pars'ın bir eli dizlerimde dururken diğer eli açılmaması için eteğemi tutuyordu ve eğer bir an önce beni indirmezse ciddi anlamda kusacaktım.

Yalan atma biraz daha dokunursa adamı yatağa atmaktan korkuyorsun.

Barın arka çıkışında beni indirdiğinde bir an bacaklarımın titrediğini hissettim ve midemde her şey ağzıma öyle bir hızla ulaştı ki yanımdaki saksıya yetişmek bile benim için bir mucizeydi.

Toprak benim kusmuğumla çamurlaşırken yüzümü buruşturdum. Pars yanıma çöküp at kuyruğumdan sıyrılan saçları geriye iterken elimin tersiyle dudaklarımı siliyordum

"Sanırım seni kucaklamak için yanlış bir zaman seçtim." Başımı çevirmeden göz ucuyla 'cidden mi' der gibi baktığımda yüzünde küçük bir tebessüm belirdi.

"Bana kitap klişesi yaşatma, iyiyim." Saksının kenarlarından destek alarak doğrulduğumda kapının eşliğinde duran su kolisinden küçük bir pet şişe çıkardı ve bana uzattı.

Temas etmemeye özen göstererek şişeyi aldığımda fark etmiş gibi bir derin bir nefes aldı ve ben suyu içerken kotunun cebindeki telefonu çıkardı.

"Beni dinleyeceksin değil mi ?" Arafta kalmış gibi hissettiren sesine karşılık başımı salladım ve bana biraz daha yaklaşmasına izin verdim.

"Yattık mı ?" Bu soru Pars'a aitti.

"Yattık mı dedim." diye sordu Pars tekrardan ve sonra Defne'nin sesini duydum.

"Yatmadık, üzerini çıkartıp seni yatağa yatırdım. Murat'ın arabasını görünce de daha inandırıcı olması için bornoz giydim o kadar." Gözlerimi ekrandan alıp ona baktığımda ses kaydı çoktan bitmişti.