*Chapter 47: accident*
Jhaime's POV
kinabukasan
3 days akong walang pasokkaya andito ako sa aparment ko
ano ang nangyari kahapon?
hmm wala naman
pagkadating ko sa rooftop
pumunta ako sa pinakadulo ng rooftop
tapos umiyak ako ng umiyak
buti nga at walang tao na napadaan sa rooftop eh
baka kung nagkataon
isipin pa na baliw ako
umiiyak sa dulo ng rooftop na parang bata
anyways
nakahiga lang ako dito sa kama ko
nakatitig sa kisame
maga ang mata
kakainis nga eh
masakit din ang ulo ko
sobrang pagiisip
hay!
ang haggard na siguro ng itsura ko
*bbzzzzt bzzztt!!*
iniabot ko ang phone ko gamit ing right hand ko
nasa side table kasi ung phone
kinuha ko ung phone ko
tapos sinagot ang tawag ng hindi tinitignan ang caller
bangag nga ako eh
"hello?"
(Jhaime!)
oh
si ate Krystal
"bakit?"
(pumunta ka daw dito..)
"bakit??"
(hindi ko alam, basta pumunta ka..)
"ayoko ate, wala naman akong gagawin dyan eh.."
(Jhai-)
"sige ate, bye na."
hindi ko na sya hinintay na sumagot
binaba ko na ung tawag tapos inilapag ang phone
pumikit ako
pero may tumawag ulit aish
hindi pa din ako dumidilat
"hello?!"
(Bernadette!)
ok
it's Mom
"yeah? bakit po?"
(pumunta ka dito! now!)
"bakit po ba?!"
(wag ka ng masyadong matanong!)
magsasalita pa sana ako pero binaba na nya ung tawag
palagi naman
haist!
*sigh*
tumayo ako tapos naligo na
no choice
hay nako
ano nanaman ang problema nila sakin?
wala na nga akong ginagawa
BINABASA MO ANG
Meet the Number's Family *Editing!*
Teen FictionThis story is under editing process. I wrote this when I was 14 or 15 years old so forgive my "kajejehang" type of writing and plot. Thank you. READ AT YOUR OWN RISK. lol You have been warned.