Stavros 3: Don't Let Me Down

30

"W-what?" Tila naguguluhang tanong niya sa akin and pain is visible on his eyes but I don't fucking care! Gusto kong malaman ang totoo! Putangina! Sabi ko lahat ay hahayaan kong makuha nya pero hindi si Moris! Aking lang si Moris!

"SAAN KA NAGPUNTA SA DALAWANG ARAW NA NASA DUTY AKO?!" galit kong tanong dito.

Nakita ko ang pagkabigla at takot na dumaan sa mga mata nito and that made me doubt even more! What the hell is that far for?!

"I-I was at CamSur." Anya na tila naiintindihan na ang lahat.

"WHO ARE WITH YOU?" tanong kong muli.

Umiwas ito ng tingin. Alam nyang hindi ko magugustuhan ang isasagot nya. Alam ko kung sino but I want to hear it from him! That might erase this doubt from my heart

"A friend." Matipid nyang sabi na mas nagpaigting ng pagdududa at selos ko.

Pumikit ako ng mariin at ng maramdaman ko ang tangkang paghawak nya ay pumiksi ako... Iminulat ko ang mga mata ko... I know coldness was visible on those eyes...pain was mirrored to his. "Who's friend?!" Tanong ko.

Huminga ito ng malalim. "Your sister. Devone Angela."

Tila may narinig akong nabasag sa loob ko dahil sa sagot niya. Hindi ko alam na mas masakit palang marinig iyon mula sa kanya. Damn! This jealousy... Damn this monster inside me. Fuck these tears!

"Look, mi cara...Your mom asked me to accompany her for that DIY tour to CamSur bago ang graduation nya ng Senior High ay gusto nyang maexperience ang ganung klase ng tour and you know how protective your parents are for all of you. Alam ni tita na mahilig akong magtravel, hindi ba't kasama kita sa mga iyon pag may libreng oras ka? Kaya  ako ang pinakiusapan nya..." May lungkot sa tinig nitong pagpapaliwanag sa akin but still it doesn't ease the pain even a lil

"Bakit hindi mo sinabi sa akin ito?!" Mariin kong tanong sa kanya.

Nakita ko ang lungkot sa mga mata nya ."Dahil alam kong magkakaganito ka. Ayokong makaramdam ka ng ganito, Clover Yvangelin. I don't want that monster inside of you to eat your system alive." Paliwanag nya.

"But you should have told me! You know how much I hated that girl! You know how much I hated her being around you! Alam kong kaibigan mo sya... I know how much friendly you can be! But at least have a lil decency to be honest with me! Damn it!" Galit kong sabi sa kanya at hinayaang makita nya kung gaano kasakit para sa akin ang ginawa nyang iyon... Hinayaan kong makita nya ang mga pesteng luhang ito.

"Don't you trust me,Clover Yvangelin?" I can taste the pain on his voice but fuck... I am in pain too...

"You know me better, Moris. Alam mong ayoko sa lahat ay ang mga sinungaling. I got my trust issues... But you chose to hide something as big as this." Malamig kong sabi rito nakita ko ang pagngiti nito ng mapait.

"I never lie--"

"Omitting and hiding something is a form of lying, Romanov!" I cut him off.

Nakita ko ang pagdaan ng guilt sa mga mata...umiwas ito ng tingin sa akin kaya napangiti ako ng mapait.

"Hindi kita kailanman pinagbawalan, Moris sa kahit na anong bagay. Pero can you do me a lil favor? Can you stop being friendly with that woman? H-hindi ko gusto ang ideyang malapit ka sa kanya. Hindi ko kayang makita kang nakikitawanan sa kanya... O masayang kasama mo sya. Yun lang ang hiling ko sayo kung gusto mong tumigil ang putanginang halimaw na ginising ng babaeng iyon sa sistema ko. Fuck! Ayokong pati ikaw ay makuha nya sa akin... Ayok----" nagulat ako ng biglang hinila at niyakap nya ako ng mahigpit na nakapagpahagulgol sa akin ng husto.

"Hush... Mi cara... I'm sorry... I 'm sorry for making you feel this way... I'm sorry... Tahan na... Don't cry... I love you okay? Mahal na mahal kita...at lahat ay kaya kong gawin para lamang sayo... Kaya tumahan ka na... Mahal ko... " Bulong nya sa akin na mas lalong ikinahagulgol ko...

Fuck.

I'm a crybaby when it comes to him...
He really is my Stavros kind of love... Siya na iyon... Wala nang iba.

"Mahal na mahal kita, Moris. Please ... Wag mo akong iwan. " Bulong ko sa kanya.