MİHRİMAH (Tamamlandı)

50

Yorumlarınızı bekliyorum..

♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

Yazardan

Sarp ne kadar şaşırsada bir gün bunun olacağını biliyordu.

"Hoşgeldin "

Polat sinirliydi ama bunu saklayabilecek potansiyeldeydi

"Hiç hoş gelmedim"

Sakince kalkıp Sarp 'ın yanına geldi.

"Bana bak seni sadece bir kez uyarıyorum. Kardeşimden uzak dur"

Sesi fazlasıyla kendinden emin ve tehditvariydi.

"Ben Mihrimah'ı seviyorum"

Polat duyduklarıyla gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.

"Ne kadar tanıyorsun lan?"

"Benden büyüksün saygım sonsuz istiyorsan döv ne yapıyorsan yap.
Seviyorum ve senden daha çok zamandır tanıdığıma emin olabilirsin"

Sarp kendinden emindi. İlk defa sevmişti, kalbini hissetmişti ve bırakmaya hiç niyeti yoktu.

Polat gülüyordu.
 
Gülüşü herhangi bir samimeyetten uzak daha çok sinirini arttırıyor gibiydi.

Polat yaklaşıp Sarp'a sert bir  kafa attı.

"Sen gel beni dinle yoksa gerçek Polat Aslanbeyle tanışmak istemezsin"

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Mihrimah

Hızla yataktan kalktım. Bugün Poyraz abimin doğum günüydü.

Yaaa çok heyecanlı.

Koşarak Babamgilin odasına girdim.

Annemle babam sarılıyorlardı.

Neyse daha ileriside olabilirdi.

"Ne oldu kızım ne bu acele?"

Hemen yanlarına gidip kendimi yatağa bıraktım.

"Bugün poyraz abimin doğum günü"

Annem gülerek saçımı karıştırdı.

"Baba onu holdinge götürüp bir yığın iş verir misin?"

Gülerek kendine çekti.

"Tamam o iş bende"

Yaklaşıp yanağına sulu bir öpücük kondurdum.

"Kıskanıyorum ama"

"Hangimizi anne"

Babamla daha sıkı sarıldık.

"Siz ikiniz iyi iş birlikçi oldunuz ha"

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Pasta , süsler ,mekan ve davetli listeleri hepsi tamam.

Abim pek kalabalıktan hoşlanmıyordu ama ben onun tanıdığı herkesi çağırmak istiyordum.

Hem zaten kendi aramızda da küçük bir kutlama yapacaktık ve hediyeleri o zaman verecektik.

Annem davetli listesiyle ilgileniyordu, Demir abimde yemeklerle.

Yarısını yemiş olabilir bundan hiç emin değilim.

Şöyle bir sorunum vardı. Elbisem yok.