Whirlwind Romance (KimXi Fan Fiction)

Chapter XXXV - Reunited

Ang saya ko. Nagkita kami ng crush ko. Wehee.

Sorry po dahil maikli yung nakaraang chapter. Kaya heto, medyo hinabaan ko ng konte. Haha. May halong konteng kalandian ang chapter na itey. :P

'Wag pong kakalimutang mag-comment at mag-vote para sipagin akong magsulat.

Promote ko lang po. 24/7 In Love - bukas na! Suportahan po natin si Kim at ang iba pang Star Magic Artists. Oh yeah!

-Mia

XIAN'S POV

Nabalitaan ko mula kay Dad na ngayon pala uuwi si Kim. A night before, matapos naming mag-usap, halos hindi ako makatulog. I spent the whole night thinking of ways on how to catch her attention. Naubos ang oras ko kaka-practice ng mga linyang sasabihin ko 'pag nagkita na kami. Sobrang kinakabahan ako mula kagabi up until now. It feels like anytime I might lose my consciousness. Huwag naman sana. God knows how much I longed for this very moment. I miss the girl. I miss her sweet chingky eyes, her sweet lips that I'm dying to kiss, her priceless smile. I miss everything about her. I can't afford to waste this chance. Naisip ko, if hindi ako maglalakas-loob ngayon, kelan pa? I mean, dad's right, I should not waste time. Maraming panahon ang nasayang because of our damn pride. This time, I'm gonna make sure that everything will be back where It belongs.

3:00 in the afternoon - I'm here at her pad. My instincts told me to go here. Maybe because I know na dito siya uuwi. I'm sure na hindi yun dadaan sa pad ko. Many thoughts are in my head right now. I don't exactly know if what's going to happen. Natatakot akong baka galit pa rin siya sa akin. But I should not let this fear ruin my plans. Tonight's going to be the night! Ang pagkakaalam ko, 3:30 magla-landing ang eroplanong sinasakyan niya. I still have 30 to 45 minutes to prepare myself.

I guess 30 minutes is enough para makapagpa-deliver ako ng food for her. Pagtingin ko kasi sa fridge, wala ng laman. Pinalinis ko kasi ito nu'ng naghakot ako ng gamit niya para ilipat sa bahay namin. I decided to have steak for our early dinner. Sigurado akong gutom at pagod yun galing sa biyahe.

Palakad-lakad na naman ako rito sa sala niya. Aha! Tama! Magtatago na lang ako sa walk-in closet niya. And I'll surprise her. Naku, pakiramdam ko, magkaka-pasa na naman 'tong mukha ko. Eh ang brutal kaya nu'n! Bahala na. Kahit pa ilang ulit niya akong sapakin, wala akong pakialam. Basta ang importante, magkasama kami. That's the only thing that matters to me.

*Dad calling*

"Yes dad?"

(Hello son. Where are you?)

"I'm here at Kim's pad. Why?"

(Okay, great. Her plane has just landed. So, any minute now, uuwi na siya diyan. Be ready hijo.)

"Kanina pa po ako ready dad. Thank you po sa updates"

(Anytime son. Good luck. Balitaan mo agad kami ng mommy mo.)

Then he ended our call.