NOTE: Hi Guys! Sa mga nagbasa nito, salamat :) Gusto ko lang sabihin na ang chappie na ito at ang mga susunod na chappie eh kailangan nyo ng tissue o ng face towel kasi kung maayos ang pagkakagawa ko, maiiyak kayo gaya ng mga nakaraang chappie, this will last until the end of PART 1. Yun lang po :)
PS: Pero kung hindi kayo naiyak, edi hindi na nga! HAHAH! Joke XD
**
*Chapter 72: still holding on*
Jhaime's POV
after 5 months
April 4, 20**
Sunday, 5:30pm
ANG BORING!
grabeh!
wala akong magawa
kanina pa ako dito sa bahay
pano, wala na kaming pasok
tapos
wala pa sila Mommy bumalik sa France
sila Kuya naman nasa school
si Ate Clare naman bumalik na din
hay!
ang loner ko naman!
busy yung mga katulong namin
sinubukan kong maglinis ng bahay kasi di talaga ako sanay ng hindi naglilinis tuwing umaga kaso pinigilan ako ng mga maid
kaya eto
buong hapon nganga lang dito
nakakatamad namang gumamit ng computer
HAY!
wala pa din sila
haaaaaaaaaay!
matutulog na nga lang ako
tumayo na ako sa sofa
nasa sala kasi ako
tapos umakyat
at pumasok sa kwarto ko
humiga
tapos pinikit yung mata ko
kaso
di naman ako makatulog
anak ng tinapay naman oh!
nakatingin lang tuloy ako sa kisame
limang buwan na ang nakakalipas
mula nung huli ko syang nakausap
pagkatapos nun
parang bumalik kami sa dati
hindi nagpapansinan
masakit sakin kasi
ramdam ko yung coldness nya sakin
kapag nagkakasalubong kami
parang naging invisible ako sa kanya
akala ko maiintindihan nya ako
yun pala hindi
mali ba ang ginawa ko?
mali bang mas pinili ko yung nakabubuti para sa lahat?
hay!
kumuha ako ng unan tapos itinakip sa mukha ko
ang HIRAP!!!!!!!!!!!!
ibinagsak ko yung mga kamay ko sa gilid
BINABASA MO ANG
Meet the Number's Family *Editing!*
Teen FictionThis story is under editing process. I wrote this when I was 14 or 15 years old so forgive my "kajejehang" type of writing and plot. Thank you. READ AT YOUR OWN RISK. lol You have been warned.
