"YABANCI"

190 12 8
                                    

|Bölüm 1|

Her zamanki restaurant da otururken sedayı bekliyordum. Yine geç kalacağını bildiğimden elime telefonumu aldım ve kahvemi yudumladım. Karşı sandalyede bir hareketlilik olunca oraya doğru odaklandım. Ben karşımda sedayı beklerken , ela gözlü kumral saçlı yeni çıkmış kızıl sakallarına özenlice şekil vermiş olan oldukça çekici bir adam vardı karşımda. Ben anlamaz gözlerle ona bakarken o konuşma faslına girmişti.

"Merhaba. "

"Merhaba. "

"Tanışabilir miyiz ?"

"Hayır ." Ona oldukça soguk yaklaşmıştım . Tanımadığım bir adamla ne diye sebepsiz yere tanışacakmışım ki?

"Neden ?"

"Seni tanımak istemiyorum çünkü ."

"Beni tanımak isteyeceksin."

"Asla."

"Neden ?"

"Sanane ."

"Banane ?"
Tek kaşını kaldırarak bana ima ile bakıyordu. Ama ben sıkılmıştım.
Aramızda geçen bu son derece saçma olan konuşmaya kabaca son verdim.

"Gidecek misin?"

"Hayır ?" Ben onu yanımdan adeta kovarken o yüzsüz gibi hala oturuyordu.

"Neden?"

"Çünkü ben deger verdigim insanlardan gitmem. "
Ne alakaydı ki şimdi daha yeni karşılaşmıştık. Anlaşılan canı dalga geçmek istiyordu.

"Bazen yapmam dediklerini yaparsın." Dedim bende ona karşılık olarak ciddi anlamda beni sinir etmişti.

"Avukat mısın ?" Sorduğu soruyla afalladım.

"Sanane ." Dogru bir tahmindi ama onu ilgilendirmezdi .

"Bende öyle tahmin etmiştim ."

Oturduğu yerden kalktı, arkasını döndü ve kafenin çıkışına dogru yürümeye başladı. Merakıma yenik düştüm ve ona asla sormamam gereken bir soruyu sordum.

"Kimsin sen?"

Sözlerimi işitince oldugu yerde durdu ve arkasını dönmeden cevap verip kafeden gitti.

"Aşık olacagın insan."

Ben şaşkın gözlerle arkasından aval aval bakarken yanıma yaklaşan garsonu bile farketmemiştim . Önümdeki boşları toplayınca hemen kendimi toparladım ve önüme döndüm. Masanın üzerinde bir zarf duruyordu.
Arkasını dönüp yanımdan uzaklaşan garsona bana tekrar odaklanması için ne kadar seslensemde beni duymuyordu. Yada duymamazlıktan geliyordu.

Zarfı elime alıp biraz tereddüt etsemde açtım.
Kalp atışlarım gözlerim zarfın her yerini talan ederken daha çok hızlandı. Sahi ya neden böyle hızlı atıyordu? Zarfın İçinde yazan tek cümlelik bir not ve yanında benim yine bu kafede, bu masada otururken çekilmiş iki yada üç hafta önceki halim olan bir fotograf vardı. Kimdi bu böyle , Nerden tanıyordu beni? harika zaten bir sapıgımız eksikti. Bu olay barışın kulagına gitmese iyi olurdu. Ne salak saçma bir nottu hem bu.

Benimki ilk görüşte aşk mısracım❤

Aşık olacağın adam

Seda gelince biraz sohbet ettik bir şeyler içtik ve kalktık. Sahilde yürürken seda üşüdügünü söyleyince eve gitmek istedi . Bizim evde telefonunu unuttuğunu söyleyince ona gidip evden alabileceğini barışın evde olduğunu söyledim. Bugün eve geç gelecektim . Akşam bir müşteriyle buluşmam gerekiyordu. seda ile sarılıp birbirimizden ayrıldık.

KARANFİL⁚ sessiz intikamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin