Pheme: Aim for Quixotic Enterprise (BS5)

kabanata 5

The sun kiss the ocean, The blue sky became dark. Stars appear on it. The waves were calm, I smile how perfect the view it is. I can see the see light looks like so near, buildings seems small and the wind gently touches my skin.

Napangiti ako habang nakaupo sa veranda. Hinawakan ko ng mas mahigpit ang baso ng kape kong dala. Its really good to have a lot of people working for you. Mas napabilis ang paglipat ko. Wala narin akong gustong sayangin na oras.

Napabuntong hininga ako bago lingunin ang paligid. Mula sa kinaroroonan ko natatanaw ko ang bahay na pinapatayo ko. Its like hitting two birds with one stone. Mas mababantayan ko ang pag gawa nyun at mas mapapalapit ako kay Clement.

"See you tomorrow..."

Nanliit ang mata ko ng marinig ko ang boses nya sa kabilang bahagi ng veranda. That man should prepare himself because I won't stop until I get what I want.

"I love you too." Malambing na saad nya sa kausap nya.

I raise my brow. Binaling ko ang tingin ko sa ganda ng paligid. So its true. In relationship nga talaga sya. Well, that one isn't my problem anymore. Apelyido lang naman nya ang gusto ko. I'm sure if I got it. I will gain trust from a lot of entrepreneurs.

Umayos ako ng pagkakaupo. I yawned. Ngayon ko lang naramdaman ang pagod. I attend several meetings awhile ago. Wala akong lakas para mambulabog ng kapitbahay. Bukas nalang siguro.

"What a day." I whisper at myself.

Hindi na ako nagabalang lumipat pa sa kama ko. Nanatili nalang ako sa kinauupuan ko ay pinikit ang mata ko. Masyadong maganda at nakaka relax ang paligid, naging komportable narin akong matulog sa upuan at duyan. Lalo na madalas akong nakakatulog habang nagtatrabaho.

"What the fuck are you doing here!?"

Halos napatalon ako sa kinauupuan ko nang marinig ko ang inis na sigaw ng isang lalaki. I yawned. Sinubukan kong dumilat pero masyadong maliwanag ang paligid. Nakakasilaw. Mariin akong napapikit bago ihanda ang mata ko sa pagdilat.

"Hmmm?" I murmured.

Mabigat parin ang talukap ng mga mata ko pero kitang kita ko ang galit sa mata nya. Why he is that angry? No'ng huli ko syang nakita binigyan pa nga nya ako ng kape.

Pasimple kong nilingon ang pintuan. Nakasabit parin doon ang susi na ginamit nyang pagbukas ng pinto.

"You are invading my privacy——ouch!" Halos mapapikit ako nang bumaon ang kuko nya sa braso ko. Sobrang higpit ng pagkakahawak nya saakin..

He glare at me. "What do you want!?"

Halos manubig ang mata ko nang maramdaman ko ang mainit na likido na bumagsak mula sa madiin na pagkakahawak nya saakin. Dugo, I sighed as I meet his eyes. Hindi ko na ininda ang sakit at hapdi na nararamdaman ko.

"I dont know what are you talking a-about" I gulp. "I brought this unit because I want rest. Pagod ako, Mr. Ruizzon—"

"I don't believe in you." Naiiling na saad nya hindi nya parin binitiwan ang pagkakahawak saakin. "Tell me, what the hell you want?"

"Sleep!" Hindi ko na napigilan ang pagpatak ng luha ko dahil doon. Sobrang hapdi na ng braso ko.

"I just want to sleep. I'm fucking tired." Humina ang boses ko nang sambitin ko 'yon marahil narin sa pagod na nararamdaman ko.

His expression became soft, but it doesn't last long.

"I will keep an eye to you." Mariin na saad nya.