Unexpectedly Love

Chapter 24: Meet Again.

Weekend na kaya napag desisyunan kong pumasok sa opisina,  nakatambak na rin ang mga papeles na dapat kong pirmahan.  

"President Max,  nag kakaroon ng problema ang branches ng Maxfia Resto sa parteng mindanao,  nalugi kasi ang kinukuhanan nila ng supplier ng strawberry  kaya hindi na ito nakakapag deliver kaya,  wala na silang makuhanan,  marami pa namang nag hahanap ng products natin na main ingredients ang strawberry." report ni Lanie,  ngayon lang nag ka problema ang resto,  hinilot ko ang sintido ko.

"Hindi ba naayos agad ng board to?" tanong ko,  dini-diretso lang naman nila sa akin ang problema kapag hindi na nila alam ang gagawin,  nakakabuwesit simpleng problema lang to.  Pero hindi nila naayos. 

"Matagal na ba yan?". "Yup. nakausap ko na ang manager ng mga branch na yun.  pero nahihirapan talaga sila,  oo nga't mayroon silang nakukuhanan pero hindi sapat ang na de-deliver ng mga supplier,  kulang na kulang.  kaya san tayo ngayon kukuha?  may alam kabang pwedeng nating maging supplier ng strawberry sa mga branches na yun?" Bigla kong naalala ang nabasa ko sa magazine.  Isang kilalang businessman sa bansa na may malaking supplies ng strawberry sa Baguio. 

" baltazar's farm." Sambit ko.  "Okay.  Ako na ang bahala sa lahat." ngumiti ako.  kaya siguro ayaw siyang pakawalan ni David dahil,  halos ito na ang gumagawa sa lahat ng trabaho ng hinayupak ng lalakeng yun. 

  "Lanie,  it's too much.  Baka masanay ako na ini-spoiled mo ako." natatawang sabi ko. "okay lang yun,  wala naman akong gagawin e,  at saka kailangan kumayod kailangan ko kasing tubusin yung bahay nasanla ni nanay, feeling ko kasi kami yung nakikitira sa sarili naming bahay." pilit siyang ngumiti.  Saka ko naalala na nasa mababang kalagayan nga pala ang pamumuhay ni Lanie,  kaya halos kumayod ito ng kumayod para mag kapera. 

"Well dahil ikaw ang makikipag meeting Sa Farm na'yon,  bibigyan kita ng bonus.  Para naman matubos niyo na ang bahay niyo." Nanlaki ang mata niya dahil sa sinabi ko. Kaya natawa ako.

"Di nga?  Seryoso ka Maxine?  baka pinapaasa mo lang ako, it's hundreds thousands." pinag cross niya ang mga braso niya sa dibdib. 

"I'm serious dear,  para naman makabayad kami sa pagiging loyalty mo sa company namin." Nginitian ko siya. kinuha ko ang cheeky sa gilid ng table ko at mabilis na sinulat at pinirmahan ang cheeky sabay abot sa kanya,  na hanggang ngayon ay hindi parin makapaniwala sa ginawa ko. 

"200k?  oh my god,  this is not a joke?  masyado itong malaki maxine, at hindi ko naman kayang tanggapin to." May pag aalangang sambit niya na ikina iling ko. 

"Lanie,  naman isipin mo na award mo yan sa pagiging loyal mo sa company namin,  look since tinayo ang ang building sa Europe naroon ka na,  nasa first year college palang ako nariyan kana,  why wouldn't gived that to you?".

"Per----". "No more but.  mag tatampo ako sayo,  o baka naman gusto mong tawagan ko si David para sabihin sa kanyang ibinabalik na ki-----".

"Okay na. Tatanggapin ko na." putol niya sa sasabihin ko kaya mahina akong natawa.  Pag tungkol Kay David talaga,  masama loob nito,  bakit kaya? 

"One thing." Nag tatakang tinignan ko siya,  akala ko talaga yun na lahat ng problema?  mayroon pa pala? 

"Hmm?"-ako 

"May meeting ka sa isa sa mga investors." sambit niya.  "When?." walang ganang tanong ko.  "Later.  8P.M san mo ba gustong ganapin ang meeting?"

"Maxfia's Resto." Tipid na sagot ko.  "okay.  Sasabihin ko sa secretary niya,  and Max?  pwede ba akong mag leave ng one week?  Emergency lang kasi Kay tatay."