Pretending Mrs. Acosta (COMPLETE)

Chapter Thirty-One

Carlo's POV

            "Can you talk to this guy?"

            Kahit hindi ako nakatingin kay Charlotte ay alam niyang siya ang kausap ko. Nakaupo lang din siya sa mesa at kumakain ng almusal. Magmula ng muntik na siyang magkaroon ng miscarriage, nag-lie-low na rin ako ng pagiging aloof sa kanya. Matabang pa rin ang pakikitungo ko pero medyo ingat pa rin dahil ayoko naman na madamay ang anak namin sa galit ko sa nanay niya.

            "Who?" Tanong niya. Nakita ko siyang nagsalin ng kape sa coffee mug at walang anuman na ininom iyon.

            "Is coffee still good for you?" Tanong ko sa kanya. She is pouring more coffee in the coffee mug.

            "Yeah, why?" Balik-tanong niya.

            "Coffee is bad for pregnant women, right?"

            Nakita kong parang nataranta ang itsura ni Charlotte at parang napapasong binitiwan ang hawak na kape.

            "Oh, I am so sorry. I forgot. You know how I love my coffee but for our baby, I will give this up." Ngumiti ng pilit sa akin si Charlotte.

            Tumango lang ako at muli kong itinuon ang pansin ko sa binabasa kong mga reports. Listahan ito ng mga shipments na hindi pa rin naayos ng kumpanya ni Bullet Acosta. Napailing ako ng maalala ko ang lalaki. First time I saw that guy, talagang iba na ang feeling ko sa kanya. Mabigat ang dugo ko. He is so irresponsible. Ilang buwan ng problema itong mga shipments na ito pero hindi pa rin nila naayos. I tried discussing it with him but, I think he didn't make any progress. Every time I will visit his office, lagi na lang siyang wala.

            "Sino ang kakausapin ko?" Tanong ni Charlotte sa akin.

            "This Bullet Acosta. Until now his company is not fixing the shipment problems. I've tried talking to him about this pero mukha namang walang ginawa. Do you really trust this company?"

            Tiningnan din ni Charlotte ang mga hawak kong papel. Sa totoo lang, naiinis ako sa kanya pero pagdating dito sa negosyo ay maasahan ko naman ang babaeng ito. Marunong magpatakbo ng business si Charlotte at magaling siya sa decision making.

            "I have known him since we were small and wala kaming naging problema sa company nila. This will be a first if ever. Hindi pa ba kayo nag-usap?"

            "Once. I asked him to fix this, but I think he didn't do anything about it."

            Sumeryoso ang mukha ni Charlotte.

            "Just let it pass for now. The guy is grieving. He just lost his brother from an accident. Remember the bus accident that-" biglang parang nagulat si Charlotte sa nasabi niya kaya hindi niya itinuloy.

            "What bus accident?"

            Umiling siya. "Never mind. Basta namatay lang ang kapatid niya." Kunwa ay inabala ni Charlotte ang sarili sa pagkuha ng pagkain.

            "What bus accident, Charlotte?" Tumigas na ang boses ko.

            Napalunok si Charlotte at parang natatakot na tumingin sa akin.

            "I just don't want to tell you," napabuga siya ng hangin. "Kasama ang kapatid niya sa mga namatay sa bus accident na kasama si Amy." Halatang ayaw man lang mabanggit ni Charlotte ang pangalan ni Amy.

            "I swear, recently ko lang nalaman 'yan kas inga lagi siyang nandoon sa Quezon to take care of his mom and his brother's widow." Sabi pa niya.