LOVE BETWEEN THE LIES (SELF-PUB) Reprints of Physical book still available

• 42 •

Andie's POV

Inuna ko na munang asikasuhin si Marco bago ako bumalik para maglipit ng pinagkainan namin. Pagbalik ko ay naabutan ko si Tim na abala sa paghuhugas ng plato. Gusto kong matawa sa itsura niya. Ang laki - laki niyang tao pero ito at nagliligpit siya ng mga pinagkainan.

"Ako na 'yan," sabi ko at pilit na inaagaw ang mga plato sa kanya.

"Okay na 'to. Matatapos na naman. Sit down. I got something for you," sabi niya ay tinuyo ang kamay tapos ay may kinuha sa ref. Inilabas niya doon ang isang bote ng red wine. Katulad ng iniinom ko kagabi. Tanggal na ang cork sa ibabaw noon pero wala pa naman bawas. Halatang binuksan lang para hindi na ako mahirapan.

"Pasensiya ka na at inubos ko ang stash mo. Mahirap palang hanapin 'to," natatawang sabi niya at binalikan ang paghuhugas ng plato.

Natawa din ako at tiningnan ang bote ng wine. Iinumin ko pa ba 'to? Binuksan ko ang wine at inamoy iyon. Ang bango. Amoy pa lang nakakalasing na.

"Did you enjoy your day?" Tanong pa niya. This time, Tim is drying the plates that he finished washing.

"Yeah. Thank you. Sabi ni Marco you paid for it. Hindi mo na sana ginawa," sagot ko at nanatiling nakatingin sa bote.

"Hey, sobrang nalulungkot si Sebi dahil napapabayaan ka na daw niya. And he wanted to make it up to you. Tinulungan ko lang siya."

Hindi na ako nakatiis. Tumungga na ako sa hawak kong wine.

"Is it true? He is going to have a new heart?" Paniniguro ko. I looked at Tim and he is leaning both his hands on the counter from his back.

"I made some calls, used my connections. The doctor that will operate for Sebi is one of the best. He will be fine." Masayang sagot niya.

Napakagat - labi ako at muling tumungga sa wine.

"I am happy that he will have a second chance. You know, he is already giving up. Would you believe that he wanted to give up on our marriage?" Nilaro - laro ko ang bibig ng boteng hawak ko.

"He is just under stress kaya niya nasasabi iyon. I talked about him regarding that. Don't worry, he won't do it," sagot ni Tim at muling hinarap ang pagliligpit na ginagawa niya.

"Until when are you going to stay this time?" Hindi ko siya tinitingnan. Nakatitig lang ako sa bote ng wine na nasa harap ko.

"Until when do you want me to stay?"

Tumingin ako sa kanya at nakita kong nakatitig siya sa akin kaya mabilis kong inalis ang tingin ko at dinampot ang bote para uminom uli. Buwisit si Tim. Bakit kailangan niya akong tingnan ng ganoon? Hindi ba niya alam ang epekto sa akin? Kumakabog ang dibdib ko. Nanginginig ang tuhod ko.

"Ayoko lang kasi na asang – asa si Marco na nandito ka at magtatagal ka pero may plano ka naman palang umalis uli. And please if you're going, matuto ka naman sanang magpaalam para hindi mukhang tinakam sa candy ang asawa ko," iyon na lang ang nasabi ko sa kanya.

Natawa si Tim sa sagot ko at tinuyo ng basahan ang kamay niya tapos ay umupo sa harap ko.

"Hindi naman ako aalis. I'll take care of Sebi, I want to be with Timmy. I want to see him grow up." Sagot niya.

Napatango – tango lang ako. Buti pa sila mahalaga kay Tim. Wala talaga ako.

"I want to see you grow old." Natawa siya. "Alam mo 'yun? We can't be together but still, we will grow old together. Katulad 'nung sa kantang Grow old with you? Okay na sa akin iyon."

Inirapan ko si Tim at pinigil ko ang sarili kong matawa. Hindi pa rin talaga nagbabago ang lalaking ito. Magaling pa rin talagang mambola.

"In case you forgot, lumalandi ka sa babaeng may – asawa." Paalala ko sa kanya.