မျက်လုံးမှိတ်ကာ အိပ်ယာခင်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားသော ကလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုတစ်ချက်နမ်းကာ ကလေးရဲ့အရာလေးကို အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားတဲ့ကလေး။ထို့နောက် အားလေးအနည်းငယ်ထည့်ကာ အကြိမ်အနည်းငယ်လောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေးထွက်လာပြီး ခါးလေးကော့၍ တစ်ဆက်ဆက်တုန်ယင်လာကာ အဖြူရောင် အရည်တို့ထုတ်လွှတ်လိုက်လေသည်။

ထို့နောက်မောဟိုက်နေသော ကလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းရှိုက်ကာ လက်တစ်ဖက်က ကလေးခုနကပြီးဆုံးသွားသော အရည်တို့ဖြင့် ကလေးရဲ့နောက်ပေါက်လေးထဲသို့ လက်တစ်ချောင်းထိုးထည့်လိုက်တော့ ညည်းသံလေးထွက်လာပြီး သူ့ကိုဖက်တွယ်လာတဲ့ကလေး။

"အ~နာတယ်"

"စိတ်လျော့ထား ကလေး~ပြီးရင်အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်"

ထိုသို့လက်ချောင်းလေးနှင့် ပုံမှန်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေရင်း လက်သုံးချောင်းမြောက်တွင်တော့ ရှောင်ကျန့်အော်မိသွားသည်။ဒီခန္ဓာကိုယ်က လူပျိုလေးစစ်စစ်ဖြစ်သည့်အပြင် ခန္ဓာကိုယ်ကအရမ်းနူးညံ့လွန်းတာကြောင့် လက်သုံးချောင်းနဲ့တင် သေမတက်နာကျင်လာရသည်။ထို့ကြောင့် ရိဖန်ကို အားဖြင့်ပိုဖက်တွယ်ထားမိသည်။

လက်သုံးချောင်းဖြင့်ပုံမှန်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးရင်း ကလေးရဲ့နာကျင်သောအသံတို့ အနည်းငယ်ပျောက်သွားသော အချိန်တွင်မှ ရိဖန်သူ့ခါးစည်းဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ကာ ထောင်မတ်နေပြီဖြစ်သော နဂါးကြီးကို ကလေးရဲ့အဝလေးနဲ့တေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်တော့...

"အား!!နာတယ်...ပြန်ထုတ်ပေး"

ရှောင်ကျန့်သေမတက် နာကျင်မှုကိုခံစားနေရသည်။သူ့(ရိဖန်)နဂါးကြီးက နည်းနည်းနောနောမှ မဟုတ်တာပဲ။ရှောင်ကျန့်ဒီညပြီးလို့ အသက်ရှင်နေသေးရင်တောင် ကံကောင်းတယ်ဟုပြောရလောက်အောင် ကြီးမားလွန်းလှသည်။ဘယ်ဘဝပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလူဘာတွေများစားလို့ အာ့လောက်ကြီးမားနေရတာပါလိမ့် ရှောင်ကျန့်ငိုချင်လာရသည်။

"ကလေး ခနပဲ ခနပြီးရင်ကောင်းသွားမှာ အာ့ကြောင့် နာရင်ကိုယ့်ကို ကိုက်ထား"

 Surviving As A Backup Character[System]Where stories live. Discover now