Opposite Poles (COMPLETED)

CHAPTER 13

TRIXIE's POV

Nandito kami ngayon sa loob ng kotse niya at hindi ko alam kung saan kami pupunta. Kanina kopa siya tinatanong pero di naman niya ako sinasagagot.

Saan ba kasi tayo pupunta? Inis kong tanong sa kanya. Tiningnan lang ako neto at nagpatuloy lang sa pagmamaneho. Hindi ko tuloy alam kung bakit pa ako sumama dito.

I am wearing a plain black shirt and pants na pinartneran ko ng robber shoes.
And he's also wearing plain cloths na bagay na bagay niya. He looks so neat.

Quit staring! Baka mabangga tayo! He said kaya agad akong napayuko. My gosh bakit ba kasi lagi nalang niya akong nahuhuling nakatingin sa kanay? Lupa lamunin mona ako. Yan nalang ang masasabi ngayon dahil sa sobrang kahihiyan.

Naging tahimik nalang ang aming buong byahe. Alas kwatro na ng hapon ngayon kaya hindi na gaanong mainit.
Hanggang ngayon hindi ko pa din alam kung saan kami pupunta.

Ang iniisip ko lang ngayon is kung pupunta ba kami ng public place, haler! Sikat kaya siya baka dumugin lang siya kung saan mang lupalop ng mundo kami ngayon papunta.

------

Nandito kami ngayon sa isang Amusement Park at wala pang gaanong tao dahil madalas gabi napupuno ang mga ganitong lugar.

Naka cap and shades si Lance ngayon para daw hindi siya makilala ng mga tao. And sa mga nakikita ko ay parang hindi nga siya nakikilala dahil kung sakali kanina pa siguro siya dinudumog ngayon. Aba! Bahala siya pag nangyari yun, hindi kona yun kasalanan.

Anong gagawin natin dito? I asked. Paano ba naman kanina pa kami palakad lakad ni wala pa kaming sinasakyan kahit na isa man lang ride.

Siguro sasakay. Tss. Pamimilosopo nito sakin kaya inirapan ko nalang siya. Ang tinong kausap tss.

Kanina pa tayo palakad lakad pero hanggang ngayon wala pa tayong sinasakyan! Inis kong reklamo sa kanya. Aba! Totoo naman kasi. Ang sakit na kaya ng mga paa ko.

He didn't bother to answer me instead he grab my hand at pumila kami sa may drop tower.

----------

Matapos namin sakyan yung drop tower hanggang ngayon nagrereklamo pa din itong kasama kung bakit daw ba sigaw sigaw yung mga taong kasama namin kanina.

Aba! Syempre naman anong bang gusto niyan? Edi ang boring naman kung basta ka lang naka upo doon.

Madami pa kaming nasakyang iba't ibang rides , sadyang yung Ferris Wheel nalang ang hindi pa.

Mag aalas siyete na ng gabi at nandito kami ngayon sa isang food court para kumain muna sandali bago namin sakyan yung huling ride.

Masasabi kong masaya naman siyang kasama kahit na panay reklamo siya sa kakasigaw ng mga tao. Aba! Dapat sanay na siya kasi mas walang walang yung sigaw na naririnig niya ngayon kumpara pag may concert sila. Napaka arte naman talaga netong lalaking to.

------

Nandito na kami ngayon sa loob ng Ferris Wheel at isa lang ang masasabi ko, ang ganda ng view. Pero alam ko na mas maganda ang view oag nasa tuktok na kami.

Tahimik lang itong kasama ko na nakatanaw lang din sa labas.

Bakit mo pala ako isinama dito? Tanong ko sa kanya kaya napunta sakin ang tingin niya na sana hindi na lang niya ginawa.

Kailngan ko na yatang mag pa check up sa puso.

Why not? Yun lang sagot niya pero nakatingin pa din siya sa akin. Tsss ganda talagang kausap neto . Hindi nalang ako sumagot at nag iwas nalang ng tingin.

Pataas na kami ng pataas ngayon kaya tumaya ako para mas makita yung maganda view sa baba.

Ah! I need to capture this view kaya kinuha ko yung cellphone ko mula saking bulsa. Wow ang ganda talaga parang siyang isang napaka gandang art.

Let's take a picture! Sabi ko kay Lance at ang mokong ngumisi na naman na para bang iba na naman nasa isip niya.

Lumapit siya sa akin para makapag picture kami. After three shots tiningnan ko isa isa yung picture namin.

Hindi ko alam na nasa tabi ko pa rin pala siya kaya nang mag angat ako ng tingin sobrang lapit ng mukha namin sa isa't isa at konting galaw mo lang magdidikit na ang mga labi.

I saw him gulp. Before he close his eyes then press his lips on mine.

Hindi ko alam pero kusa nalang ding pumikit ang aking mga mata at hinayan na magkadikit ang aming mga labi.

He's not moving his lips , but I can say that his lips are soft.

After ten seconds nilayo niya na ang labi niya sa labi pero malapit padin ang mukha namin sa isa't-isa. My gosh thst's my first kiss.
Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang mukha ko dahil sa sobrang kahihiyan na nararamdaman ko.

You're blushing he tease with a smile on his face. I just cover my hands because of what he said. I heard him laugh.

Sweet! He said habang nakatingin sa labi ko.
Then he laugh.

I found him more handsome kapag tumatawa. Napangiti nalang din ako ng palihim.

LANCE's POV

Shit her her lips were so soft. It taste like a cherry. Addicting. I wanna kiss her again. But not now. Soon I can kiss that sweet lips of her, unlimited!

Be ready, honey because I will court you!

_____________________________

Hope you'll like it.

Please do support my first ever story!

Thank you!