My brother's best friend

Κεφάλαιο 6

Μάνος POV
Την κρατουσα στην αγκαλιά μου και της χαϊδευα τα μαλλιά φοβάμαι πως θα την σπάσω είναι τόσο ευαίσθητη και γλυκιά, κοιμάται γαλήνια και εγώ την χαζεύω μετά από λίγο αποφάσισα να κοιμηθώ της άφησα ένα φιλί στο μέτωπο και ξάπλωσα κοντά της. Το πρωί άνοιξα τα μάτια μου και την είδα να με κοιτάει
"Καλημέρα" είπε γλυκά και με φίλησε στην μύτη
"Καλημέρα μικρή" μουτρωσε; γιατί τι έπαθε; "Ει ει τι έπαθες γιατί μουτρωνεις τώρα;"
"Δεν είμαι μικρή" σταύρωσε τα χέρια της κάτω από το στήθος της γέλασα με την εικόνα αυτή
"Για μένα είσαι, τέλος πάντων ο αδερφός σου ξύπνησε;"
"Χαζό είσαι αν είχε ξυπνησει θα ήσουν εδώ;" εδώ που τα λέμε έχει δίκιο θα με σκοτώσει σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήρα το κινητό μου από το κομοδίνο
"Πάω στο δωμάτιο γιατί αν καταλάβει κάτι κλαψε με μάνα κλαψε με" της άφησα ένα φιλί στα χείλη και έφυγα από το δωμάτιο. Μόλις μπήκα στο δωμάτιο του Σωτήρη μου ήρθε μια γνώριμη μυρωδιά όχι πάλι ρε Σωτήρη όχι πάλι γαμωτο.
"Σωτήρη γαμωτο" τον είδα να μπαίνει από το μπαλκόνι στο δωμάτιο
"Τι έπαθες ρε γιατί φωνάζεις;" αχχ θα τον δείρω
"Με δουλεύεις έτσι;" ρώτησα και τον κοίταξα με νεύρο
"Δουλειά σου Μάνο" πήγε να φύγει αλλά τον σταμάτησα
"Γιατί το άρχισες πάλι; αφού είχες σταματήσει γιατί πάλι;"
"Δεν σταμάτησα ποτέ Μάνο απλά με είχες πρήξει και σου είπα ότι σταμάτησα" θα τον δείρω αλήθεια
"Επειδή νευριαζω φεύγω" πήρα τα ρούχα μου και βγήκα έξω απο το δωμάτιο χτυπώντας πίσω μου την πόρτα.
"Μανο τι έγινε;"
"Αγάπη μου θα τα πούμε σε λίγο ναι πρέπει να πάω στη δουλειά" την φίλησα, έβαλα την μπλούζα μου και έφυγα. Οι λέξεις του είναι ακόμα στο μυαλό μου *ποτέ δεν το σταματησα* θα τον καταστρέψει αυτό το πράγμα πρέπει να το σταματήσει γαμωτο πάλι. Άραγε η Εβελινα το ξέρει; Μήπως πρέπει να μιλήσω στην Νεφέλη; όχι όχι θα την ταράξω εγώ πρέπει να το χειριστώ το θέμα αυτό, θα του ψαλω το βράδυ που θα βγούμε οι δύο μας. Πρέπει τώρα να αδειάσω το μυαλό μου και να πάω για δουλειά. Τέλεια θα είμαι στα επείγοντα και θα έχω το μυαλό μου στο μαλακά τον Μάνο και στις μαλακιες που κάνει.
Σωτήρης POV
"Μικρή φεύγω πάω μια βόλτα"
"Εντάξει πρόσεχε" έκλεισα την πόρτα πίσω μου και ξεκίνησα για το γνωστό μέρος
"Jackson ήρθα" φώναξα
"Λεγε γρήγορα τι θες" είπε χωρίς να με κοιτάξει καν
"Δώσε μου ότι συνήθως" έκατσα σε μια καρέκλα και μετά από λίγο πέταξε ένα σακουλακι πάνω στο τραπέζι το άνοιξα και είδα το περιεχόμενο του
"Πόσο;"
"20€" έβγαλα τα λεφτά και του τα πέταξα
"Αααα θέλω και κάτι άλλο"
"Τι θες;"
Νεφέλης POV
"Εβελινακι να σε ρωτήσω κάτι;"
"Πες μου"
"Έχεις παρατηρήσει κάτι περίεργο στην συμπεριφορά του αδερφού μου;"
"Όχι γιατί;" είπε και κοίταξε το κινητό της
"Νομίζω ότι έχει κάτι δεν ξέρω μπορεί να είναι και ιδέα μου"
"Ίσως αντε πάμε να μαγειρεψουμε κάτι τώρα" μπήκαμε στην κουζίνα και ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε πίτσα
Μάνος POV
Που είναι γαμωτο έπρεπε να έχει έρθει εδώ και μια ώρα
"Σόρρυ που άργησα ρε αλλά είχε τρελή κίνηση" τα μάτια μου επεσαν στο χέρι του θα τον σπάσω αλήθεια
"Έλα μαζί μου αυτή την στιγμή" τον τράβηξα σε ένα δωμάτιο εφημερίας και έκλεισα με δύναμη την πόρτα
"Τι με τραβας μωρέ Μάνο;"
"Τι στον πουτσο είναι αυτά στο χέρι σου;" είπα με νεύρα
"Τίποτα μην δίνεις σημασία" γύρισε να φύγει αλλά τον τραβηξα πίσω
"Δεν έχει να πας πουθενά τι πήρες;" χτύπησα το χέρι μου στον τοίχο
"Τίποτα δεν πήρα παράτα με"
"Ηρωινη είναι ρε;" δεν μίλησε θα τον σκοτώσω "Ρε πας καλά δεν σου έφτανε το χόρτο και τώρα κάνεις και ηρωινη; Είσαι καλά ρε;"
"Μάνο άσε με τραβά στην δουλειά σου να πάω και εγώ στην δικιά μου" έφυγε και χτύπησα το χέρι μου στον τοίχο "ΓΑΜΩ" τελείωσα την βάρδια μου και βρήκα τον Σωτήρη.
"Εγώ πάω σπίτι πρόσεχε μαλακά πρόσεχε μην πάθει κάτι η Νεφέλη και η Εβελινα θα σε κλείσω σε ίδρυμα απεξάρτησης" έφυγα χωρίς να πάρω απάντηση, όταν μπήκα σπίτι χαιρέτησα την Εβελινα και φίλησα την Νεφέλη.
"Αγάπη μου πάω λίγο στο δωμάτιο και έρχομαι"
"Ναι μωρό μου"
Μπήκα στο δωμάτιο του Σωτήρη και άρχισα να ψάχνω όλο και κάπου θα τα έχει κρυμμένα θα τα βρω και θα τα πετάξω όλα και χόρτο και ηρωινη και ότι άλλο βρω εδώ μέσα "Που στον πουτσο τα έχει;" βγήκα από το δωμάτιο και πήγα στο σαλόνι
"Μάνο έλα να κάτσουμε μέχρι να έρθει ο αδερφός μου" δεν φταίει σε τίποτα να την έχω γραμμένη επειδή ο αδερφός της είναι ηλιθιος. Έκατσα κοντά της και την πήρα αγκαλιά.
"Πως ήταν η μέρα σου σήμερα μωράκι μου;"
"Δεν έκανα κάτι σπουδαίο εδώ μαζέψαμε το σπίτι με την Εβελινα και φτιάξαμε πίτσα για να φάμε εσένα;"
"Ήσυχη δεν είχε πολύ κινηση σήμερα" άκουσα κλειδια στην πόρτα φτιαγμένος και εδώ ήρθε; "Αγάπη μου σήκω λίγο σε παρακαλώ" τον πλησιασα και τον πήγα στο μπάνιο πριν έρθει η Εβελινα από την κουζίνα τον εσπρωξα μέσα.
"Προχώρα μέσα τώρα"
"Τι θες;"
"Με δουλεύεις έτσι; ξέρεις τι θέλω δώσε μου τα όλα τώρα"
"Δεν έχω άλλα"
"Θα τα βρω και θα τα πάρω όλα κόψε τα"
"Τι να κόψει;"
"Νεφέλη;" είπαμε ταυτόχρονα μαζί με τον Σωτήρη
"Τι να κόψει;"
"Μωρό μου άστο δεν είναι ώρα"
"Σωτήρη λεγε"
"Νεφέλη φύγε μιλάω με τον κολλητό μου"
"ΣΩΤΗΡΗ"
"Θα σου πω εγώ όταν είναι ώρα νεφέλη" της απάντησα
Νεφέλης POV
Βγήκα από την τουαλέτα πήγα στην κουζίνα και είδα την Εβελινα να κλαίει έκατσα κοντά της και την αγκαλιασα
"Τι έπαθες κοριτσάκι μου;"
"Νεφέλη θέλω να σου πω κάτι από το πρωί"
"Πες μου αγάπη μου" της χαιδεψα τα μαλλιά και σκούπισα τα ματιά της
"Εχω καθυστέρηση 8 μέρες"
"ΤΙ ΕΧΕΙΣ;"
"Μην φωνάζεις σε παρακαλώ"
"Συγγνώμη κοριτσάκι μου, το έχεις πει στον αδερφό μου;"
"Τι να μου έχει πει;" σηκώθηκα και πήγα προς το μέρος του Σωτήρη
"Πάμε μέσα αγάπη μου να αφήσουμε τα παιδιά να μιλήσουν" πήγα μέσα και κάτσαμε στο κρεβάτι με πλησίασε και με φίλησε στο λαιμό "σε θέλω πολυ" μου ψιθύρισε στο αυτί και μου δάγκωσε το λοβο του αυτιού μου και με κοίταξε. Ανέβηκε πάνω μου και με άρχισε να με φιλάει, έβγαλε την μπλουζα μου και έμεινα με το σουτιέν. Άφηνε υγρά φιλιά κατά μήκος του λαιμό μου και κατέβηκε προς τα κάτω, έβαλε το χέρι του ανάμεσα από τα πόδια μου
"Μωρό μου ο..οχι δεν θέλω" τραβήχτηκε και με κοίταξε
"Εντάξει αγάπη μου δεν θα κάνω κάτι που δεν θέλεις" μου χαμογέλασε και με έκλεισε στην αγκαλιά του.

Συγγνώμη που δεν έβαζα τόσο καιρό. Κάθε Σάββατο θα έχει κεφάλαιο. Μην ξεχάσετε το αστεράκι και το σχόλιο με βοηθάνε πολύ! Μέχρι το επόμενο φιλακιααα😘❤️