BÖLÜM 1

544 13 5
                                    

Okulun ilk günüydü. Kapıdan içeri girdiğimde herkesin suratında bir yabancılık, çekingenlik, şaşkınlık ifadeleri vardı. Kendime bir sıra seçtikten sonra tek başıma oraya oturdum ve etrafıma bakınıyordum. Önümde iki tane kız muhabbet ediyorlardı. Sanırım önceden birbirlerini tanıyorlardı. Çünkü çok samimilerdi. Yüzlerine hiç bakmadım ama arkadan baktığım kadarıyla bi tanesi kısa saçlı sarışın ve hafif kiloluydu. Diğeri ise siyah saçlı ve kilosu normaldi. Sınıfa göz gezdirmeye devam ediyordum. En arkada tek başına oturan çocuğun yanına gittim ve elimi uzattım "Merhaba. Ben Poyraz"  elime bir süre baktıktan sonra elini uzatarak "Merhaba. Bende Demir" diye cevap verdi. Bir süre muhabbet ettikten sonra kapı açıldı ve uzun boylu, beyaz saçlı ve beyaz önlüğüyle içeri birisi girdi. Öğretmen masasına oturduktan sonra o saf tipiyle sınıfa bakıyordu. Birden şiveli sesiyle "Arkadaşlar, Benim adım Mustafa" dedi. Herkesin suratında bir tebessüm vardı. Konuşması gerçekten komikti. Herkese sırayla ismini sormaya başlamıştı. En önden başlayarak herkes sırayla ismini söylüyordu. Sıra yavaş yavaş bize doğru geliyordu. Biraz önce önümde oturan iki kız sırayla ayağa kalktı ve siyah saçlı olan "Ben Aslı." dedi ve yerine oturmasıyla sarışın kızın ayağa kalkması bir oldu "Ben Çiğdem." dedikten sonra oda yerine oturdu. Sıra bize gelmişti ve yeni tanıştığım çocuk ayağa kalkıp "Ben Demir." dedi ve oturdu. Nasıl dikkat çekebilirim diye düşünüyordum ve sıra bendeydi. Ayağa kalkıp hocanın şiveli sesine benzeyen bir sesle "Merhaba hocam, ben Poyraz" demiştim. Bütün sınıf gülmeye başlamıştı ve sanırım azda olsa dikkat çekmiştim. Hoca şaşırmıştı sınıf birden gülünce ama ilk gün olduğu için bir şey dememişti. Tenefüs zili çalmıştı ve zilin çalmasıyla birlikte dışarı çıkmam bir oldu. Oturduğumuz yerdeki bir kaç arkadaşımla tenefüste karşılaştım. Sanırım tenefüsteki ortamım belli olmuştu onlardı. Onlar muhabbet ederken ben biraz düşünceliydim çünkü sınıfımı sevmemiştim ve 3 sene bu sınıfta ne yapacağımı düşünüyordum. Düşüncemi Cansu'nun sözleri bozmuştu "Ne düşünüyorsun kanka ?" diye sormuştu. "Sınıfımı hiç beğenmedim 3 sene bu sınıfta nasıl okuyacağımı düşünüyorum" dedikten sonra Cansu cümlesine şu sözlerle devam etti. "Daha ilk günden ne bekliyorsun ki ? Zamanla hepiniz birbirinize alışacaksınız emin ol" Biraz düşündükten sonra haklı olduğunu benimsedim ve içim birazda olsa rahatlamıştı. 

SONSUZ AYRILIKWhere stories live. Discover now