Chapter 17

3.9K 140 11
                                    

Chapter 17:Ball


Diana's POV:

"Devika, Ganda ng anak ko" Nakita ko ang isang babae na may buhat na sanggol. Gaya ng dati ay wala nanaman itong mukha I mean may mukha siya pero malabo.

Nasaan nanaman ako?

The woman began to sing at binalot ako ng lungkot sa hindi malamang dahilan.

"You are my sunshine~

My only sunshine~

You make me happy~

When skies are gray~

Please, don't take my sunshine away~"

Natapos kumanta ang babae at maririnig mo ang lungkot at sakit sa boses niya. Lumakad ako palapit sa kaniya kahit malabo ang mukha niya ay sinubukan kong hawakan ang baby. Kahit hindi ko kita ang mukha niya ay sigurado akong masaya siya dahil nasa bisig siya ng ina niya.


Sandali akong nalungkot at tinanong ang sarili, Ano kayang feeling na mabuhat ng ina?

"Princess" The woman said with a sad tone.

She bend down and kissed the baby on her forehead.

"Mommy love's you very much"  The woman said.

The baby giggled.

"Mommy will always guide you no matter what" She whispered.

Bumukas ang pinto at pumasok naman doon ang isang lalaki. His Aura are screaming power.

Kiniss niya sa lips yung babae at nagbend down naman siya para ikiss yung baby.

I envy the baby, Sana all.

Biglang dumilim ang paligid at nawala ang mga tao.Tanging dilim lang ang nakikita ko. I tried to run pero parang walang nagbabago sa pwesto ko.

"Devika"

Natigil ako sa pagtakbo ng may marinig akong boses. Malumanay ito at sobrang lambing. Tumingin ako sa paligid at wala akong makitang ibang tao.

"Sino ka?"

Pero imbis na sumagot ay may sinabi siyang nagpataka sa akin.

"Gumising ka, Devika. Kailangan ka ng mga kaibigan mo. Parating na sila Devika. Parating na sila"

Bigla akong kinabahan sa sinabi ng babae. Sisigaw na sana ako ng mawalan ako ng boses.

Nagising ako at sumalubong sa akin ang puting kisame. Sa una ay nagtaka ako. Napangiwi ako  maramdaman ang sakit ng katawan. Inisip ko ang mga nangyari at bumuntong hininga nalang ako ng maalala ang nangyari.

Damn that Sheena!

Sinubukan kong tumayo habang iniinda ang sakit. Sumandal ako sa hospital bed at narealize ko na gabi na ng makita ang Dilim sa labas. Inabot ko ang Cellphone ko sa hospital table para tingnan ang oras.

Devika Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon