Diary ni Crush

Chapter 25

Wrennie's POV

Andito na ako ngayon sa bahay.

Specifically, sa room ko.

Hawak ko na naman yung phone ko.

Kanina ko pa tinatawagan si Xenrex pero lagi namang Network Busy -____-

Hays, hintayin ko na lang yung lalaking yun.

I glanced on my wrist watch para tignan kung anong oras na ba.

It's already 7pm na pala.

May naisip ako.

I scanned my contacts and look for Alexis' phone number.

Naka dalawang ring pa lang nang snagot niya yung tawag ko.

"Hey! Ano na naman?" pambungad niya saken.

Wow ha!

"I need Elainne's phone number."

"Okay! Sesend ko na lang."

After that, binaba ko na.

Na receive ko naman na agad yung message niya and I replied Thanks!.

Hindi ko na muna sinave but instead tinawagan ko na siya.

Matagal pa bago niya ito sinagot.

Thanks God sinagot niya.

"Elainne! It's Wrennie." pagpapakilala ko.

"Uhm Hello po ate. Goodevening po. Bakit po pala?" she asked.

OMG, umiyak ba si Elainne?

Is this means, nagawa na ni Princess yung binabalaka niya?

Bakit ang bilis?

Yung boses niya kase galing sa iyak talaga.

Napaka obvious!

Argh!

"Uhm, Elainne, are you okay?" I asked her.

Alam kong hindi dapat tinatanong yun pero kase...

Naghihintay lang ako ng sagot mula sa kabilang linya nang may narinig akong humihikbi.

Ghad, she's crying nga!

"Elainne, what happened? Tell me!"

Hindi siya sumasagot.

Wala akong naririnig kundi puro hikbi.

Umiiyak na siya.

Ibig sabihin nagawa na talaga ng demonyitang iyon.

"Elainne, calm down. Talk to me. Makikinig ako." pagpapatahan ko sa kanya.

Medyo humina naman na yung hikbi niya.

"Uhm sorry po Ate Wrennie ha..Uhm, I made a sacrifice." she told me sa gitna ng medyong pag iyak niya.

Sabi ko na nga ba.

"Is it about Princess? Ano sabi niya? Told me the whole story."

Kinwento naman niya lahat.

Na may sakit daw si Princess, ganito ganyan.

Puro kasinungalingan!

Tsk tsk!

Iyak pa rin ng iyak si Elainne.

Kawawa naman siya :(

"Elainne.." tawag ko sa kanya.