MAGICZARD ACADEMY : THE HEARTLESS PRINCESS

CHAPTER 66

(ARRIANE POV)

Kinagat kagat ko ang labi ko para mapigilan ang pag iyak.
Damn. I really want to cry hard but I can't. Hindi ko pwedeng ipakita sa kanya na nahihirapan ako dahil mahihirapan din siya.

Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak ni Ian sa kamay ko.
Napatingala ako sa kanya at pinilit na ngumiti.
Ngumiti din siya sakin. Making me feel that he will never leave me. That I can surpass this.

Tahimik lang kaming naglalakad sa gubat. Papunta kami ngayon sa portal.

Kasama ko ang Ina at Ama na kanina pa din tahimik at nakatingin lang sa kanya. Maging sina Haydee at Zach na nasa likuran namin ay tahimik lang din.

Napatingin ako sa kanya. Pinilit kong ngumiti kahit gustong gusto nang pumatak ang mga luha ko.
Ngumiti siya pabalik.

Napayuko ako at hindi ko na talaga mapigilan ang mapaluha.

Ayokong makita siya sa ganoong sitwasyon. Nakakulong siya sa isang salamin habang nakalutang sa ere. Kinailangan namin gawin yun para maihatid namin siya sa portal.

Ngayon ang nakatakdang araw ng pag alis niya.
Simula nang malaman nila ang tungkol sa kakambal ko, hindi nila kami pinarusahan dahil sa ginawa naming pagtatago sa kanya. Pero kailangan niyang umalis sa Magiczard. Kahit na ayaw namin ay wala kaming nagawa.
Hindi rin namin siya pwedeng samahan sa Mortal world.

Pero naisip ko din na
My twin needs a freedom. At ngayon ang araw na yun para ibigay namin yun sa kanya. She suffers too much, thats already enough.

Napahinto kami ng tuluyan na naming narating ang portal.

Nanatili pa rin akong nakayuko habang rinig na rinig ko ang pag iyak ng Mom and Dad
Walang tigil naman ang ginawang pagpapaalala ni Mom kay Arriana while my twin is silently crying.

Napayakap ako kay Ian at hindi ko na mapigilan ang pag iyak.

'Para sa kanya to, para sa kakambal ko to. Please let her go'

"Arriane" basag ang boses na tawag niya sakin..

Hindi ko magawang mag angat ng tingin.
Nakayakap pa rin ako kay Ian habang palakas ng palakas ang pag iyak ko.

"Ian, alagaan mo ang kakambal ko"

Naramdaman ko ang pagtango ni Ian.

"I love you Arriane and it won't never change. I love you for lifetime" emosyonal na bulong niya pero sapat na para marinig ko.
Napakalas ako kay Ian at napatakbo palapit sa kanya.
Umiiyak siya.
Pinukpok ko ng paulit ulit ang salamin niya habang patuloy pa rin sa pag iyak. Hanggang sa napagod ako at napahawak nalang.
Itinapat niya ang kamay niya sa kamay ko.

"I love you too Arriana and it won't never change. I love you for lifetime." Emosyonal na sabi ko sa kanya.

Ayoko siyang pakawalan pero ayoko na rin na mahirapan pa siya.
Sa mortal na mga tao, magiging malaya ang kakambal ko, magiging masaya siya.

"I want to hug you" Nakagat ko ang labi ko at tumingin kay Dad.
I really want to hug my twin for the last time.
Tumango siya sakin kasabay nun ang pagkawala ng salamin.
Mabilis kong sinalo ang kakambal ko na agad nanghina.
I hug her. I hug her tight.

Kahit nanlalabo na ang paningin ko sa sobrang pag iyak, I managed to kiss her in forehead. Then as much as I can , I push her to the portal making her vanish to my sight.

(ZAYNAH POV)

Were currently here infront of the portal.

At kanina pa nila ako hinihintay dahil hindi ko magawang gumalaw.
I heaved a sigh then I face them.