Tinatanong mo ako diba kung kailangan kita? Ngayon kita sasagutin. Hindi kita kailangan Mikay. -Gino
Ang galing ng magbitaw ng linya ng boyfriend natin eh noh? Clap Clap for him. Haha. :))))
Anyway, uupdate ult ako. Haha. Wala lang! Susulitin ko na yung pagkakataong di ako busy. :-D
------------------------------------------------------
INTS 27
CHAPTER 27
Ely's POV
Sa mga pinagsasasabi sa akin ni Patrick, alam kong talo na talaga ako. Alam kong wala na akong panlaban kay Ella. Alam kong kahit anong gwain ko, talong talo na ako. Ellalabs na nga. Wala ng Elylabs. Tatanggapin ko nalang siguro na wala na talaga akong lugar sa puso ng lalaking mahal ko. Sa puso ni Patrick.
Nag iisip isip ako nun nang biglang mag ring yung phone ko. Si Daddy. Alam ko na sadya nito. Matagal niya na akong kinukulit na bumalik sa Amerika dahil naiwan ko dun ang negosyo ko. Cakes and Pastries. Elylabs Cakes and Pastries.
"Dad?"
(Nak? Uwi ka na? Tapos ka na kay Pat dyan?)
"Wala na Dad, di ko na nabawi."
(Yun naman pala. Wag ng pilitin nak. Ganyan yan. May mga tao lang talagang di talaga laan para sa atin. Maaari na naging atin, pero hindi yun sapat na panghawakan na forever silang atin.) Si Daddy naman, kung maka bigay ng advise, tagos.
"Oo nga Dad eh. Mahal nila ang isa't isa. Ano pang magagawa ko?"
(Wala na nak. Uwi ka na. Miss ka na namin. Tsaka si Kean mo. Hinihintay ka na dito.) Psh. Si daddy talaga. Nga pala, si Kean. Mula nung lumipat kaming Amerika, parang siya na yung naging Patrick ko dun. Parang bestfriend ba. Minsan lang, sinabi niya sakin na naiinlove na daw siya sa akin. Pero tinawanan ko lang. Malay ko bang seryoso yun.
"Psh. Daddy naman eh. Sige Dad. Aayusin ko lang to. Nagulo ko talaga ya ta eh. Tsaka sabihin mo dyan kay Kean, manligaw. Di yung puro pagpapa cute lang. Di naman siya cute."
tapos narinig ko si Kean na tumawa sa kabilang linya at sumigaw, "Elyyyyyy. Miss ko na luto mo. Uwi ka na!!!!!!"
"Che. Ako namimiss mo! Di yung luto ko!" sabi ko at binaba na yung phone, miss ko din yung mga yun. Ang tanga ko naman kasi, bumalik balik pako dito. Psh.
After namin magkausap ni Daddy. Napag isip isip kong uuwi na ako. Uuwi na ako pag nakuha ko na yung gusto ko. Pag natapos na tong gulong to. For now, bahala na muna si Batman. Pero papalabas pa sana ako ng Condo nang biglang may tumulak agad sa akin papasok. Ang higpit ng grip nya sa kamay ko. Hindi man lang ako makagalaw. Si Patrick. With his cold stare. Galit na galit. Tatanungin ko na sana siya kung anong ginagawa niya dito ng bigla niya nalang akong hinalikan ng napakadiin. Na parang masusugatan na yung mga labi ko. He even leaned me on the wall and started to kiss me harder. Yung dalawang kamay ko eh pinned on the wall kaya hindi ako makagalaw. Ilang sandali pa niyang ginagawa yun. Believe me or not. Hindi ako nag rerespond sa mga halik niya. The moment that he lost breath.I got the opportunity to ask him.
"Pat? Bakit mo ginagawa to? Ha?" tanong ko sa kanya, pero feeling ko, mali yung naitanong ko. Kasi yung mukha niya, mas lalong naging galit. Yung mga hawak niya, mas lalong naging mahigpit.
"Eto yung gusto mo diba? Pucha Ely. Gawin na natin to para umalis ka na!" sabi niya ang kissed me again. Hindi man ako makagalaw, nararamdaman kong nasasaktan na talaga ako. Oo physically. At emotionally. Masakit pala tong ganito. Na binibigay sayo ng lalaking gusto mo ang gusto mo na hindi naman bukal sa kalooban niya. But instead of fighting back, i just kissed him back. Susulitin ko na lang itong moment na to. Tutal, after this, aalis na ako. I am letting him go. I got the chance to get my hand off of him.
I started to kiss him like how I wanted to do it for a very long time. I kissed every part of his face. Kahit alam kong hindi padin natatanggal yung galit niya sa akin. I kissed him on his lips. Yung matagal. Caressing each part of his chest. He was kissing me back. Gusto ko to. Gusto ko to. Pabalik balik yan sa isip ko. Pero, naiisip ko din. Gusto din kaya to ni Patrick? I felt Patrick slowing down. Giving me soft kisses. Ng walang kung ano ano, bigla nalang na tumulo yung luha ko. Napaupo na ako. Crying. Si Patrick naman, naiwan na nakatayo sa wall at naka lean ang dalawang kamay sa wall padin.
"I'm sorry Pat. I'm sorry." pabalik pablik kong sabi sa kanya, but him, instead of answering started to walk away. Nung nasa may pinto na siya. Napigilan siya ng mga katagang sinabi ko.
"Malaya ka na. Malaya na kayo ni Ella. Aalis na ako. Hindi na ako manggugulo. Hindi ko na kayo guguluhin." sabi ko sa kanya, then he looked at me. Without saying anyword.
"Pakisabi kay Ella. Sorry. Akala ko kasi, walang nagbago. Akala ko, pag binalikan kita. Ganun padn tayo. May Ellalabs ka na pala. And I can see na mahal niyo ang isa't isa." sabi ko sa kanya
"Salamat Ely. Salamat." sabi niya habang papalapit sa akin at niyakap ako. "Kung alam mo lang kung pano ko inaasam asam na sabihin mo yan para maibalik ko na si Ella sa akin." sabi niya pa.
"Kasi mahal kita. Kaya, pinapalaya na kita." sabi ko and let go of the hug
"Pat. Mag iingat ka." sabi ko ang looked away. Tumutulo yung mga luha ko. Now, it's time to let go. Tatanggapin ko na lang ang katotohanang hindi talaga kami para sa isa't isa.
Ella's POV
Ilang araw na ang lumipas pero hindi na ako binalikan ni Patrick. Kumakain kami nun kasabay si Mommy at daddy nang biglang i open ni daddy ang topic tungkol kay Pat.
"Ella. Kamusta na kayo ni Patrick?" tanong niya. Di ko sinagot.
"Alam mo nak kung anong kulang sa inyo?" tanong niya sakin, i just looked at him with my "What?!" looks.
"Tiwala nak. Tiwala lang." sabi niya, i just sighed.
"Wala si Patrick ngayon. Nasa Amerika. Sinundan si Ely. Baka nagbago na ang isip. Ikaw kasi eh. Pinakawalan mo." nang sinabi niya yun. May kung anong sakit akong naramdaman. Sa bandang puso.
"Edi umalis siya. Magsama sila." sabi ko at padabog na umalis. Dumeretso ako sa kwarto at nagtalukbong ng kumot. Nasasaktan ako habang iniisip na si Ely na ang kasama ni Patrick at hindi ako. Umiiyak na ako nun nang naramdaman kong may pumasok sa kwarto. Si yaya siguro at kinuha ang mga madumi kong damit. Pero ilang sandali ko, naramdaman kong may nakayakap sa akin. Tinatry niyang kunin yung kumot na naka lukot sa akin.
This might be someone. Patrick. Tuluyan niya nang natanggal yung kumot. He was looking at me smiling. Na parang wala lang nangyari sa amin. Ang sarap sabunutan ng lalaking to. Ang sarap sapakin. Tapos, niyakap niya ako ng mas mahigpit na naging daan na mas napalapit ako sa kanya. Kiuha niya yun dalawang kamay ko at pinaikot ito na para na akong nakayakap sa kanya. Hindi ko alam kung bakit di ko pinipigilan yung ginagawa niya. Namiss ko to eh. Higit sa kung ano man, na miss ko na siya.
"Ella." sabi niya
He kissed me on my forehead. On my cheeks. The tip of my nose.
"Elylabs is nothing. Ikaw? Everything kita. " sabi niya
"Ellalabs." sabi niya ulit
"Namiss kita sobra." I smiled. Psh. Oo na. N miss ko din siya.
He kissed me on my lips. It was just a peck. Tas nagsalita siya ulit.
"Ellalabs. Spend your forever with me."
Sabi niya. We both smiled. And then we kissed.
"Pero Pat..." sabi ko. Tiningnan niya ako na may pag aalala.
"Forever is not enough."
Then we kissed again.
-----------------------------------
So smile, you have me for life. I love you, I do, i do. :)
