Just If (What If It's Love, Published Under Summit Media)

Chapter Two

TWO

Copyright © Marco Jose (SiMarcoJoseAko)  

"Hoy panget! Ano'ng ginagawa mo dito? Gatecrasher ka 'no?" Bigla akong nagulat ng sumulpot si Axcel the little birdy sa may harapan ko. Katulad ko, nakaayos din ito at nakasuot ng suit. Birthday kasi ng bunso nilang kapatid at imbitado kami dahil matalik na magkaibigan ang mga magulang naming at business partners din.

"Hindi ah! Invited kaya kami dito!" Sabi ko sa kanya. Tinaasan ko rin siya ng kilay para magmukha akong mataray. Napatingin naman ako sa kanya. Kahit pala papaano gwapo siya. Lalo na ngayon na medyo nagmamature na ang itsura niya. We're now in grade 9 and unfortunately, classmate ko silang dalawa ng kakambal niya na sinamahan pa ng mga demonyo niyang tropa.

"Sus, I never thought that Mom would invite some beggar here in the party." Mayabang niyang sabi. Bigla ay naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko dahil sa galit. Impokritong 'to!

"Ano tingin mo sa akin little birdy, pulubi? I am not a beggar at kung maging pulubi man ako, aba. Ang ganda ko naman atang pulubi." Sabi ko sa kanya na sinabayan ko pa ng pagtaas ng kilay.

"Marunong ka rin pa lang mag english. Ang galing naman, pulubing nagsasalita ng english." Sabi niya sabay tawa ng nakakaloko.

"Palibhasa maliit 'yang bird mo eh." Inirapan ko siya.

"Anong maliit?! Di tara sa kwarto ko at tignan mo! Kung gusto mo hawakan mo pa eh!" Naiinis niyang sabi dahil medyo magkasalubong na ang makapal niyang kilay. Iyon kasi ang lagi kong pang-asar sa kanya kapag pinagtitripan nila akong magkapatid kasama na rin ang mga wala nilang kwentang kaibigan.

"Ang tanong, may makikita ba ako?" Nang-aasar kong sabi na sinabayan ko ng mapang-asar na tawa. Ha! Akala niya ah.

"Oo! Kahit nga hindi pa 'to matigas malaki na 'to eh! Tara papakita ko sa'yo sa kwarto ko!" Giit niya. Tumaas ulit ang maganda kong kilay.

"Ewww. Kadiri ka alam mo 'yon?" Sabi ko sa kanya. Kahit kaylan napakabastos.

"Tangina pala eh! Sinasabi mong maliit eh dati mo pa 'yon nakita!" Naiinis o mas magandang sabihin kong galit na sigaw niya sa akin. Magkasalubong na kasi ang makakapal niyang kilay at nagtatagis na ang kanyang mga bagang.

"Aba, talaga naman! Ano'ng magagawa ko kung maliit talaga! Alam mo kasi Axcel the little birdy. May mga bagay talaga na dapat tinatanggap mo na lang. Kapag maliit 'di maliit talaga. Palaki rin kasi minsan. Try mong gumamit ng cherifer at baka sakaling hindi lang ikaw ang tumanggkad, pati na rin 'yang oh so little birdy mo." Sarkastikong sabi ko.

Hindi siya nagsalita pero laking gulat ko ng bigla niya akong hatakin sa braso at kaladkarin ako papasok sa loob ng bahay.

"Hoy! Impakto ka! Saan mo ko dadalhin?!" Sigaw ko sa kanya pero kahit pa magpumiglas ako, hindi rin ako makawala sa hawak niya lalo na't lalaki pa siya. Ang payat payat ko kaya!

Hinatak niya ako o mas magandang sabihin ko ulit na kinaladkad niya ako paakyat sa hagdan ng malaki nilang bahay papasok sa kwarto nila ng kakambal niya. Bigla ay nakaramdam ako ng kaba. Don't tell me na tototohanin niya nga ang sinabi niya at ipapakita at ipapahawak sa akin ang kanyang small birdy! Oh my gosh!

"Hoy Axcel! Bitiwan mo ako!" Nagpupumiglas kong sabi pero bigla niya lang akong tinulak kaya napaupo ako sa dulo ng kama at nakatayo siya sa harapan ko.

"Ngayon mo malalaman na hindi ito maliit!" Sabi niya at tsaka niya sinimulang tanggalin ang sinturon ng pantalon niya at tsaka niya ibinaba ang zipper hanggang sa lumaglag ang pantalon niya hanggang sa tuhod.