Behind the Scenes

BTS 133- Is it over?

DJ's P.O.V

Napabalikwas ako sa kama ko. Umupo ako at sumandal sa headboard. Hindi na. Hindi ko na talaga to kaya. Kelan ko siya makakaharap? Kelan ko siya makakausap? Konting konti nalang talaga masisiraan na ako ng bait.

Hindi ko kakayaning mawala sa akin ang isa sa mga rason kung bakit gusto ko pang mabuhay. Nakatulala lang ako dito sa kwarto ko hanggang sa nagulat ako sa familiar na nakita ko.

DJ: Snow?!

Tumingin ako sa paligid ko.. Hindi ito akin! Kwarto ni Kathryn to! Hindi ako nananaginip! Inikot ko yung paningin ko. Oo hindi to sa akin! Sa girlfriend ko, teka, girlfriend ko pa nga ba?

Sumikip nanaman yung dibdib ko. Bat ganun? Bakit kailangang umabot sa ganito? Alam ko namang kasalanan ko eh. Alam kong walang ibang dapat sisihin kundi ako. Pero bakit kailangang umabot sa susuko na siya. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Kung pwede ko lang talagang burahin ang parte na yun ng buhay ko, ginawa ko na para hindi ako nahihirapang ibalik sa akin ang taong mahal ko.

Maya-maya nakita kong pumasok si Kathryn. Lumaki ang mata ko at napangiti ako. Inalagaan niya ba ako? Nag-alala ba siya sa akin? Miss ko na siya. Miss na miss.

Kath: *tingin kay DJ* Gising ka na pala.

DJ: *smile* *nod*

Kath: Sige pwede ka nang umalis. Tinawagan na ni mama si kuya Romeo. Parating na raw siya. Kaya bumaba ka na. Kailangan ko na ring magpahinga. Maaga pa ako bukas para sa bench event.

Para akong nabagsakan ng planeta sa narinig kong sinabi niya. Totoo ba to? Pwede bang panaginip nalang ulit? Hindi ko na talaga kaya na ganto ang trato niya sa akin. Alam kong dapat lang to pero hindi ko na talaga kaya.

DJ: Kath? *sad voice* Akala ko ba tama na? Akala ko ba ititigil na natin tong away na to?

Kath: *nod* *pilit smile* Tama ka. Itigil na natin para wala nang problema. Para wala nang nasasaktan itigil na natin.

Naguluhan ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung anong ititigil. Hindi ko kaya..

 

Kath: Naisip ko itigil na natin para malaya na tayong dalawa. Ituloy mo na yung balak mong gawin. Mageentertain na rin ako ng mga gustong manligaw. Alam ko magiging mahirap nanaman ito sa akin kasi siyempre hindi madaling magsimula nanaman. Pero masaya ako para sayo kasi at least nasimulan mo na diba? Sana maging masaya tayong dalawa as we part ways. Don't worry hindi ko hihilingin na maging magkaibigan tayo. Let's just leave it. Let's just forget everything. Kunyari wala kang nakilalang Kathryn tapos ganun din ako.

Yumuko ako at pinatong ko yung ulo ko sa headboard. Ang alam ko lang, hindi ko na mapatigil yung luha ko.

Kath: Wag kang mag-alala magiging masaya ako para sayo. Aalagaan mo siya ha? Huwag mong gawin sa kanya yung ginawa mo sa akin masama yun. *fake laugh* Ako na ang last na ga*guhin mo ha? Ayokong makarma ka eh lagot ka pag nangyari yun.