Unexpectedly Love

Chapter 31; Moments

Nagising ako sa mabagong amoy na nanunuot sa ilong ko, kaya mabilis akong bumangon para malaman kung saan galing ang amoy. wala na kong paki kung anong itsura merun ako, nagutom kasi ako bigla.

nang makarating ako sa kusina, napatanga ako ng makita ko kung sino ang tahimik na nagluluto sa kitchen. si Mico. nakalimutan ko dito nga pala siya natulog kagabi pero hindi kami mag katabi dahil may isa pang kwarto sa unit ko para kay Sofia pag pupunta siya rito. napangiti na lang ako at walang ingay na lumapit sa kanya, nakatalikod kasi siya mula sa kinatatayuan ko kaya hindi niya napansin ang pag dating ko. niyakap ko siya ng mahigpit mula sa likod, yung yakap ko parang miss na miss siya. "good morning." bati ko.

" humarap siya sakin pero nakayakap pa 'rin ako sa kanya. "good morning too, how's your sleep?" tanong niya, tiningala ko siya habang nakayakap pa 'rin ako sa kanya. "nightmare." naging seryoso ang itsura niya.

"what? you didn't prayed?" alalang tanong niya.

"nightmare kasi wala ka sa panaginip ko." unti unting nawala ang pag aalala sa mukha niya at napalitan iyon ng ngiti. "you got me baby..." he kissed me on my forehead, bakit ba kinilig ako sa pa baby niyang yun. "aminin mo kinilig ka dun?" tukso ko sa kanya. humiwalay naman siya sa pag kakayakap sakin at pinag patuloy ang niluluto niya. sus, ayaw niya lang makita ko na kinikilig siya.

"aminin mo na." pangungulit ko. "nope, I smiled yes, pero kiligin? hindi ko alam yun." tanggi niya, may tao bang hindi alam ang kilig? mukhang siya. "kayong mga lalaki talaga ang weird niyo." napatingin siya sakin na may kunot sa noo niya.

"fine, kami na weird kayo na ang hindi." natawa naman ako sa reaksyon niya, aba weird nga! lumapit ako sa kanya at mabilis na hinalikan siya sa pisngi. "ang hilig mong mang bitin." nakasimangot na sabi niya pero hindi ko na siya pinansin at tinuon ang atensyon ko sa niluluto niya. "anong niluluto mo?" tanong ko.

"banana pancake." naramdaman ko ang laway ko na tumulo, char. "nasa dining na ang iba kong niluto, come on lets eat." aya niya at kinuha dinala ang pinggan kung saan naka lagay ang pancakes. "okay."

"ano pa lang plano mong gawin today?" tanong ni Mico. napa isip naman ako, weekend ngayon at walang klase wala na 'rin naman na akong gagawin sa opisina dahil nagawa ko na nung isang araw at wala ring meeting, sa makatuwid free day ko ngayon. "ahm. hindi ko pa alam." nilagayan ko ng strawberry syrup ang pancake ko at sinubuan siya. nilunok muna niya ang sinubo ko bago nag salita.

"gusto mo mag date tayo?". "sure." kumuha ako ng bacon, egg, hotdog and tasty. "wala ka bang trabaho?" tanong ko. "wala, hindi ka naman siguro gutom niyan?"

"kulang pa ito, wait ka lang." natatawang sabi ko, na gutom kasi talaga ako lalo na ng makita ko ang breakfast na hinanda ni Mico. firstime niya itong ginawa sakin at unang beses namin na mag kasamang mag breakfast. "mag hinay hinay ka." paalala pero dahil sa matigas ang ulo ko at parang baboy na never been fed ay nabulunan ako. buti na lang at mabilis niya kong inabutan ng tubig, mabilis ko naman yung ininom. "sinabi ng mag hinay hinay e." naiiling na sabi niya habang hinihimas ang likod ko.

"sorry, natakam lang talaga ako." "it's okay." tumango lang ako at pinag patuloy na ang pagkain. "san pala tayo pupunta?" tanong ko. bumalik siya sa upuan niya. "secret." ayts may pa secret pa talaga, nag kibit balikat na lang ako.

Nagtataka ako ng huminto ang sasakyan ni Mico sa airport, 10 A.M na ng umaga akala ko mag di-date kami hindi ko naman alam na dito pala sa airport ang trip niya. "Mico, anong ginagawa natin dito?" takang tanong ko ng maka baba kami ng sasakyan. "we will go to korea, lets date there." kinindatan niya ako. "seryoso sa korea talaga?" di maka paniwalang tanong ko.

"yeah, this day marami tayong gagawin so please stop asking just ride on me my queen." hindi na ko nag tanong pa at sumunod na lang ako sa kanya. pag pasok namin ng airport ay may mga umasikaso na agad samin at iba ang dinaanan namin kompara sa mga normal na pasahero. kung hindi ako nag kakamali sa nabasa ko kanina sa labas nasa N.C airport kami isa sa mga sikat na airlines sa bansa. "the owner of this airport is good friend of mine." bulong niya habang sinusundan namin ang dalawang attendant. kaya naman pala may pa special treatment.