*Chapter 42: war between Jam and Cha =(*
Jhaime's POV
Ilang araw na din ang nakakalipas mula nung kinompronta ko sya
after nun
never na kaming nag-usap
bakit ko pa sya kakausapin?
para san pa?
ayoko nga makasalamuha ang mga bipolar na tulad nya
andito kami ni Johan sa may bench
kumakain
may class ako ng 11:00 sya naman 12:00pm pa
10am na kasi ngayon
"Hon."
"hmm?"
"bakit hindi ko na kayo nakikitang naguusap ni Flame?" tanong nya tinignan ko naman sya
"bakit gusto mong makipagusap ako sa kanya?" nakangiti kong tanong
"hindi yun Hon! nagtataka lang ako.."
"bakit? magseselos ka ba kapag kinausap ko sya?" tanong ko
namula naman sya bigla
natawa ako
"Hon, wag ka ngang magselos! ikaw naman ang mahal ko eh." paglalambing ko
"alam ko naman yun eh, pero hindi mo naman ako masisisi eh, minsan ka nang naging kanya.."
ay taray ng lintanya ng lolo mo! hahaha!
"hmm! *kurot sa pisngi* drama mo! kumain na nga lang tayo!" sabi ko
tapos kumain na nga kami
hindi din nagtagal nagbell na
ibig sabihin kailangan ko ng pumunta sa next class ko
tumayo na ako.
"Hon, una na ako ah.. kita na lang tayo mamaya.." sabi ko tapos humalik sa kanya sa cheeks
"bye love you!" sabi nya
"love you too."
at umalis na nga ako
teka nga sila Cha at Jam ba nasan nanaman?
hinanap ko muna sila
pumunta ako sa field, wala sila
sa cafeteria wala din
san kaya un?
hmmm
naglakad lakad pa ako
nung may marinig akong parang may nagtatalo sa likod ng cafeteria
naglakad ako papunta doon
tapos sinilip kung sino yung nagaaway
nagulat ako sa nakita ko
si Cha umiiyak habang si Jam hawak hawak ang bisig ni Cha
parang hindi maganda toh ah
"ano ba talaga ang balak mo ha, Charmaine?! balak mo bang itago sakin lahat ng ITO!?!?! bakit hindi mo sinabi sakin ha?!?! bakit kailangan mo pang itago lahat ng yan?!?!" nakikita kong umiiyak na din sya
ano bang nangyayari?
"Jamaica, hindi ko naman ginustong ilihim sayo LAHAT!!! ayoko lang na magkagulo tayo dahil lang kay Silver!!!"
BINABASA MO ANG
Meet the Number's Family *Editing!*
Teen FictionThis story is under editing process. I wrote this when I was 14 or 15 years old so forgive my "kajejehang" type of writing and plot. Thank you. READ AT YOUR OWN RISK. lol You have been warned.
