My brother's best friend

Κεφάλαιο 31

"Παρακαλώ;" είπε ειρωνικά
"Τι γίνεται εδώ; λύσε με σε παρακαλώ"
"Και ποιος ο λογος να το κάνω;"
"Εμμ ίσως γιατί είμαι δεμένη και πονάω;"
"Εμμ ίσως δεν με νοιάζει; Το κινητό σου δεν έχει σταματήσει να χτυπάει"
"Ο Μάνος θα είναι δώσε μου το πρέπει να του πω που είμαι"
"Όχι βέβαια δεν θα του πεις τίποτα, αλλά μπορείς να του μιλήσεις" πήρε τον Μάνο και μου το έδωσε, ενώ έβαλε ένα όπλο στο κεφάλι μου.

"Κοριτσάκι μου;"
"Μα...Μάνο μου"
"Που είσαι; Ποιος σε κρατάει;"
"Δεν μπορώ να σου πω τίποτα αλλά είμαι καλά δεν με έχει χτυπήσει και είμαι καλά"
"Νεφέλη πες μου γαμω την τύχη μου που είσαι; Ο μικρός σε ζητάει συνέχεια και η μικρή κλαίει δεν ξέρω τι να κάνω ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΣΑΙ ΜΩΡΟ ΜΟΥ"
"Δεν μπορώ να σου πω ρε αγάπη μου να ξέρεις ότι σε αγαπάω όσο τίποτα στο κόσμο εσένα και τα παιδιά μας πες στο Σωτήρη και την Εβελίνα ότι τους αγαπάω και στον Σταυρό να σε προσέχει"
"Μου λες αντίο δηλαδή;" ήμουν σίγουρη ότι έκλαιγε, φοβόμουν ότι δεν θα τους ξανά έβλεπα είχα βάλει τα κλάματα και ο Αντώνης απλά με κοιτούσε με απάθεια.
"Δεν σου λεω αντίο αλλά δεν ξέρω πότε θα σε ξανά δω και αν οπότε θέλω να ξέρεις ότι σε λατρεύω" ο Αντώνης τερμάτισε την κλήση και εγώ ξέσπασα σε δυνατούς λυγμούς. "Ποιος είσαι τελικά; και τι θες από την ζωή μου; που είναι ο Αντώνης που γνώρισα;"
"Δεν είναι ώρα να μάθεις ποιος είμαι, όταν έρθει η ώρα θα μάθετε όλοι ποιος πραγματικά είμαι, μέχρι τότε πρέπει να φας" μου έφερε φαγητό και βγήκε από το δωμάτιο. Αρχισα να κλαίω και να φωνάζω. Άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Αντώνης.

"ΤΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ ΘΕΣ;"
"ΤΙ ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;" με πλησίασε και με χαστούκισε.
"Εμένα δεν θα μου υψωνεις τον τόνο της φωνής σου έγινα κατανοητός;" τα χέρια βρέθηκαν στο λαιμό μου και με έσφιξαν "ΕΙΠΑ ΕΓΙΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ;"
"Ν..ναι α...ασε με" έσφιξε και άλλο τα χέρια του στο λαιμό μου
"Απο εδώ και πέρα θα με φωνάζεις "κύριο" και θα μου μιλάς στον πληθυντικό"
"Ε...εντάξει" με έσφιξε και άλλο
"Τι είπες;"
"Εντάξει κύριε" με άφησε και έβηξα, απομακρυνθηκα από κοντά του και έφερα τα πόδια μου κοντά στο στήθος μου.

Μάνος POV

Την άκουσα να κλαίει και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για αυτό. Φοβάμαι πως αν ειδοποίησω την αστυνομία θα της κάνει κάτι κακό, τόσο στην Νεφέλη μου όσο και στα παιδιά. Η Εβελίνα κοιμόταν στον καναπέ ο Σωτήρης είχε εφημερία και εγώ με τον Σταύρο ήμασταν στην κουζίνα.