My brother's best friend

Κεφάλαιο 12

"Δεν με νοιάζει Νεφέλη καταλαβαίνεις τι έκανε; Μπήκε μπροστά και τον χτύπησε αμάξι ήταν σε κώμα για 3 μήνες περίπου δεν με νοιάζει τίποτα δεν γουστάρω να του μιλήσω να τον δω και γενικά θέλω να με αφήσει ήσυχη" την αγκάλιασα και χτύπησε πάλι το κινητό μου
"Ρε Εβελινα πάλι αυτός είναι, θα το σηκώσω"
"Μα οχι μη" το σήκωσα
"Έλα Σταύρο"
"Κεκακι"
"Ελααα μην με λες έτσι ήταν μια άτυχη στιγμή της ζωής μου"
"Τι κάνεις;"
"Καλά είμαι εσύ;"
"Καλά είμαι και εγώ, Νεφέλη είναι αλήθεια αυτό που έμαθα από τον μπαμπά μου;"
"Δεν ξέρω τι έμαθες Σταύρο"
"Έγινα θείος;" ηταν έτοιμος να κλάψει
"Ναι αληθεια είναι"
"Δώσε μου την Εβελινα"
"Δεν είμαστε μαζι"
"Κεκακι ποτέ δεν ήσουν καλή στα ψέματα"
"Δεν θέλει να σου μιλήσει"
"Χεστηκα δώσε μου την" έδωσα το τηλέφωνο στην Εβελινα
"Τι θες γαμωτο; Μπορείς να με αφήσεις ήσυχη επιτέλους;"
"Εβελινα τι ήθελες να κάνω; Να αφήσω το αυτοκίνητο να σε χτυπήσει; Να ξανά δω την μαμά μας χάλια; Θυμάσαι πως ήταν όταν χάσαμε τον Γιώργο μας; Εσύ πρέπει να θυμάσαι καλύτερα από όλους μας. Σταμάτα να μου σπας τα νεύρα Εβελινα αυτό που έπρεπε να κάνω το έκανα δεν γουσταρα να σε χάσω. Είσαι η αδερφή μου και σε αγαπάω και εδώ τελειώνει η συζήτηση. Μπορώ τώρα να έρθω να σας δω; Θέλω να δω την ανηψια μου."
"Ναι έλα, έλα σε παρακαλώ" έκλεισε το τηλέφωνο και την πήρα αγκαλιά.
"Σςςς μην κλαις"
"Νεφέλη μου έχει λείψει πολύ πάρα πολύ"
"Το ξέρω κοριτσάκι μου το ξέρω" η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Μάνος και Σωτήρης

Σωτήρης POV

"Γιατί κλαις μωρό μου;" πήγα κοντά της και την αγκάλιασα
"Σωτήρη θα έρθει ο Σταύρος"
"Όπα όπα τι; Ποτέ;" η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα αυτό
"Σε λίγο, πήρε τηλέφωνο την Νεφέλη και μιλήσαμε και εμείς"
"Σωτήρη ο Μάνος θελει να σου πει κάτι"
"Τι θες να μου πεις ρε και δεν μου το λες;"
"Εεε ναι ναι να ήθελε να σου πω ότι η Νεφέλη θα μείνει μαζί μου εε...εννοω στο σπίτι μου μόνιμα" άφησα την Εβελινα και τον πλησίασα
"Μπορείς να μου το ξανά πεις αυτό; Γιατί νομίζω ήμουν μακριά και δεν άκουσα καλά"
"Είπα θα μείνει μαζί μου μόνιμα"
"Και ο λόγος;"
"Εεε να επειδή τώρα θα έχετε και το μωρό να έχετε την ησυχία σας"
Η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Σταύρος.

Νεφέλης POV

Μολις είδα τον Σταύρο έτρεξα κοντά του και τον αγκάλιασα. Όπως τότε που ήμασταν παιδιά και έκλαιγα. Τύλιξε τα χέρια του στην μέση μου και του άφησα ένα φιλί στο μάγουλο. Είχα τόσα χρόνια να νιώσω την αγκαλιά του, ένιωσα τους αντίχειρες του στα μάγουλα μου να σκουπιζουν τα λιγοστά δάκρυα.
"Κεκακι" του έβαλα την γλώσσα και τον χτύπησα στο στήθος
"Μάνος χάρηκα" είπε ο Μάνος και έδωσε το χέρι του στον Σταυρό
"Χάρηκα, Μάνο και εσύ ποιος είσαι;"
"Εχω σχέση με την Νεφέλη"
"Κεκακι;;;" με κοίταξε με περιέργεια
"Μαααα μην με λες κεκακι"
"Δεν με λένε Νεφέλη κεκακι με λένε" μιμήθηκε την φωνή μου
"Ηλιθιε"
"Σταύρο.." ακούστηκε η φωνή της Εβελινας
"Κοριτσάκι μου" την αγκάλιασε και φύγαμε.
"Πάμε σπίτι γατάκι;"
"Μμμ ναιι παμε" φτάσαμε σπίτι και μπήκαμε μέσα, με έσπρωξε στην πόρτα και άρχισε να πιπιλαει τον λαιμό μου λες και ήταν το ναρκωτικο του.
"Δεν κρατιέσαι μωρό μου"
"Και για αυτό φταις μικρή" με σήκωσε στην αγκαλιά του ενω τύλιξα τα πόδια μου στην μέση του. Κατευθύνθηκε στο δωμάτιο και με άφησε στο κρεβάτι έβγαλε την μπλούζα του και ανέβηκε πάνω μου. Συνέχισε να με φιλάει ενώ ταυτόχρονα αρχίσε να χουφτώνει το στήθος μου. Δαγκωσα τα χείλη μου και τον είδα να μου χαμογελάει. "Ετοιμάσου για τις συνέπειες των πράξεων σου μωρό μου" είπε ψιθυριστά στο αυτί μου κάνοντας όλες τις τρίχες του σώματος μου να σταθούν προσοχή. Ένιωσα το χέρι του μέσα από το παντελόνι μου τα δάχτυλα του άρχισαν να χαϊδεύουν την περιοχή μου αργά. "Σου αρέσει αυτό μικρή;" κουνησα το κεφάλι μου καταφατικα και συνέχισε να με χαϊδεύει πιο έντονα "Είσαι ήδη τόσο υγρή μωρό μου" εισχωρησε ένα δάχτυλο μέσα μου κάνοντας με να αναστενάξω.
"Πιο..πιο γρήγορα"
"Έτσι θες μωρό μου;" είπε και πήγε πιο γρήγορα
"Μμμ ναι.." κούνησε το κεφάλι του δεξιά αριστερά
"Τς τς τς νομίζω τώρα είναι καλύτερα" είπε και έβαλε άλλο ένα δεύτερο δάχτυλο μέσα μου, άρχισε να κουνάει γρήγορα τα δάχτυλα του καθώς τα χέρια μου του άφηναν γρατζουνιες στην πλάτη. Έτριβε γρήγορα την κλειτοριδα μου και ταυτόχρονα με φιλούσε στο λαιμό. "Σου αρέσει;" εγνεψα καταφατικα, με έτριβε πιο γρήγορα "Δεν άκουσα"
"Να..ναι". Όταν κατάλαβε ότι έφτανα στην κορύφωση έβγαλε τα δάχτυλα του κάνοντας με να κλαψουρισω. Όταν κατάλαβε ότι έφτανα στην κορύφωση έβγαλε τα δάχτυλα του κάνοντας με να κλαψουρισω. "Σςςς" εβγαλε το παντελόνι και το μποξερακι του και πήρε θέση ανάμεσα από τα πόδια μου. Και εκεί που δεν το περίμενα μπήκε μέσα μου, στο δωμάτιο ακουγοντουσαν μόνο οι αναστεναγμοι μας. Βγήκε από μέσα μου και με κοίταξε "Θες και άλλο από αυτό μικρή;"
"Ναι σε παρακαλώ" μπήκε πάλι μέσα μου έβαλα το κεφάλι μου στο βαθουλωμα του λαιμού του.
Βγήκε από μέσα μου "Αφησου μωρό μου" ψιθύρισε στο αυτί μου άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο και με φίλησε "Έτσι μπράβο μόνο εγώ θα σε κάνω να τελειώνεις είσαι μόνο δική μου μικρη"

Είναι μικρό αλλά επειδή είχα καιρό να σας βάλω έγραψα ένα μικρό. Συγγνώμη που αργώ αλλά δεν έχω χρόνο με την εξεταστική. Ψηφίστε και αφήστε σχόλιο με βοηθάει πολύ. Μέχρι το επόμενο φιλάκια 😘