Chapter 5
Mikay’s POV
*Kring. Kring*
Tinakpan ko pa yung mukha ko ng unan para hindi ko marinig yung nakakabwisit na tunog ng alarm clock. Bakit ba wala akong mabiling dead clock? Yung namamatay basta-basta? Kakairita!
FIFTEEN MINUTES PA!
*Kring. Kring*
Tinanggal ko yung unan sa mukha ko tapos inirapan ko yung alarm clock.
MAKUHA KA SA TINGIN!
O_O
Teka…yung o-oras!
Thirty minutes na lang, late na ko!
Agad-agad akong tumayo at dumiretso sa CR ko.
Naligo ako for 15 minutes then nagbihis kaagad-agad.
Nasabi ko na ba na ako lang ang naiiba sa school kapag naka-uniform?
Besides from the fact na ako ang muhkang ewan dahil sa nerdy glasses ko, mukhang alalay pa ko kahit maganda ang uniform nila.
Ayoko kasi nung maikling palda na akala mo magco-cosplay ka.
Yung akin? Mahaba. Below the knee.
Pagbaba ko, tumawa na naman si Dindi.
Araw-araw siyang ganyan.
Daig ko pa daw yung losyang sa itsura ko.
Si Mama naman, natawa na lang din.
“Ate naman eh! How many times should I tell you na gupitin na natin yang mukhang eng-eng mong skirt? Ang cute kaya ng uniform natin!”
“Wag mo nga akong itulad sayo. MAGANDA NA KO NOH!”
Nagtawanan sila kasi hindi daw kapani-paniwala.
See? Makulit nga kasi ako pag nasa bahay ako.
Kinuha ko na lang yung tinapay tapos naglagay ako ng hotdog as palaman then nilagay ko na sa plastic.
“Sa daan na lang po ako kakain Ma, I’m so late”
BINABASA MO ANG
I'm his TUTOR
FanfictionShe likes being alone while he loves being the center of attention. She'd rather stay at home, reading books while he'd be in the crowd, playing for his band. No one cares about her existence while he is every girl's dream guy. Two opposite people b...
