The end? ~(Kensington)~

hoofdstuk 21

Zwijgend heeft Eloi zich in de hoek van de bank genesteld, met zijn benen over elkaar en 3 kussens in zijn rug zit het na lag onrustig te zijn geweest eindelijk goed. Muziek wat hij eigenlijk non stop op heeft, is nu niet aanwezig. Met een leeg stripje pijnstillers voor hem liggen op de tafel, kun je wel concluderen dat de spanning langzaam zijn tol eist. Zijn angsten onder controle houden wordt langzaam vermoeiend. Trillen is dan ook al aanwezig, maar dat lijkt hij zelf niet door te hebben.  in opperste concentratie bekijkt hij de setlist nog eens een keer.. en nog een keer. Op dit soort momenten zou de rest normaal ingrijpen en hem helpen, want ja een angstaanval kunnen ze er niet bij hebben. Dat de spanning om te snijden is zie je ook daarin terug.. Niles die wel naast hem is gaan zitten zegt geen woord. Op zijn eigen benen drummend en met een ontbloot bovenlijf is ook hij in opperste concentratie. 'Nog 5 minuten' klinkt er door de kleedkamer, tijd dus om op te staan. Achter elkaar lopen ze richting het podium.. behalve Eloi. Hij zit nogsteeds op de bank, even een moment om tot  zichzelf te komen. Met gesloten ogen mompelt hij wat.. tegen zichzelf weliswaar. 'Het werkt' fluistert Niles die samen met de andere boys in de deuropening is blijfen staan zacht. Eloi heeft zichzelf helemaal onder controle.. gelukkig maar, het komt namelijk precies op het goede moment. Vol bewondering staart Niles dan ook naar het tavereel, terwijl Jan hem langzaam meetrekt. 'Hij komt zo, laat hem even' Jan heeft gelijk, iets laten dan de rest komt Eloi op zijn dooie gemak aanlopen met een blik waarin alles verscholen lag. Angst, trots, spanning.. 

De laatste minuten voor de show zijn bijna niet door te komen.. zo lang duren ze. De minuten tikken weg, terwijl iedereen op zijn eigen manier de spanning probeert te overleven. Het lijkt Jan het beste af te gaan, hij lijkt er vooral zin in te hebben. Niet gek natuurlijk, na alles wat er is gebeurt. Toch kan er van alles fout gaan, dat is dan ook wat er zich telkens in Casper's hoofd begeeft. Spelen ze niet een te grote show voor Eloi? Hadden ze niet meer moeten oefenen? Kan hij het allemaal wel een? Ja die laatste vraag hangt merkbaar in de lucht. Iedereen denkt het, maar er wordt niet over gepraat. 1x is Eloi duidelijk geweest dat hij dit wil en kan, dus daar hebben ze het bij gehouden.. tot twijfel van Niles nu. 'Je kan dit..' zegt hij terwijl hij een arm om Eloi heen slaat. Dat ze dit even gaan rocken is niet zo vanzelfspreken, maar dat Eloi de fans niet wil teleurstellen zal vast genoeg motivatie geven. Volledig is hij in zijn eigen wereld, niet op de hoogte van wat er zich om hem heen afspeelt. Dat Niles dan ook een arm om hem heen heeft geslagen heeft hij niet gemerkt. Het enige waat hij op focust is dat het goed moet gaan, niet hoesten of zeuren op het podium is waar hij zich mee bezighoud! Dat de laatste minuut is ingegaan weet hij wel. Casper die de hele tijd rustig bij de drank heeft gestaan loopt nu onrustig heen en weer. 'We gaan dit doen.. toch guys?' 

Ja dat ze het doen is zeker, het geluid die de fans maakte zodra ze op kwamen lopen was oorverdovend. Dat het de eerste keer na maanden was dat ze weer op een podium stonden was merkbaar. In het begin ging het een paar keer bijna mis, maar de fans bleven juichen en klappen. Om al die blije gezichten te zien deed met name Eloi goed. hij had dit gemist.. heel erg! Om de emotie en pijn over te brengen op de mensen was verbazingwekkend simpel. Dat er zelfs mensen aan het huilen waren bij sorry of storms deed hem en de rest iets. Casper die het woord nam, en met moeite zijn tranen inhield bedankte iedereen voor alle steun van de afgelopen tijd. 'We hebben er veel aan gehad ookal hebben we dat niet laten merken. Jullie zijn allemaal stuk voor stuk heel dierbaar.. we zijn jullie dan ook allemaal super dankbaar!' Geruisloos lopen bij Eloi de tranen over zijn wangen, Casper heeft gelijk en dat merkt hij maar al te goed. Terwijl Casper iedereen bedankt kijkt Eloi achter zich, waar Niles hem ook in tranen vol trots aankijkt. Hij glimlacht terug en veegt zij tranen af, net op tijd voor het volgende nummer..  all for nothing. dat ze die spelen maakt bij veel mensen wat los. Iedereen hier en in heel nederland heeft gezien wat er is gebeurt op dat nummer. Dat de cirkel nu weer een soort van rond is, maakt het liedje niet makkelijker om te spelen. vechtend tegen de tranen probeert Eloi het publiek te vermijden. Dat dit niet de mooiste versie van all for nothing ooit is neemt hij voor lief. Net als de rest van de avond, die voor hem heel erg geslaagd is. Dat het hun eerste show na tja.. ontiegelijk lang is merk je niet, althans niet meer. Genieten is het, een avond om nooit te vergeten! 

Dat tijdens het laatste nummer Eloi instorrte, staat symbool voor de afgelopen maanden. Zittend op het podium perste hij de laatste woorden uit zijn strot, maar hij was echt op. De energie die hij kreeg van alle fans de hele avond hebben ervoor gezorgd dat het gelukt is! Onder luid applaus verlieten ze compleet uitgeput het podium. Eloi ondersteund door Niles, net als de afgelopen maanden altijd het geval was. Dat zijn handen onder het bloed zaten boeide niet.. het ging om het moment en die was geslaagd, heel erg! Een periode vol tegenslagen kunnen ze achter zich laten. Verder kijken naar de toekomt, maar nu nog even nagenieten, dit was hun dag! 

Een nieuw hoofdstuk, maar ook de laatste! Ik heb er over nagedacht om door te schrijven maar dat doe ik niet😅 stoppen op het hoogtepunt zal ik het maar noemen. Ik heb met veel plezier dit verhaal gelezen, en ik hoop dat jullie het ook super leuk vonden om te lezen! Op dit moment ben ik druk bezig met een nieuw verhaal die 'op tour met Kensington' gaat heten. Het gaat over een meisje genaamd Hannah, en ja de rest lijkt me vanzelfsprekend😂  dat het heel anders wordt dan dit verhaal staat vast, dus hopelijk zie ik jullie daar! ( het nieuwe verhaal komt hopelijk zo snel mogelijk!) -Romée