Pheme: Aim for Quixotic Enterprise (BS5)

kabanata 26

Mariin akong napapikit habang nakatingin sa baba. Nakatayo lang doon si Clement habang nakatingila sa papataas na helicopter. Nakaparada sa karatig na isla ang private jet na pinadala ni Esha. Sabi nya mag helicopter nalang daw muna ako para mas mapabilis.

Nilingon kong muli si Clement. I gulp. Kailangan ko ng umalis. Alam kong kapag nanatili pa ako baka mawala nanaman ako sa katinuan. Baka umiral nanaman ang pagmamahal ko sa kanya. Baka makalimutan ko ang banta sa buhay naming dalawa kapag nakita kaming magkasama. Ako na ang didistansya. Hanggang kaya ko pa. Para saamin din naman 'tong dalawa.

"Nasan ka na?" I almost shout at the phone.

'Ang aga ng uwi mo gaga, nag sayang kalang ng gasulina ng aircraft.'

I sighed. "May nangyare kasi..."

Pasimple kong nilingon si Clement na nakatingin parin sa direksyon ng helicopter na sinasakyan ko.

I bite my lower lip. Sabi nya gusto nya kaming bumalik sa dati, pero paano. Lalo na ngayon sobrang dami ng balakid.

'I know. You meet him again,' Esha sighed. 'You love him so much? Kasi hindi mo sya maiwan iwan, pero kung mahal mo talaga sya. Mahal ka ba?'

Mariin akong napapikit nang marinig ko nanaman ang nakakairitang pagtawa ni Esha.

"Meme." I murmured.

'Just stating the fact. Baka kasi pag uwi mo may Antointte na nanaman na naglilinis ng bahay'. She laugh, annoyingly. 'Naka land na daw ang Xerfex4000. Ihahatid ka nalang doon.'

I nod. "Me, tumawag na ba si Shiela. Maybe I can meet his husband, one of this days."

'I thought you are going to rest?' She said. 'Don't worry. Attorney Corpuz is talking to my husband now. Nasa bahay lang kami. Baka makausap mo sya ngayon'

I smile. "Thank you talaga."

Sobrang ingay ng tunog ng helicopter dahilan para sumigaw ako habang nakusap ko sya. Napabuntong hininga ako ng patayin ang tawag.

Pasimple kong nilingon ang kinaroonan ng isla. Palayo na ako ng palayo pero nakikita ko parin sya sa dati nyang pwesto na nakatayo. Nakatingin sya saakin.

"I thought we will pick you at Thursday ma'am." The cabin crew said as we land. "But early birds catches worm, ikaw nga nila."

Tipid akong ngumiti sa kanya bago ako pumasok ng private jet. Mukhang hindi ako dapat magpahinga, kasi ang mga taong nanonood saamin lagi ay hindi nagpapahinga. Napabuntong hininga ako habang nasa loob ng private jet. Hindi ko maiwasang kabahan habang nakatingin sa mga cabin crew. Paano ko malalaman kung totoo ang mga kaharap ko. Baka isa rin sya sa tauhan ni Mico.

I sighed. Hindi malabong mangyare iyon. Si Fred nga ay pinagkakatiwalaan kong driver na kasabwat din pala nila. Si Monica na tinuring ko ng pamilya, ay pinagnakawan ako.

Nagbaba ako ng tingin. Paano ako mamumuhay ng normal pagkatapos na mangyare 'yon, kung ang takot ay lagi kong kasama sa lahat ng oras.

"You can sleep if you want ma'am."

I smile to the cabin crew near me. Marahan akong umiling. Ang huling maayos natulog ko siguro simula noong nagising sa isla ni Jerome, ay 'yung huling gabi na kasama ko si Clement.

"I'm good." I smile. "Gaano katagal pa ang byahe."

"Approximately 1 hour" She smile. "Any snack request, ma'am?"

Ngumiti nalang ako at umiling. "I'm okay." I pout as I look at the window pane.

Napangiwi nalang ako bago abutin ang camera ko sa bag. Kumunot ang noo ko habang tinitignan ang mga pictures na nandoon.