Roomates "by accident" [✓]

Part 24

Άκουσα καλα?
Είπε θα μου μιλήσει για την πρώην του?

"Τι,ο-οντως"
Τον ρωτάω έκπληκτη,προηγουμένως μου είπε πως θα μου πει καποια πράγματα κι χαίρομαι ιδιαίτερα που επιτέλους θα μου πει.

"Ναι"μου απαντάει χαρίζοντας μου ένα από τα ομορφότερα χαμόγελα του.

"Δεν-δεν το περίμενα"λέω τελικά.
Στην αρχή μετανιώνω που το είπα,ίσως σκεφτεί πως δεν πρέπει να μου μιλήσει για την Μελίνα.
Ελπίζω να μην σκεφτεί κάτι τέτοιο,θέλω πολύ να μάθω.

"Γιατί"ρωτάει,σταματάει να περπατάει,δεν αφήνει το χερι μου και με κοιτάει στα μάτια.Θα μπορούσα να τον κοιτάω ώρες ολόκληρες δίχως να βαριέμαι.
Έχει πολυ ομορφα μάτια,είναι και πολύ όμορφος όποτε δεν θα με χάλαγε.

"Εμ απλα δεν το περίμενα,τις προηγούμενες φορές που σε ρώτησα για την κοπέλα στη φωτογραφία δεν μου έλεγες τίποτα,και τώρα με πηγαίνεις σε ένα μέρος που δεν ξέρω που είναι,λέγοντας μου πως θα μου πεις τα πάντα για την Μελίνα.
Γιατί τις άλλες φορές δεν μου έλεγες και ήσουν κάθετος στο να μην συζητάμε αυτό το θέμα,και τώρα θες να μου πεις?Τι άλλαξε?"

Τελείωνω αυτά που ήθελα να πω,με κοιτάζει και μου χαρίζει ένα μισό χαμόγελο,από αυτά που λατρεύω.

"Χωρίς λόγο"ανασηκωνει αδιάφορα τους ώμους του και συνεχίζει να προχωράει τραβώντας το χέρι μου.

Δεν σχολιάζω την απάντηση του.
Τι να πω άλλωστε?
Δεν έχει νόημα να συνεχίσω την συζήτηση εφόσον δεν βγάζουμε άκρη.
Περπατάω δίπλα του,εκείνος κοιτάζει γύρω γυρω,νομίζω ψάχνει κάποια οδό ή καποιο δρόμο.

Μπροστά μας εμφανίζεται ένας νεαρός,λογικά στην ηλικία του Πάνου,ίσως και μικρότερος.
Μόλις αντικρίζουν ο ένας τον άλλον αγκαλιάζονται αντρικά,ο Πάνος του χτυπάει φιλικά την πλάτη.
Μολις αφήνει το χέρι μου στεναχωριέμαι όμως δεν το δείχνω.

"Που χάθηκες ρε φίλε"λεει στον Πάνο και εκείνος χαμογελάει.

"Όταν σας είδα από μακριά νόμιζα πως ήταν η Μελ-
"Η Νεφέλη δεν είναι εκείνη"τον διακόπτει ο Πάνος

"Οκ φίλε,έχεις δικιο"δικαιολογείται και σηκώνει το χέρι του για να με χαιρετήσει, μάλλον για να σπάσει την σιωπή.

"Νεφέλη από δω ο Άλεξ,Άλεξ από δω ή Νεφέλη"μας συστήνει.

"Χάρηκα"του δίνω ένα ζεστό χαμόγελο και μου ανταποδίδει.

"Που πάτε,να έρθω να σας κάνω παρέα"
Αυτό δεν ακούστηκε σαν ερώτηση,ποιο πολύ σαν δήλωση.
Ο Πάνος τον κοιτάει σοβαρά και εκείνος γελάει.