Matteo's Pov
Hindi ko alam ang gagawin ko ng makita kong papasok si Sarah sa cafe'. I was trying to hide my face from her. Para akong ewan.
"Teka bat bah ako nagtatago? Hindi naman nya ako kilala!" Bulong ko sa sarili
I was trying to act normal when I realized na para akong tangang ewan kanina. Im pretending to read some magazine pero sekretong nagnanakaw ng tingin sa kanya. When I noticed na parang meron syang hinintay.
"Parang may ka meet sya" sabi ko sa sarili... "baka yung friend nyang girl"
Dagdag ko
Bigla akong kinabahan when I saw her approached the waiter, same waiter na inutusan kong magbigay sa kanya ng note.
"Ahh.. excuse me kuya.." bati nya sa waiter
"Bakit po ma'am?" Tanong ng waiter
"Ahhm... kuya ako po yung binigyan mo ng note kahapon... pwede po ba malaman kung nagawi uli dito yung nagbigay nun..." sabi ko
Nakita kong nilingon ako nung waiter...
Kinabahan akong bigla dahil akala ituturo talaga nya ako pero hindi. At least may common sense si waiter.
"Ahh... hindi na po maam eh...tsaka sabi nya kasi wag ko daw sabihin sayo" sagot ng waiter
May sasabihin pa sana siya pero tumango na lang sya at umalis na ang waiter sa table nya. Tapos ay nagpunta ito sa table ko kunwari nagpupunas ng table ko.
"Nagtanong po sya tungkol sa inyo Sir..." bulong ng waiter sa akin
"Wala po akong sinabi" dugtong nya sabay ngiti sa akin
"Thank you kuya" sabay abot ng tip
Pagkaalis ng waiter ay pinagmasdan ko lang sya. Natutulala na naman sya habang nakatingin sa labas ng cafe.
Bakit kaya nya ako tinatanong... gusto rin ata nya akong makilala..
Asa matteo...... natawa ako sa naiisip ko
Naglagay si Sarah ng headphones nya habang parang ang lalim ng iniisip.
Nalulungkot na naman sya.
"Sinong ugok kaya ang nagpaiyak sayo Sarah?" Isip ko
Kumuha ako ng papel at nagsulat ng note...
"Whatever or whoever the reason of your sadness, please know that there are so many reasons to be happy. Wish to see you smile and hear you laugh someday."
:)
Tinawag ko ang waiter pero sinabi ko pagkaalis ko na ibigay ang note.
Pagkatayo ko ay lumingon siya at nagkatitigan kami. Ngumiti ako sa kanya sabay yuko ko.
"This is not the day Sarah. Sana pag nakita kita ulit wala ng lungkot sa mga mata mo" bulong ko sa sarili sabay labas sa pinto
_____________________________________
