Albus Potter : de reünie

Hoodstuk 3

Jeeeeej, ik heb eindelijk hoofdstuk 3 af. Het spijt me echt zo erg dat het zo ontzettend lang heeft geduurd. Echt relatief zwaar gehad, fysiek, mentaal. Dus ik ben ontzettend trots dat ik het nu eindelijk juist kan posten! Ik moet een paar mensen bedanken. Mijn vriendinnen die me steunen in moeilijke tijden en mij op inspiratie brachten. Mijn vriendin die soms een spellingscontrole uitvoerd (Jah, ik ben slecht in talen, sorry) en al degene die dit lezen. Ik heb zo lieve reacties gekregen, sommige brachten me bijna aan het huilen. Het doet mij ontzettend veel dat sommige lezers het ook echt mooi vinden. Jullie kunnen niet geloven hoeveel dit voor me betekent dus jullie allemaal, bedankt.
Nou, genoeg emotioneel geweest. Geniet van Hoodstuk 3!!!!
MIssCherryblossom

Albus zit wat versuft aan de ontbijttafel. Hij bleef maar denken aan die vreemde nachtmerrie. Wat het te betekenen? 
'Albus,alles ok?' vraagt Rose. 
'Ow, het...het gaat wel,' zegt Albus met een zwak lachje. 
'Je liegt,' zegt Rose. 'Ow kom op! Je weet dat je me alles kunt vertellen.' 
'Gewoon slecht geslapen, da's alles,' zegt Albus wat chagrijnig. Het is niet dat hij Rose niet vertrouwt maar hij kan het haar niet zeggen, nu nog niet. 
'Ik heb goed geslapen hoor,' zegt Hunter. 
'Ja, dat heb ik gemerkt,' zegt Albus. 
Albus kijkt naar de restjes op zijn bord. Na die vreemde droom raakte hij maar niet in slaap. Die stem van Voldermort blijft hem achtervolgen. De sfeer van die droom blijft aan hem knagen. Hij wil weten wat het betekent, maar hij kan er toch met niemand over praten. Hij droomde over een man die negentien jaar geleden is heengegaan. Vermoord door zijn vader. 
Albus schudt zijn hoofd om de gedachte eruit te krijgen. Hij kijkt naar Rose die is beginnen praten met Lisa. 'Wat hebben we tesamen met Huffelpuf en Zwadderich?' Vraagt hij.  
Rose kijkt hem twee seconden aan en pakt dan haar juist verkregen lessenrooster. Ze staart naar het stukje perkament, loopt met haar vinger alle lessen af. 'Kruidenkunde en Transformatie met Huffelpuf, Verweer tegen zwarte kunsten en toverdranken met Zwadderich,' zegt ze. 
'Waarom wil je het niet weten van Ravenklauw?' Vraagt Lisa. 
'Omdat dat de andere vakken zijn he slimpie,' zegt Hunter. 
'Nee nee, niet daarom. We kennen van die afdelingen elke één iemand,' legt Albus uit. 
'Ah, wie dan?' Vraagt Lisa nieuwsgierig. 
'Kijk,' Rose draait zich om naar de tafel Huffelpuf. 'Dat eerstejaarsmeisje met lang bruin haar die...die een koek in haar zak stopt,' zegt Rose, dat laatste nogal verbaasd. Rose heeft gelijk. Maud is bezig stiekem een paar koekjes in de zak van haar mantel te stoppen. 
'Ok dan,' mompelt Albus. 'Dat is dus Maud en bij Zwadderich dat bleke meisje met blond haar. Haar naam is Liana,' legt Albus uit. Lisa kijkt Liana aan die druk bezig is haar lessenrooster vanbuiten te leren of zoiets. 
'Ze ziet er niet uit als een Zwadderaar,' zegt Lisa. 
'Je hebt gelijk. Van karakter is ze niet echt iemand die je in Zwadderich verwacht. Maud daarentegen past wel bij Huffelpuf,' zegt Albus.  
Lisa knikt alleen en blijft stil naar Liana en Maud staren tot Albus aan zijn kraag getrokken wordt. 
'Kom op, laten we gaan,' zegt Rose terwijl ze blijft trekken aan Albus' kraag. 
'Auw, stop het Rose!' beveelt Albus terwijl hij probeert haar hand weg te slaan. 
'Kom op dan,' zaagt zijn nicht.  
Albus staat met tegenzin op, gevolgd door Lisa en Hunter die nog zijn croissant half uit zijn mond heeft bengelen. Rose loopt zenuwachtig voor hen uit. Lisa loopt schuin achter haar, Albus en Hunter sluiten de groep.  
'Euh, wat hebben we eerst?' Vraagt Lisa. 
'Transformatie,' zegt Rose. 'Van een of andere mevrouw Joliegold.' 
'Die achternaam klinkt al truttig. Mooigoud, bleh,' zeurt Hunter. 
'Je kent die leerkracht toch niet. Misschien is ze best wel aardig,' verdedigt Rose de nog onbekende leerkracht.  
'Ik heb niks gezegd hoor,' zegt Hunter terwijl hij zijn handen in de lucht houdt, alsof hij de onschuld zelf is.  
'Hey, ik heb dat nu ook,' zegt Maud die opeens achter Albus staat. Albus moest op zijn beurt zijn vasthouden want hij had Maud in de verste verte niet zien aankomen. 
'Weet ik,' lacht Rose. 'En, hoe bevalt Huffelpuf je?' 
'Ow het is echt fantastisch. Ze zijn allemaal super vriendelijk en het was echt leuk in de slaapkamer gisteren, kussengevecht!' Vertelt Maud blij. 'En ik heb heerlijk geslapen! Jullie?' 
'Nou ik wel maar Albus dus niet en hij wil niet vertellen wat het probleem is,' zegt Rose, blijkbaar nog steeds geïrriteerd erover. Albus zucht maar. Hij kan het ze gewoon echt nog niet vertellen. Hij moet eerst zelf uitzoeken wat dit allemaal betekende. En wat als hij dit allemaal overdreef? Dan verklaren ze hem allemaal gek! 
Maud staart Albus aan maar zegt niks. 'Nou, dat verpeste de stemming,' mompelt ze dan.
'Ik zei toch alleen maar iets?' zegt Rose.
Maar Maud had gelijk, de stemming was wat verbroken. Na een tijdje begonnen ze over onzinnige te praten maar Albus is toch blij wanneer hij in de klas zit. Hunter had een beetje gelijk, professor Joliegold ziet er inderdaad wat truttig uit. Haar gewaad glimt in het licht van het lokaal. Haar bruine haren zijn strak naar achteren in een dotje gekamd dat bijeen wordt gehouden door een rekker met diamanten. Het knotje benadrukt haar fel overdreven geschminkte gezicht. Als Albus probeert achter de schmink een te kijken zal de professor waarschijnlijk een mooie, jongedame zijn, maar door het overtollige make-up lijkt ze veel ouder dan ze waarschijnlijk is. Ondanks haar uiterlijk komt professor Joliegold zeer vriendelijk over en na een vlugge kennismaking wil ze ons al een simpel spreukje leren. Ze heeft voor ons een paar bekers geplaatst. Met de toverstaf beweging moeten we de kleur kunnen veranderen, het maakt nog niet uit welke. Je moet wel proberen denken aan een kleur en om te kijken of we er al iets van kunnen moeten we die kleur op een stukje perkament schrijven, zo dat ze kan controleren hoe goed we al zal zijn. Albus schrijft de kleur rood op, het kleur van Griffoendor.
‘Ok, probeer maar,’ lacht professor Joliegold. Heeft ze nou een diamanten tand? Albus schudt zijn hoofd en zwaait met zijn staf. De beker verandert inderdaad van kleur maar het was geen rood maar paars. Professor Joliegold komt naar me toe en leest mijn briefje. ‘Is al een goed begin meneer Potter. Paars bevat het hoofdkleur rood dus het is een goeie start,’ zegt ze met een glimlach. Dan pakt ze het papiertje van Hunter, die naast Albus was gaan zitten. ‘U bent ook zeer goed bezig meneer Daras. Geel zit in groen, dus u mist het tintje blauw dus ook al zeer goed bezig,’ zegt ze tegen hem met dezelfde glimlach. Dan loopt ze naar Rose en pakt haar briefje. ‘Maar mevrouw Wemel, wat een uitstekende start! U heeft uw kleur gemaakt,’ zegt de professor trots. Rose zucht. ‘Ik wou licht blauw en ik heb donker,’ zegt ze teleurgesteld. Albus zucht. Ze heeft haar kleur gemaakt en nog is ze niet blij. Albus kan het wel duizend keer zeggen, hij mag zijn nicht heel graag maar ze is te perfectionist.
Professor Joliegold kijkt naar een jongen die achter Maud en een ander meisje van Huffelpuf zit. ‘Stop met zo te zwaaien met u staf meneer Anteunis. Er gaan brokken van komen,’ waarschuwt ze hem. Jacob Anteunis kijkt nogal chagrijnig naar de professor. Zijn bekertje is nog steeds wit dus het lukte hem blijkbaar niet. Met een licht grom zwaait hij nog een keer. Een lichtbal komt uit zijn staf en kaatst af op het bekertje. Het balletje schiet de klas door. ‘Op de grond!’ beveelt de professor ons. Albus duikt op de grond en kijkt naar het plafond in de hoop het balletje niet te zien afkomen op hem, maar dan hoort hij ee schreeuw. Hij herkent de schreeuw, alweer. Voorzichtig kijk Albus boven de tafels uit en kijkt richting Maud, of waar Maud hoord te zijn. Een nieuwe jongen staat daar in een weggedoken houden. Aan zijn gewaad te zien komt hij uit Ravenklauw. De jongen haalt zijn handen van zijn hoofd en staart naar zijn handen, verbaasd. Hij bekijkt zijn gewaad, voelt aan zijn gezicht en begint dan weer te gillen. ‘Hoe is dit mogelijk, ik ben een jongen!’ roept hij, of toch blijkbaar niet. Albus snapt er niks van.. Ook professor Joliegold staat met haar mond vol tanden, heel de klas eigenlijk. Rose is de eerste dier haar mond open durft te doen:’Hoe kan dit nu? Wij horen geen mensen te kunnen transformeren, dat kan alleen met wisseldrank toch? Zegt ze verbaasd.
 ‘Hoe moet ik weten, help mij dan toch!’ zegt de jongen wanhopig.
 ‘juffrouw Soren, gewoon kalm blijven. Het komt wel goed,’ zegt de professor op een sussende toon.
‘Maud?’ vraagt Albus verbaasd.
‘Nee, de Kerstman, idioot. Tuurlijk is dat Maud!’ zegt Hunter.
Maud, of degene die Maud hoord te zijn begint te snikken. Lisa loopt naar hem of dus haar eigenlijk toe en legt haar arm over hem/haar heen.
‘Ik heb dit nog nooit gezien! We moeten naar de ziekenzaal met jou. Ow niet huilen, het zal wel goed komen hoor,’ zegt professor Joliegold.
 ‘Naar de ziekenzaal! Maar u bent toch professor tranformatie! Kunt u mij niet terug transformeren!’ roept Maud, boos en nog steeds wat wanhopig.
 ‘Het spijt me maar zoals juffrouw Wemel al zei, normaal kunnen transformatie spreuken mensen niet veranderen in andere mensen. Dat kan alleen met wisseldrank en ik ben geen specialist in dat vak. Dus ok, de les is afgelopen. Ik ga met juffrouw Soren naar de ziekenzaal.’ De Professor legt ook haar arm of Mauds schouders en loopt met haar het klaslokaal uit.
Jacob staat met spijtgevoel ter plaatse met zijn voeten te schuifelen. ‘Dit was mijn bedoeling niet,’ zegt hij schuldig.
‘Het geeft niks, het was een ongeluk,’ zegt Albus in de hoop hem wat te kalmeren.
‘Jam aar ik heb Maud verandert in Seth!’ zegt Jacob.
‘Ow ja, nu je het zegt. Ik herkende hem ergens van,’ zegt Rose.
Albus kijkt Rose vragend aan. ‘Seth wie?’ vraagt hij.
‘Seth Marvel, weet je nog? Bijna alle meisje van Zweinstein vielen in katzwijm voor hem gisteren. Hij is ook een eerstejaars,’ legt Rose aan hem uit.
Albus herinnert hem weer. ‘Maar waarom is ze in Seth verandert?’ vraagt hij dan.
‘We weten überhaupt niet waarom ze in een ander mens is verandert dus hoe moeten we dat weten?!’ zegt Rose.
‘Sorry dat ik het vroeg,’ zegt Albus.
Ondanks het incident gingen ’s morgens alle lessen natuurlijk door. Bij bezweringen en geschiedenis van de toverkunst ziet Albus de befaamde Seth weer, die totaal nog niet op de hoogte is dat er op de school nu een dubbelganger van hem loopt. Geen enkele Griffoendor durft het hem te zeggen, en of iemand van Huffelpuf het gezegd heeft, daar heeft niemand een idee van. Ook hadden ze in de morgen een uur verweer tegen de zwarte kunsten, waar ze Liana terug zagen. In de weinige tijd dat ze konden praten voor de les maakt ze het best, denktt Albus. Achter de les werd er niet over gepraat en was het onderwerp Maud. Albus maakt zich best zorgen over haar. Het zal toch wel goed komen met haar? Dit is de toverwereld. Achter het middageten lopen Albus, Rose, Hunter, Lisa en Liana wat rond door de gangen.
‘Ik wil naar de bibliotheek,’ houdt Rose de hele discussie al vol.
‘Voor de miljoenste keer! We hebben één ieniemienie opdrachtje gekregen voor dat geschiedenis ding en je wil nu al naar de bib?!’ vraagt Hunter.
‘We kunnen toch het maar gehad hebben!’ houdt Rose koppig vol.
‘Nerd!’ verwijt Hunter haar.
‘Ach kom, misschien heeft Rose wel gelijk. We zullen nog opdrachten krijgen en dan gaan we verdrinken in het werk. Laten we gewoon even naar de bib gaan,’ zegt Albus in de hoop de gemoederen te sussen.
‘Dit ga je niet menen!’ roept Hunter.
Albus gaat wat dichter bij Hunter staan en brengt zijn mond naar Hunters oor. ‘Gewoon doen want als Rose haar zien niet krijgt over school is het oorlog,’ fluistert hij.
‘Bedankt om ons in het gesprek te voegen,’ zegt Lisa.
‘Hey allemaal,’ zegt opeens iemand achter hen. Iedereen draait zich zowat tegelijkertijd om en kijkt een jongen recht in de ogen aan. Op het eerste zicht was het Seth maar toen zag Albus het jongensuniform van Huffelpuf, het is Maud!
‘Hallo, Seth was het toch?’ vraagt Liana. Ze heeft een gevlige snaar bij Maud gerakt want de tranen springen hem…euh haar in de ogen.
 ‘Ik ben Maud,’ snikt ze.
Liana slaat haar handen voor haar mond. ‘Het spijt me, het spijt me! Vergeef me, ik smeek het u,’ begint ze zicht als een idioot te verontschuldigen.
‘Je bent daar weer met je “u”,’ zegt Rose.
‘Sorry,’ begint nu ook Liana te snikken.
‘Stelletje bleiters,’ mompelt Hunter.
Albus kijkt Hunter even boos aan en draait zich dan om naar Maud.
 ‘Hoe komt het nou dat je nog steeds…nou ja, Seth bent?’ vraagt hij.
 ‘Ow, ik moet een drankje drinken om het kwartier, het werkt traag in. Tegen de late namiddag zal ik terug veranderen, zei de verpleegster,’ legt Maud uit terwijl ze al wat gekalmeerd is.
 ‘Ow, dat is al goed nieuws niet!’ zegt Lisa met een lach.
Maud knikt, al een heel stuk vrolijker.
Na ook Liana gekalmeerd te hebben besluit het eindelijk volledige vriendengroepje toch naar de bibliotheek te gaan.
 ‘Maar waarom draag je dan het jongensuniform?’ vraagt Lisa.
 ‘Ow, ik wil die Seth niet onnodig belachelijk maken door in mijn uniform rond te lopen. Mijn uniform past hem ook niet trouwens.
Maud was terwijl ze dit zei, achteruit gaan lopen en wandelde achterwaarts de bib in. Albus zag een jongen achter haar opdoemen en wou nog roepen dat ze zich moest omdraaien, maar hij was al te laat. De twee vallen door de botsing op de grond. Beiden kreunen ze even van de pijn.
 ‘Sorry,’ verontschuldigt Maud zich.
 ‘Niet…lieve help,’ zegt de jongen.
Als je het over de duivel hebt, zie zijn staart. Maud was tegen niemand minder dan Seth Marvel gebotst, die zijn “dubbelganger” nu totaal verbaast aangaapt.
 ‘Euh…wel…nou…euhm,’ begint Maud te stotteren.
 ‘Het is niet wat u denkt,’ schiet Liana te hulp.
‘Hou nou toch eens op met die U-vorm!’ zegt Hunter tegen haar.
Albus loopt naar de echte Seth en reikt hem de hand, zodat hij kan opstaan. Rose doet terwijl hetzelfde met Maud.
 ‘Hoe…hoe kan het dat…dat jij mij bent?’ vraagt Seth, nog steeds totaal overdonderd.
‘Wel…nou ja,’ blijft Maud verder stotteren.
 ‘Dit is Maud Soren. Er is een ongeluk gebeurt tijdens transformatie en nou ja, ze werd in jouw getransformeerd,’ legt Rose dan maar in Mauds plaats uit.
Seth lijkt het al iets te snappen, maar toch nog niet volledig. ‘Je kan toch niet in andere mensen veranderen met een spreuk?’ vraagt hij.
 ‘Dat is nog steeds het grote raadsel,’ zegt Lisa schouderophalend.
Seth knikt wat twijfelachtig en loopt dan naar Maud toe. Hij steekt zijn hand uit. ‘Maud was het toch? Het spijt me Maud dat ik tegen je ben aangebotst, ik zat met mijn hoofd ergens anders. Ik denk dat je me wel al kent nu maar ik ben dus Seth Marvel,’ zegt Seth met een vriendelijk glimlach.
Met een bevend hand schudt Maud zijn hand. ‘L…leuk je te ontmoeten,’ stottert Maud.
Albus ziet Rose, Lisa en Liana gniffelen. ‘Waarom blijft Maud zo stotteren?’ vraagt hij aan Hunter.
Hunter haalt zijn schouders op. ‘Jij kent haar langer dan ik hoor. Hoe moet ik het weten?’ zegt hij.
Seth draait zich om naar ons. ‘Nou, jij bent vast Albus Potter, en jij Rose Wemel, leuk kennis te maken. En jij bent toch het zusje van Griffin Nakarov, Liana? Hij is de klassenoudste van Ravenklauw dus vandaar. Jullie twee ken ik nog niet. Mag ik vragen naar jullie naam?’ vraagt Seth dan.
 ‘Ik ben Hunter, Hunter Cross!
 ‘Ik ben Lisa Loveheart, hallo.’
 ‘Hallo,’ lacht Seth naar hen beiden.
 ‘W…wat was u aan het doen?’ vraagt Maud, die echt maar blijft stotteren.
 ‘Zeg niet dat jij nu ook al niet gaat beginnen met de u-vorm!’ zegt Hunter.
 ‘Ow, ik stoor me er niet aan. Ik ben bezig met een opdracht voor geschiedenis van de toverkunst,’ zegt Seth.
 ‘Zie je nu wel dat ik niet de enige ben die op voorhand werkt!’ zegt Rose.
 ‘Ow, ik zit met Griffoendor samen voor dat vak, juist. Wel, ik heb een handig boek gevonden, we kunnen wel samen kijken, als jullie het niet erg vinden,’ stelt Seth voor.
iedereen gaat akkoord en gaat samen rond het boek zitten. Ook Maud en Liana maken een paar aantekeningen. Ze hebben de taak nog niet gehad maar weten nu al dat ze er zich aan mogen verwachten. Seth blijkt een zachtaardige jongen te zijn die zich enorm graag afzondert om te lezen en te leren. Zelf is hij geadopteerd door dreuzels maar is hij wel van tovenaars afkomst. Ze hebben zijn echte ouders nog niet gevonden maar het kan niet anders dat hij tovenaarsbloed heeft, Seth is een faunaat. Hij kan naar het schijnt in een lynx veranderen. Het was een schok voor zijn adoptieouders maar alles is weer goed gekomen. Iedereen heeft geboeid naar hem geluisterd, maar Albus heeft opgemerkt dat vooral Maud geboeid was. En elke keer als Seth in haar richting keek, vond ze de tafel erg interessant. Albus kan het amper geloven wat hij denkt, maar alles wijst erop dat Maud iets voor Seth voelt. Albus zelf gelooft niet in liefde op het eerste gezicht maar hij kan er geen andere reden aan koppelen.
In de middag gingen de lessen verder, Albus had nog een paar lessen met Ravenklauw en Seth kwam bij hun zitten elke keer, ze hebben er dus een nieuwe vriend bij. Het stelt Albus wel gerust, zo rap vrienden te hebben gemaakt. Maud is terug verandert tijdens het avondeten en zorgde daarvoor voor de show van de dag. Toen Seth tegen haar zei dat hij haar zo leuker vond werd ze rood als een tomaat, het bevestig de “liefde op het eerste theorie” meer en meer zo. Albus’ eerste lesdag is er zeker een om nooit te vergeten.

Een vrouw met ravenzwart haar en een zwart zomerjurkje staat aan de rand van de klif. Ze glimlacht wanneer er een duister figuur achter haar verschijnselt. Ze praten, maar Albus hoort niks. De vrouw blijft met haar rug naar hem staan maar dan, na een tijdje draait ze zich om en lacht naar de duistere figuur. Dan spreidt ze haar armen en het lijkt alsof ze opgelucht ademhaalt. De duistere figuur zwaait met zijn staf. Een lichtgroene straal raakt de vrouw en ze valt naar achteren, van de klif, met een glimlach. De duistere figuur valt op zijn knieën. Ales wordt duister, een nieuwe figuur komt uit een muur van gitzwarte wolken. Het is een man, ook met ravenzwart haar en gifgroene ogen. Zijn huid is melkwit en zijn zwarte kleren doen hem denken aan iemand van een motorbende ofzo. ‘Ik smeek u, Albus Severus Potter, help het bloed, vervuld met duister,’ zegt de man.
Albus schrikt wakker, terug badend in het zweet. Hunter staat naast zijn bed. ‘En nu ga je toch vertellen wat er aan de hand is man,’ zegt hij terwijl hij zijn hand op Albus’ schouder legt.

Zo, hoofdstuk 3, infeite hoorde er nog een heel stuk bij maar omdat het dan te lang werd en om sneller te kunne posten heb ik het aangepast en dat deel veranderd in hoofdstuk 4. Ik heb hoofdstuk 4 snel te kunnen posten. Bedankt voor het lezen en nogmaals bedankt.
MissCherryblossom
Ow ja, er zijn al reacites geweest dat ik namen verkeerd zet. Ik heb ontdekt dat ik eigenlijk veel namen verkeerd heb geschreven. Vergeef mij! Ook heb ik eens een reactie gehad over Lisa, en omdat ik die op de een of andere manier niet meer terug vindt antwoord ik er zo maar op. Lisa is niet het kind van Luna Leeflang want het is in het engels Lovegood en Lisa's achternaam is Loveheart. Sorry als er daar misverstanden rond waren, maar dat is dus nu ook weer opgelost :)