CHAPTER 20

114 50 1
                                    

TRIXIE's POV

Patuloy lang ako sa pag iyak at alam ko na namumugto na ang mga mata ko sa mga oras na'to.

Nakarining ako ng katok mula sa labas kaya inayos ko muna ang sarili ko bago ako lumabas.

Pagkabukas ko ng pinto ay nagsiunahan nanaman sa paglabas ang mga luha na pinigilan ko mula kanina.

The person who made me cry this day is now standing in front of me. Halatang pagod siya dahil hinihingal pa siya hanggang ngayon. Pawisan at alam kong walang pahinga dahil sa practice nila.

Hanggang ngayon ay nakatayo pa kami sa may pinto at wala ni isa sa amin ang naiiwas ng tingin habang ang mga luha ko patuloy padin sa pag agos.

Kita mong may lungkot sa kanyang mga mata at hindi ko alam kung anong dahilan.

Hindi na siguro siya nakatiis dahil bigla niya nalang akong niyakap ng mahigpit na lalong ikina hagulgol kopa ng sobra.

Iyak lang ako ng iyak habang yakap yakap pa din niya ako. Pero this time ay naka upo na kami sa sofa dito sa may sala.

Hindi siya nag sasalita na para bang hinahayaan muna niya akong umiyak sa kanyang bising hanggang sa umayos na ang pakiramdam ko. Hinahalikan niya ang aking ulo habang patuloy lang din siya sa pagpapatahan sa akin.

Dahan dahan akong umalis sa kanyang yakap atsaka tumingin sa kanyang mga mata. And with that, I found out that he's also crying. He wipe my tears and mouthed sorry.

Wala ni isa sa amin ang nag sasalita . Hinahayaan muna namin ang isa't isa na makahinga ng maayos at maging kalmado.

Without any word, he grab my nape and kiss me on my lips. I kiss him back as my tears start to fall again. His kisses are full of love and with that I must say that he really loves me.

He break the kiss after ten seconds pero nagkadikit padin ang aming mga noo.

Kung sigurong ayos lang kami ngayon ay kikiligin pa ako kaso hindi ito yung tamang oras para dun.

He keep on saying sorry at puno ng sinseridad ang kanyang boses.

Napakagat nalang ako ng labi dahil hindi ko pa alam kung ano ang isasagot ko.

He then grab my nape and press his lips on mine again and I respond.

But this time hindi ko na mapigilang pamulahan ng mukha. He kissed me twice this day and I can't but to smile inside me.

Please don't your lips he said.

I just nod of what he said.


After an hour ay tuluyan na niyang binasag ang katahimikang namamayani sa aming dalawa simula nung dumating siya.

Let me explain he plead.

Ayoko naman na hindi kami mag usap at ayoko naman na maghiwalay kami ng dahil lang dito. I know that he deserves to explain his side. And I also know that there is a reason behind that news kung bakit magkasama sila nung Rain.

I just nod at him at nag hihintay sa susunod niyang sasabihin.

I saw him smile before he explain everything.


_____________________________

Hope you'll like it.

Please do support my first ever story!

Thank you!

Opposite Poles (COMPLETED)Where stories live. Discover now