Roomates "by accident" [✓]

Part 4

Η ώρα κοντεύει μεσάνυχτα και οι άλλοι είναι στο δωμάτιο, προφανώς και το κάνουν. Και δεν μπορούν να σκάσουν λίγο, μέχρι εδώ ακούγονται.

Ούτε κουνέλια να ήταν.
Μέχρι και τα κουνέλια σταματάνε λίγο, κάνουν ένα brake ρε παιδάκι μου. Αυτοί εκεί, συνεχίζουν.

Έιμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι κοιτώντας το ταβάνι. Θέλω να πάω τουαλέτα αλλά ακούω την φωνή της βλαμμένης και ανοίγω ελάχιστα την πόρτα να δω τι λένε.

"Να το ξανά επαναλάβουμε, οπότε θες πάρε με" του κλείνει το μάτι.
Κοπελιά πόσο απελπισμένη είσαι;

"Ντάξει ντάξει άντε γεια τώρα" τη διώχνει όσο πιο διακριτικά μπορεί.
Κλείνω την πόρτα γρήγορα με αποτέλεσμα να ακουστεί λίγο δυνατά.

Περιμένω κάποια δευτερόλεπτα και αφου ακούω την πόρτα του Πάνου να κλείνει βγαίνω εξω. Εκείνος όμως στηρίζει τον ώμο του στην κάσα της πόρτας του και με κοιτάζει.

"Αι στο καλό με τρόμαξες νυχτιάτικα βλάκα" πιάνω τρομαγμένη την καρδιά μου. Θα πάει η ψυχούλα μας στον Κούλουρη με τον Χάρο-Πάνο.

"Αχ σόρρυ" λέει ειρωνικά πιάνοντας την καρδιά του, αλλά,
ΈΝΤΑΣΗ.
Δεν έχει καρδιά.

"Ναι το βλέπω πόσο λυπάσαι"
Τον κοιτάζω. "Τέλος πάντων, πως και έφυγε η κοπέλα σου; Θυμήθηκε ότι έχει σπίτι;" αστειεύομαι και εκείνος με κοιτάζει σοβαρά.

Αυτά δεν μπορώ, δεν καταλάβουν όλοι το χιούμορ μου.

"Είναι γκόμενα. Εγώ δεν κάνω σχέσεις πλέον" λέει σκληρά με τα μάτια του καρφωμένα επάνω μου.

Εγώ απορώ, "πλέον;"

"Γάμα το" λέει γρήγορα. Με μια κίνηση ανοίγει την πόρτα του δωματίου του και μπαίνει μέσα.

Καληνύχτα και σε εσένα, βλάκα.

Ρώτησα κάτι αδιάκριτο;

--------------------

Ξυπνάω από τον ήχο του ξυπνητηριού μου. Αν δεν το σπάσω εγώ καμιά μέρα να μη με λένε Νεφέλη.

Κατεβαίνω κάτω και πηγαίνω στο μπάνιο. Ρίχνω κρύο νερό στο πρόσωπο μου για να ξυπνήσω και πλένω τα δόντια μου.
Η πόρτα ανοίγει
Αρχίσαμεε..

"Αγόρι μου πορτα δεν μπορείς να χτυπας πριν μπεις;" Είμαι φανερά  εκνευρισμένη αλλά δεν νομίζω πως σκοπεύει να απαντήσει.

Είναι μόνο με το εσώρουχο και μπορώ να δω τους καλοσχηματισμενους κοιλιακούς του. Για δεύτερη φορά.