Twilight 5 : Sunrise

Hoofdstuk 10 : Joham

Het was vroeg in de ochtend en iedereen was op de open plek aan het oefenen. Benjamin was stenen door de lucht aan het gooien, de rest was hun vecht skills aan het oefenen en Zafrina liet Renesmee beelden zien van jungels en woestijnen. En op haar beurt liet Renesmee Zafrina weer zien wat zij dacht. Iedereen was zo druk aan het oefenen, dat niemand merkte hoeveel zorgen ik me maakte. 

Iedereen was hier al een dag en Edward en Jasper waren nog steeds niet terug met Nahuel en Huilen.  Het was maar een dag, maar dat was voor mij al genoeg om me zorgen te maken. Alice kwam naast me zitten. 'Ze komen vanmiddag thuis, Bella' zei ze blij. 'Echt? oh gelukkig!' Zei ik blij. 

De rest van de dag had ik geoefend op mij schild. De groep was even groot als de vorige keer, dus dat ging me deze keer ook wel lukken. Ik was zo geconsentreed bezig met mijn schild, dat ik schrok toen Alice ineens langs me rende. 'Jasper!' zei ze. Ik draaide me super snel om en daar stond de mooiste, knapste liefste engel die er bestaat. Ik rende naar hem toe en pas toen ik vlak voor hem stond zag ik pas dat zijn kleding helemaal kapot en gescheurd was. Ik zag zelfs een paar littekens op zijn arm!

'Wat is er gebeurt?' Vroeg ik. Hij gaf geen antwoord, maar hij sloeg zijn armen om me heen en drukte me tegen zich aan. Hij boog naar voren en kuste me op mijn lippen. Ik duwde me van hem af voor ik niet meer zou kunnen nadenken. Ik zag dat iedereen naar ons keek en als ik nog mens was geweest zou ik hebben gebloost. 'Kom, laten we naar binnen gaan.' mompelde hij in mijn oor. We liepen met z'n 6 naar binnen. Ik merkte nu pas dat Huilen en Nahuel er ook waren. Ze hadden ongemakkelijk achter Jasper en Edward gestaan. We zwegen allemaal tot we aan tafel zaten. Toen begon Edward te vertellen:

'Toen Jaser en ik alle vrienden hadden bezocht die wij moesten bezochten wilden we naar huis gaan. Maar toen dacht ik ineens aan Nahuel en Huilen. Die zouden ons ook kunnen helpen! Alle kleine beetjes helpen. Dus toen zijn we op zoek gegaan. We hadden ze eigenlijk best wel snel gevonden. Ze woonden in een bos ergens in het noorden, maar eenmaal daar aangekomen waren ze er niet. Er was geen teken van leven. Het huisje stond leeg en er leek al een tijdje niemand gewoont te hebben. En toen bedacht Jasper ineens dat Nahuel op zoek wilde naar zijn vader. Waarschijnlijk was hij bij zijn vader met Huilen. In een laatje vonden we het adres waar Joham, Nahuel's vader, woont. Dus daar gingen we meteen heen. Toen we daar waren, deed Joham open en vroegen we naar Nahuel en Huilen. Hij deed heel kortaf en zei dat die er niet waren. Maar hij loog. Hij had ze opgesloten in de kelder, met Nahuels zusjes. HIj probeerde een nieuw soort uit te vinden. Half mens, half vampier. Hij ontvoerde menselijke vrouwen en verkrachtte hen. Zo werden er nog meer half mans, half vampier kinderen geboren. Maar ik zei natuurlijk niet tegen hem dat ik dat wist. Want dan zouden we in de problemen komen. We besloten te wachten tot het avond was. Joham was net weggegaan om te jagen toen wij de deur in trapten. We bevrijdden Huilen en Nahuel en zijn zussen, maar net toen we weer weg wilden gaan kwam Joham thuis. Ik zei tegen Jasper dat hij iedereen moest helpen vluchten zolang ik hem tegen kon houden. Toen iedereen uit het huis was kwam Jasper me helpen en we konden niks anders dan hem vermoorden. We hebben hem in stukken gescheurd en toen het hele huis verbrand. Er waren nog 2 menselijke vrouwen en 3 zussen van Nahuel. Ze hebben besloten met zijn 5 te gaan wonen en proberen verder te leven. 1 zus van Nahuel, Ayla, is een jaar ouder dan Renesmee en ziet eruit als 16. Misschien dat zij mee wilde gaan vechten, omdat Jasper en Ik haar leven hebben gered en omdat ze Renesmee wilt ontmoeten. Ze komt misschien met haar andere zusje, Hailey, zij is ongeveer even oud als Renesmee. Ayla heeft geen gave, maar kan volgens Nahuel wel heel goed vechten. En Hailey kan iemand ineens heel slap maken. Ze is nog jong en moet nog veel oefenen, maar ze kan nu al een vampier langzamer maken. De andere zus van Nahuel, Cloë, is nog te jong om te vechten en blijft dus thuis bij die 2 vrouwen. Nahuel heeft ze allebei vampier gemaakt, maar ze zijn nog nieuwelingen en ze wonen dus in het bos. Ze willen net als ons worden, maar hebben nog een lange weg te gaan.'

We keken Edward allemaal aan. Ik en Alice moesten al die informatie even verwerken. 'Jullie hebben Joham gedood?' vroeg ik en Jasper en Edward knikten. 'Vind je dat niet vervelend?' vroeg ik aan Nahuel 'Het was tenslotte wel je vader' Nahuel keek me aan alsof ik gek was 'Hij heeft me ontvoerd en gevangen gehouden! Hij was een monster Bella. Hij mishandelde mij zussen! Ik ben blij dat hij dood is. '. 'Okee ik begrijp het' Dit was de eerste keer dat ik naar hun ogen keek. Ik zag 4 paar zwarte ogen. 'Jullie moeten gaan jagen!' zei ik. Ze liepen alle vier naar de deur. 'Wij gaan naar buiten de stad. Jullie willen waarschijnlijk niet al te veel de aandacht trekken nu jullie hier net zijn verhuist.' zei Nahuel en Hij en Huilen renden het bos in. Ik zag Edward twijfelen. Ik duwde hem richting het bos en zei 'Ga nou maar. Je moet jagen!' Hij gaf me een zoen, draaide zich om en rende samen met Jasper het bos in. 

'Yo Bells!' Hoorde ik achter me. 'Jacob!' riep ik en ik rende naar hem toe en gaf het een knuffel. 'Waar ben jij allemaal geweest zeg! Ik heb je afgelopen dagen helemaal niet gezien!' We liepen samen naar Jacob's huisje.'Oh, dat. We hebben met de roedel het hele gebied verkend. Nu voelt het wat meer vertrouwd.' We liepen zijn huisje in. En in het kleine huisje zat de roedel te kletsen. 'Hee Seth' zei ik terwijl ik naast hem ging zitten. 'Hoi Bella, is Edward alweer terug?' Ik knikte. 'Waarom zitten jullie allemaal hierbinnen? 'Hier binnen róók het nog een beetje normaal' zei Paul met een nadruk op 'rook'. Jacob gaf Paul een stomp. 'Haha, moeten jullie zo nodig zeggen!' zei ik terwijl ik mijn tong uitstak naar Paul. 

Het was een gezellige middag met de roedel. Na een paar uur hoorde ik Renesmee roepen 'Mam? maaaammmaaaa?' Ik schrok, maar ze klonk niet in panniek, ze zocht me gewoon. 'Sorry jongens ik moet gaan. Renesmee heeft honger.' Ik liep naar buiten en zag dat iedereen naar binnen was gegaan. Buiten was het stil en vanuit het huis hoorde ik veel stemmen komen. 'Mam!' Riep Renesmee en ik liep naar haar toe. 'Heb je honger schat?' vroeg ik en Renesmee knikte. 'Kom, dan gaan we jagen!' Zei ik en hand in hand renden we het bos in.