Haunting Aubrey (SEXY BLACK Duology Book 1)

Chapter 8: Sensing Trouble

Dedicated to @sansehry

She asked, may tinatago bang sikreto si Justin? Well... Who knows… :>

----

Chapter 8: Sensing Trouble

“SO? SURE KANG wala ka nang nakalimutan ah?” Paninigurado kay Aubrey ni Justin.

            Kasalukuyan silang nasa departure area ng airport. Ngayong araw na kasi ang alis ni Aubrey patungong Japan kung saan mananatili siya ng sampung araw para daluhan ang concert na tutugtugan niya.

            Pouting, Aubrey nodded at Justin. “Sige, aalis na ko.” May pagtatampo sa tono niya.

            “Uy,” Justin looked guilty and sorry as he held her chin up. “Huwag ka na magtampo, please?”

            Aubrey kept her pout, averting her eyes from him. Bakit naman kasi siya hindi magtatampo rito? Napag-usapan nilang magkasama silang pupunta ng Japan pero anong nangyari? Justin needed to back out dahil sa trabaho nito.

            “Baby, promise, hahabol ako to watch you perform.” Alo pa sa kanya ni Justin. “Aba, kailangan ko yatang mapanood ang last major performance mo bilang Miss Aubrey de Vera.”

            Ayaw niyang magpadala sa pangbobola ng kanyang nobyo, pero traydor ang puso niya at dinamay pa ang mga labi niya. Hindi niya napigilang mapangiti sa sinabi nito—Ang last major performance mo bilang Miss Aubrey de Vera. Oo nga naman. Dahil sa susunod, kasama na ang apelyido nito sa kanyang pangalan. Mrs. Aubrey de Vera-Calleja.

            Justin grinned at her smile. “Mrs. Calleja, are we okay now?”

            “Oo na,” sagot niya sabay irap. “Basta, hahabol ka. Promise mo ‘yan.”

            “Yes, yes. I’m keeping my promise, baby.” And he leaned down to kiss her goodbye. “I love you.”

            “I love you, too.” She said back now with a smile, sabay wipe sa ilalim ng labi nito dahil sa stain ng lipstick niya na naiwan doon.

                                                            ***

NAKANGITING UMALIS NG bansa si Aubrey. At matapos ang may apat na oras ding pagbiyahe sa himpapawid, narating na niya ang isa sa mga bansa na matagal na niyang gustong mapuntahan. Ang Japan. Ang lugar kung saan maraming cherry blossoms. Ang tahanan ng paborito nilang cuisine ni Justin.

            Sa Narita Airport, sinalubong si Aubrey ng isang babae na may bitbit na malaking placard saying, Welcome to Nippon, De Vera Aubrey!, with a cute, little drawing of black grand piano sa lower right corner, and a variation of musical notes scattered all over.

            Natawa si Aubrey doon bago ito nilapitan.

            “Nihon de youkoso, de Vera-san!” Niyukuan siya nung babae.

            Nag-panic naman siya. Ang alam niya ay isang Filipina ang sasalubong sa kanya, but the woman bore no physical trace of being one. Hapon na hapon ito maging sa pagsasalita and heck, she was not good with the Japanese language!

            “Uhh,” yumuko rin siya—awkwardly—sabay ngiti. Then she remembered, na may dala nga pala siyang English-Japanese dictionary! Agad niya ‘yung kinuha mula sa kanyang hand-carry bag at binulatlat.