BÖLÜM 9

91 4 0
                                    

Herşey iyi güzel gidiyordu. Zaten aynı sınıftaydık bütün dersler beraber oturuyor, sınavlara beraber çalışıyor ne biliyim yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyordu. Sınıftaki Buse bi ara bana siz çıkıyor musunuz diye sormuştu ama ben terslemiştim. Öyle şey mi olur, manyak mısın gibi sözler söylemiştim. Başlarda sevmiyordum Çiğdem'i onun da beni sevdiğini sanmıyordum ama zamanla içimdeki bütün duygular tam tersine dönmüştü. Eminim onunkiler de benimki gibi olmuştur. Başlarda fazla bişey hatta hiç bişey hissetmezken, şimdi fazlasıyla bağımlı olmuştum. Çiğdem'le konuşurken

"Nereye kadar saklayacağız ?"
"Bilmem."
"Artık açıklamalıyız bence bu böyle gitmez."
"Haklısın aşkım."

Artık yavaş yavaş herkesin haberi olacaktı ve ilk önce Aras'ın haberi olmuştu. Başta kavgalı olduğum çocuk taşındıktan sonra evleri bize yakın olduğu için zamanla kaynaştık ve samimi olmaya başlamıştık. Bir gün okul çıkışında marketten sigaraları aldık Çiğdem, ben, Aras bir yere oturduk sigaralarımızı içerken ben Aras'a dönüp 

"Kanka biz sana bişey dicez."
"Söyleyin kanka"
"Ama çekiniyoruz :D"
"Ne olum söylesene"

Çiğdem'e bakıp sen söyle anlamında kafamla işaret ettim. 

"Kanka biz çıkıyoruz."

Aras gülmeye başladı inanmadı başlarda ama sonradan ciddi olduğunu anladı ve gülmeyi bıraktı. İlk haberi olan kişi Aras olmuştu. Eve gitmek için dağıldık herkes minibüse binmişti. Çiğdem'le Aras aynı yerde oturdukları için aynı minibüse binmişlerdi. Eve gittim ve Çiğdem'le mesajlaşıyorduk öyle herşey güzel gidiyordu birden kavga etmeye başladık nedenini hatırlamıyorum ama sonu bizim için kötü bitti. "AYRILIK" ayrılmıştık ve şaka gibiydi ama ne biliyim fazla süredir beraber değildik zaten açıkcası o kadar koymamıştı. Ama Çiğdem'e çok koymuş olmalı ki intihara kalkıştı. Hap içmiş, çok kötüyüm dedi beni yanına çağırdı. Endişelendim çünkü benim yüzümden bişey olmasını istemiyordum. Yanına gittiğim de açıkcası yalan söylediğini düşündüm çünkü bişeyi yoktu. Sonra eve gittim akşama doğru annesi aradı.

"Sen bu kıza ne yaptın ?"
"Kime ?"
"Çiğdem'e"
"Ne yapmışım ?"
"Oğlum bu kız hap içmiş kendi öldürecekti ne yaptın sen bu kıza hastaneye kaldırdık."
"Nasıl yani ? Çiğdem hastanede mi ?"
"Evet"
"Hangi hastane yanınıza gelicem benim bişeyden haberim yok." 
"Gelme. Babası sana çok sinirli."

Aklıma direk Aras geldi. Aradım ve git bak dedim ben içeri giremiyorum babası sinirliymiş bana. Aras gitmişti hastaneye ve uyuyor demişti. Koşarak hastanenin bahçesine gittim ama yukarı çıkamadım çünkü babası bana sinirliydi. Ama belki uyanınca beni yanına görmek ister diye sabaha kadar hastanede bekledim. Her hangi bir sorun olmamıştı sabah görmüştüm Çiğdem'i arabaya bindirdiler ve eve gittiler. Bir süre sonra Çiğdem'le konuştum. 

"Şuan müsait değilim yarın okulda görüşürüz."

Sesi iyi geliyordu. Daha doğrusu sesini duymak bile iyi gelmişti. Ama zaman geçmiyordu işte biran önce gün bitse de okula gitsek diye düşünüyordum. Okula gittiğim de Çiğdem yerimizde oturuyordu. Yanına gittiğim de iyi davranıyordu bana, ben biter diye düşünmüştüm ama barıştık demişti ve sımsıkı sarılmıştık.

SONSUZ AYRILIKWhere stories live. Discover now