MAGICZARD ACADEMY : THE HEARTLESS PRINCESS

CHAPTER 58

(HAYDEE POV)

I'm currently on my way to my Kingdom. Water Kingdom
Pinayagan ako ni Princess Zaynah na magbakasyon muna kahit dalawang araw lang.

Hindi ko pa kayang bumalik sa Academy. Ayoko pang makita ang kakambal ni Arriane. Jusko. Hindi pa tanggap ng isip ko.
At saka hindi ko alam kung anong irereact ko. Ang creepy pala no? Geez

Sa totoo lang gusto ko muna sanang manatili sa Air Kingdom. Pero ayaw pumayag ni King Harold. Isa pa, pinakiusapan niya kami na kung pwede ay kami lang muna ang makakaalam. Lalo na kay Zaynah. Jusko lokang loka ako nang lumuhod ang hari sa harapan ni Zaynah. Nagmamakaawa siya na sana ay hayaan muna ang anak niyang si Arriana. Pati si Arriane nakiusap na din.
Akala ko mauubos ang luha ko nang araw na yun. Iyak ako ng iyak. Sinong hindi maiiyak dun? Gosshh!
In the end. Pumayag si Zaynah. Pero pansamantala lang. Dahil ang batas ay batas. At kailangan yun masunod
Hayss. Nakakalungkot.

Napatigil ako sa pag iisip nang huminto ang karwahe.
Nandito na pala ako.
Nang bumaba ako ay agad akong sinalubong ng mga kawal at tagasilbi

"Maligayang pagbabalik mahal na Prinsesa"

Tumango lang ako. Saka nagpatuloy sa paglalakad at nakasunod naman sila sa akin. At sa bawat dinadaanan ko may bumabati sakin.

"Princess"

Nginitian ko ang taong nasa harapan ko ngayon.

"Queen Hesia"  Then I bow my head

Lumapit siya sakin at niyakap ako. Gossh . I miss this. I miss her.

" Mom" I whispered

Kumalas siya sa pagkakayakap then she cupped my face.

"Baby, I'm so happy to see you"

Napangiti ako nang makita siyang masaya . At Ang ganda ng mommy ko. Shet kaya pala maladyosa ang ganda ko.

"Kumain ka na ba ? Teka ipaghahanda kita nang makaka---"

"No Mom . Don't bother. Kumain na ako"

Napangiti ako. Ganun pa rin talaga ang mommy ko. Siya  palagi ang nag aasikaso sakin. At hindi niya yun inuutos sa iba. Siya mismo ang gumagawa ng responsibilidad ng isang ina.
Thats why I love her.

"Si Dad?"

Mas lalong lumapad ang pagkakangiti niya. Napangiwi ako. Parang ang weird kasi. Kung makatingin sakin si Mom parang tinutukso niya ako??.... Kay Dad?!

Nanlaki ang mata ko at magsasalita na sana pero bigla niya akong hinatak at patakbo kaming pumasok sa isang silid.

"Kyaaaaaaaahh Mom ! Jusko inirereto niyo ba ako kay Daddy ?! Hindi mo na ba siya mahal?! Mom maghunos dili ka Kyaaaaahh. Anak niyo ako !" pagwawala ko pa.

Napatigil kami at tumatawang tiningnan niya ako. Napangiwi ako sa lakas ng tawa niya. Grabe to si Mom. Parang hindi Reyna eh.

"Hahahah. Yang imagination mo talaga. Nandyan ang Daddy mo sa loob"
Sabay bigay na naman ng mapanuksong tingin. Jusko kinikilabutan ako huhu

"Mom! Youre not serious right?!"

Pero imbis na sumagot, tumawa lang siya. Nasisiraan na ba ng bait ang mommy ko ?

"Mom------"

"Pumasok ka nalang" sabi niya pa habang tulak tulak ako papunta sa isa pang pinto.

*BLAAAAAAAAAAAAAAAAAG*

Parehong nanlaki ang mata namin ni Mom sa narinig.

Fuck ! What was that.?! Ang lakas ng kalabog na yun. Parang may nahampas na tao.

Dali dali kong binuksan ang pinto para makita kung ano ang nangyari at kung okay lang ba si Daddy.

"Dadd-------- "

Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang biglang may tumilapon sa gawi ko.

And the next thing I knew. I am crying.

(ARRIANA POV)

Kumusta na kaya siya? Ang kakambal ko?
Okay lang kaya siya?

Nagsimulang pumatak ang mga luha ko.
Hindi ko alam kung ano ba ang dapat na maramdaman ko.

Masaya ako. Oo , dahil sa wakas nagawa ko ring makalaya pero ...
Pero ang sakit pala..may kulang.
Masaya ako pero nakasakit ako ng iba

Nasaktan ko ang kakambal ko dahil lang sa sariling kagustuhan ko.

I'm sorry Arriane for taking your life away just for me to be happy.

"Bakit ka umiiyak?"

Dali dali kong pinunasan ang luha ko nang marinig ko ang boses niya.
Ang taong minahal ko. Minahal namin ng kakambal ko.

"Andyan ka na pala"

"Bakit ka umiiyak?" Ulit niya pa.

"Ha? Di naman ah! " pagkukunwari ko pa

"Nakita ko na. Bakit kailangan mo pang itago? Bakit ka umiiyak?"

Ian is so special to me. I love him. He is so caring, loving, thoughtful, sweet, and everything. Thats why my twin is so lucky to have him. To be loved by him.

A tears escaped from my eyes.

He loves me. But not the way she loves my twin. It's different.
Its a brotherly love. Mahal niya lang ako dahil parang kapatid na ang turing niya sa akin.
He cherish me, cared for me but no strings attached. Because he knew. He knew everything. From the very start. The moment he kissed me. He already knew. Pero hindi na niya nagawang bawiin yun dahil sa naging desisyon ng kakambal ko. At yun ang palitan ko siya

"You know the reason" I smiled bitterly.

He just stared at me.

"Ian I'm sorry. Im so sorry for being so selfish. For taking her away from you and to be replaced by me. "

Hindi ko na napigilan ang emosyon ko at tuluyan na itong kumawala. Napaiyak na ako sa sobrang sakit.

"Nasaktan ko ang kakambal ko sa kagustuhan kong mapasakin ka. Sa kagagahan ko.
Gusto ko lang maging masaya Ian. I want to be loved with the man that I truly love. I want my freedom. I want to be a part of this world. But reality really hurts. "
Huminga ako ng malalim.

"Ian... Thank you for making me happy even just for a while. I'm so happy to be loved, cared and cherish by you. Kahit papano maswerte pa rin ako dahil naramdaman ko yun mula sayo."

Tiningnan ko siya na nakatungo na ngayon.
Na mas lalong nakapagpaiyak sakin.

"Thank you kasi kahit alam mo ang lahat hindi mo ako pinagtabuyan. Hindi ka nagalit sakin. Instead you cherish me. Hindi mo ako pinabayaan.  Thank you "
Then I hug him.
Pinunasan ko ang luha ko. Pero useless lang din kasi patuloy lang ang pag agos ng luha ko. Like its unstoppable.

"I'm sorry. And thank you. You deserve to be happy Arriana. One day. You'll make your own fairytale."

Napangiti ako habang patuloy na umaagos ang luha ko. I hope so.
I really wanted to be happy Ian.
And I want to make everything right.

Kumalas na ako sa pagkakayakap. At tiningnan siya.

"Please take care of my twin. Go and prove to her that you love her"

He smiled. Then he pat my head.
Then he slowly vanished to my sight.

Please be happy. I hope I am not late my twin sister Arriane.

I love him but I love you more.